Δυόμιση σχεδόν μήνες μετά την έναρξη του “Καλλικράτη”, και ενώ τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της διοικητικής μεταρρύθμισης δεν είναι ακόμα ορατά, οι περισσότεροι περιφερειακοί και δημοτικοί άρχοντες συνεχίζουν να συμπεριφέρονται... σαν να μην πέρασε μια μέρα από την εποχή του “Καποδίστρια”. Παραμένοντας πιστοί στο δόγμα “Μια επιστολή για κάθε πρόβλημα”, συνεχίζουν την... αλληλογραφία τους με την κεντρική εξουσία. Παράλληλα, δίνουν τεράστια σημασία στην επικοινωνιακή προβολή των επιστολών που συντάσσουν περιγράφοντας τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας. Οι τοπικοί άρχοντες βέβαια δεν πρωτοτυπούν. Ακολουθούν το δρόμο που έχουν χαράξει βουλευτές και ισόβιοι πρόεδροι φορέων και επιμελητηρίων.
Η άσκηση πολιτικής δι’ αλληλογραφίας αναμφισβήτητα θα γνωρίσει μεγάλη δόξα στην εποχή του “Καλλικράτη”, καθώς οι δήμαρχοι -κυρίως- δείχνουν αποφασισμένοι να πνίξουν την κεντρική εξουσία στις επιστολές διαμαρτυρίας. Θα πείτε, μόνο γράμματα γράφουν οι τοπικοί άρχοντες; Οχι φυσικά. Οταν δεν συντάσσουν επιστολές... διαβουλεύονται. Με ποιον, δεν έχω καταλάβει ακόμα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Οι κανόνες της ορθής επικοινωνιακής πολιτικής επιβάλλουν διαβούλευση για κάθε πρόβλημα, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει ουσιαστικά συνομιλητής. Παλιότερα έκαναν διάλογο. Τώρα, οι σύγχρονοι κανόνες επικοινωνίας απαιτούν... διαβούλευση.
Ετσι, οι άρχοντες που στην προεκλογική περίοδο έχουν πάντα πρόγραμμα και λύσεις, μόλις εκλεγούν, αντί να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους ξεκινούν να διαβουλεύονται με το υπερπέραν το... πρόγραμμα που θα δημιουργήσουν. Για παράδειγμα, ενώ στην προεκλογική περίοδο υπόσχονται ότι έχουν σχέδιο για την τουριστική ανάπτυξη, μόλις εκλεγούν καλούν τους κοινωνικούς εταίρους να συζητήσουν τη δημιουργία ενός σχεδίου τουριστικής ανάπτυξης. Ξεκινώντας το διάλογο έχει χαθεί η τουριστική σεζόν, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Επίσης δεν έχει καμία σημασία το ότι οι άρχοντες εκλέχτηκαν για να ασκήσουν την πολιτική τους κι όχι για να παριστάνουν τους φιλόσοφους κάνοντας διαβούλευση σε αίθουσες ξενοδοχείων. Οπως προαναφέραμε, το μόνο που έχει σημασία είναι η τήρηση των κανόνων της ορθής επικοινωνιακής πολιτικής. Αν μάλιστα κάποιος τούς επισημάνει ότι απαιτούνται άμεσες λύσεις, οι νεοεκλεγέντες άρχοντες έχουν έτοιμη την απάντηση: “Δεν θα κάνουμε εμείς σε 10 μέρες όσα δεν έχει κάνει η Πολιτεία 30 χρόνια τώρα!”.
Την έχετε ξανακούσει αυτή την απάντηση; Φυσικά και την έχετε ακούσει, χιλιάδες φορές. Είναι η πρώτη φράση που μαθαίνουν άρχοντες και κυβερνήτες όταν κατακτούν την πολυπόθητη γι’ αυτούς εξουσία. Χρησιμοποιώντας αυτή τη φράση-κλειδί εξαγοράζουν πολύτιμο χρόνο ώστε να μπορέσουν να ξεκινήσουν τη... διαβούλευση, η οποία θα τους προσφέρει πολύτιμο τηλεοπτικό κυρίως χρόνο - αφού είναι γνωστό σε όλους ότι οι τοπικοί τηλεοπτικοί σταθμοί λατρεύουν τα στατικά πλάνα από αίθουσες συνεδριάσεων.
Διαβούλευση στη διαβούλευση και συνέδριο στο συνέδριο... δεν κυλά όμως μόνο ο τηλεοπτικός χρόνος, αλλά και ο πραγματικός. Κάνοντας συνέδρια και μελέτες πέρασαν ολόκληρες δεκαετίες και κανείς δεν το πήρε χαμπάρι. Ετσι οι άρχοντες που πριν από δυο δεκαετίες υπόσχονταν ότι θα λύσουν το πρόβλημα διαχείρισης των σκουπιδιών βγήκαν στη σύνταξη, κι αυτοί που πήραν τη θέση τους συνεχίζουν μέχρι σήμερα τη... διαβούλευση.
Τι γίνεται όμως όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι; Κανένα πρόβλημα! Οι άρχοντες ανασύρουν από τα συρτάρια τους τις... παλιές επιστολές τους και τις δημοσιοποιούν, δηλώνοντας ταυτόχρονα: “Κάναμε οτιδήποτε ήταν ανθρωπίνως δυνατό για την επίλυση του προβλήματος, αλλά η κεντρική διοίκηση μας αγνοεί”. Λέγοντας ότι έκαναν “οτιδήποτε ήταν ανθρωπίνως δυνατό” εννοούν ότι έγραψαν τις... επιστολές. Αυτή είναι και η μόνη ικανότητα που έχουν. Να γράφουν επιστολές και να κάνουν διάλογο με τον... εαυτό τους μπροστά στις κάμερες και τα δημοσιογραφικά κασετόφωνα.
Κατά τη διάρκεια του μονολόγου που έχουν βαφτίσει διαβούλευση, χρησιμοποιούν δεκάδες φράσεις κλισέ που έχουν αντλήσει από το άγραφο βιβλίο της ορθής επικοινωνιακής πολιτικής. Ετσι χαράσσουν “κόκκινες γραμμές” που στην πράξη αποδεικνύονται... πέη μπλε. Ετσι μιλούν για “τοπικά σύμφωνα” που μπορεί να ’χουν για όνομα αρκτικόλεξο με 4... φωνήεντα. Ετσι οι λέξεις και οι φράσεις χάνουν εντελώς το νόημά τους, αφού μετατρέπονται σε εργαλεία για την επανεκλογή των αρχόντων.
Αφήσαμε όμως για το τέλος την κορυφαία πολιτική πράξη των τοπικών και των περιφερειακών αρχόντων: Την έκδοση ψηφισμάτων. Πότε εκδίδεται ψήφισμα; Οταν οι “κόκκινες γραμμές” αποδειχτούν... μπλε. Κάθε Οργανο που σέβεται τον εαυτό του εκδίδει κι ένα ψήφισμα. Υπάρχουν ψηφίσματα για... ψύλλου πήδημα και για τις καταλήψεις δημόσιων κτηρίων: Οποιος δεν θέλει να πάρει απόφαση που να εμποδίζει τις καταλήψεις των κτηρίων, εκδίδει ψήφισμα για ψύλλου πήδημα = και αντίστροφα.
Απλά μαθήματα επικοινωνιακής πολιτικής και... γραμμές μπλε. Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη...
