Τα ψέματα αποκαλύφθηκαν κι έγιναν καρφιά. Σκυθρώπιασαν κι αυτοί που κουνούσαν το δάχτυλο δείχνοντας τα «λαμόγια» και τις «συνωμοσίες», ξέμειναν πλέον από επιχειρήματα, έχασαν τη σιγουριά της αλήθειας τους, σφυρίζουν πια μόνο διάφορες δικαιολογίες μέσα από τα δόντια. Εμειναν κάτι φωνακλάδες που φαντάζονται λύσεις από στρατηγούς και μπότες, και κάτι άλλοι γραφικοί που περιμένουν τον νέο Στάλιν να απελευθερώσει τον κόσμο από τον καπιταλισμό. Λίγοι, γραφικοί, που όμως δεν έχει κανένας πλέον τη διάθεση ούτε καν να τους απαντήσει. Παραίτηση, απόγνωση, και έμμεση αποδοχή του ακραίου. Ο τέλειος συνδυασμός για να επέλθει η ολοκληρωτική καταστροφή.
Οι πολίτες, κάθε μέρα που περνάει κι από τη μια μεριά συνεχίζεται η αβεβαιότητα της αδράνειας κι από την άλλη η συμπίεση του εισοδήματός τους, δεν ξέρουν τι να κάνουν. Δεν ξέρουν πλέον τι να πιστέψουν, ποιον να μισήσουν. Τα πράγματα έχουν θολώσει επικίνδυνα. Από τη σιγουριά του καταλογισμού των ευθυνών στους κακούς ξένους που μας ζηλεύουν και θέλουν το κακό μας, που τους άφησαν οι προδότες του παλιού πολιτικού συστήματος να μας υποδουλώσουν, έχουμε φτάσει στο ισοπεδωτικό «φταίνε όλοι». Αυτό όμως πάλι βολεύει μια αφήγηση που δεν θέλει να δει το πραγματικό πρόβλημα, να παραδεχτεί το τέλος των ψευδαισθήσεων. Δεν θέλει ν' ακούσει την αλήθεια, γιατί πολύ απλά δεν είναι ευχάριστη. Οσο συνεχίζουμε να πορευόμαστε με βολικά ψέματα, θα συνεχίζουμε διαρκώς να ψάχνουμε για προδότες και ενόχους.
Τα χειρότερα όμως θα είναι διαρκώς μπροστά μας, αν δεν αλλάξουμε τρόπο που προσεγγίζουμε τα προβλήματα. «Τι χειρότερο θα συμβεί…» εκτόξευαν διάφοροι φουσκώνοντας από αυτοπεποίθηση, πριν από μερικούς μήνες. Αποδείχτηκε λοιπόν ότι, κάθε φορά, κάτι υπάρχει ακόμα για να χάσεις. Δεν υπάρχουν σταθερά δεδομένα και ασφάλεια σε έναν πολύπλοκο κόσμο που αλλάζει και μεταβάλλεται διαρκώς. Υπάρχουν πάντα και χειρότερα, όσο δεν κάνεις αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες και οι συσχετισμοί. Οι λάθος επιλογές έχουν κόστος, το ίδιο κι οι καθυστερήσεις και οι αναβολές. Ο απομονωτισμός και η περιχαράκωση αποτελούν κινδύνους πολλαπλώς πιο ισχυρούς από τους παρόντες. Σε αυτόν τον νέο κόσμο της παγκόσμιας σύγκλισης αλλά και της αυξημένης ρευστότητας, σε χώρες όπως η Ελλάδα, τα δεδομένα είναι πολύ συγκεκριμένα. Τα περιθώρια κινήσεων προσδιορισμένα και οι επιλογές μετρημένες.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η συλλογική φαντασίωση για λεβέντικες ή επαναστατικές επιλογές συγκινεί. Υπάρχουν αυτοί που μπερδεύουν επιλεκτικά το παρελθόν με τη σημερινή πραγματικότητα ή γενικώς διαβάζουν... τις μισές σελίδες τις Ιστορίας, και μάλιστα μέσα από τον βολικό παραμορφωτικό φακό τους.
Ομως το ότι λύση δεν μπορεί να υπάρξει εκτός πολιτικής και πολιτικών και το ότι οποιαδήποτε επιλογή εκτός Ε.Ε. θα οδηγήσει σε περιπέτειες που δεν μπορεί κάνεις να τις προβλέψει και να τις φανταστεί, θεωρούμε ότι είναι τα μίνιμουμ που οφείλουμε να αποδεχτούμε. Είναι η βάση, πάνω στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί μια σοβαρή συζήτηση για τις επιλογές που έχουμε και για τις προτεραιότητες που θα θέσουμε.
Οι μέρες των γιορτών αποτελούν μια καλή ευκαιρία για όλους μας, να σκεφτούμε τα δεδομένα και να αντιληφθούμε την πραγματικότητα. Οι ψευδαισθήσεις αναγκαστικά τελειώνουν - γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Η αβεβαιότητα που προκαλούν όλες αυτές οι δήθεν ηρωικές μάχες και ο αγώνας για τη διατήρηση κόκκινων γραμμών έχουν καταντήσει επιθεωρησιακό σόου, με ακριβό όμως εισιτήριο. Εφτασε ο καιρός να τελειώσουμε με τις μάχες χαρακωμάτων και να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο. Να δούμε δηλαδή πώς θα απελευθερώσουμε δυνάμεις στην οικονομία και πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις για να ανοίξουν δουλειές.
Αυτό χρειαζόμαστε για να σηκωθούμε όρθιοι.
Αρκετά κράτησαν οι ψευτοτσαμπουκάδες, που οδηγούν πάντα σε γελοίες κωλοτούμπες. Η χώρα αλλά και η περιοχή μας χρειάζονται πολιτικές αλήθειες, αλλά και ένα συγκεκριμένο σχέδιο μέσα στο δομημένο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, προκειμένου να επανέλθει το χαμόγελο και η αισιοδοξία σε όλους.
Καλή Ανάσταση.
panagopg@gmail.com
