Και όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί ή περιοριστεί στο ελάχιστο, αν οι κάθε επιπέδου παράγοντες έθεταν σε προτεραιότητα τις ανάγκες των πολιτών. Προειδοποιημένοι ήταν εδώ και χρόνια αλλά αδιαφόρησαν για τον ορατό κίνδυνο μεγάλων καταστροφών στην πόλη. Οχι μόνο δεν έκαναν έργα, αλλά δεν πίεσαν στο ελάχιστο για να εξασφαλίσουν τους αναγκαίους πόρους γι' αυτά.

Στις 29 Ιουνίου 2016 και αφού την πλήρωσε κυρίως η περιοχή της Μεγαλόπολης, έγραψα σε αυτήν εδώ τη σελίδα ένα κείμενο με τίτλο “Προστασία της πόλης από την οργή της φύσης”. Το οποίο κατέληγε ως εξής: “Η ανάγκη να δουν οι δημοτικοί παράγοντες τη σχέση της πόλης με το... υγρό στοιχείο, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Οι βροχές κάθε χρόνο προκαλούν τεράστιες καταστροφές σε όλη την Ελλάδα και ακόμη χειρότερα, στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές. Στην Καλαμάτα οι νεότεροι δεν έχουμε ζήσει τραγικές καταστάσεις, είναι όμως αμέτρητες οι φορές που πλημμυρίζουν διάφορες περιοχές φέρνοντας ανθρώπους σε απόγνωση. Κάθε φορά φυσικά κάτι φταίει και όχι γενικώς ο καιρός, αλλά αυτό δεν φαίνεται να πολυαπασχολεί τους τοπικούς άρχοντες. Κάποια στιγμή -και σύντομα μάλιστα- η υπόθεση αυτή θα πρέπει να πάρει τη θέση υψηλής προτεραιότητας γιατί ο δήμος δεν έχει κάνει... συμβόλαιο με τον καιρό για ήπιες καιρικές συνθήκες. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να εντοπιστούν τα προβλήματα, να γίνουν οι σχετικές μελέτες και να αναζητηθούν χρηματοδοτικοί πόροι. Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι πρόκειται για μια απλή ιστορία, αν ήταν κάτι τέτοιο θα είχε αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Η απαίτηση να ιεραρχηθεί ψηλά η υπόθεση προστασίας της πόλης από την οργή της φύσης, έχει να κάνει με τη δυσκολία που παρουσιάζει ένα τέτοιο δαπανηρό κατά τα άλλα εγχείρημα. Είναι όμως κοινωνικά πολύ πιο δαπανηρές οι καταστροφές που συντελούνται κάθε τόσο και το κόστος αποκατάστασης το οποίο βαρύνει κατά ένα μέρος -τουλάχιστον μέχρι τώρα- και το κράτος, που θα πρέπει να παίρνει μέτρα ανακούφισης εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες. Καλοκαιρινές επισημάνσεις με αφορμή ένα σπάνιο φαινόμενο που προειδοποιεί ότι πλέον και το... σπάνιο είναι πιθανό και πέρα από τις λογικές "άστο για αργότερα και βλέπουμε". Η φύση δεν παίζει, προίκισε την Καλαμάτα αλλά μπορεί και να την τραυματίσει αν εκείνοι που διαχειρίζονται τις τύχες της δεν προλάβουν την οργή της...”.

Δυστυχώς ήταν η πολλοστή προειδοποίηση από τις στήλες της εφημερίδας καθώς για παραπάνω από 20 χρόνια επιμένω στην ανάγκη αντιπλημμυρικής προστασίας της πόλης και ακόμη περισσότερο κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Νίκα, καθώς οι προειδοποιήσεις και οι ζημιές πύκνωναν. Ανασύρω από το αρχείο αποσπάσματα από ένα κείμενο που γράφτηκε με αφορμή τις δηλώσεις του δημάρχου για τις ζημιές από φθινοπωρινή καταιγίδα στις 18/9/2008: “Τα φρεάτια ήταν βουλωμένα γιατί κανένας δεν τα καθαρίζει [...] Τέτοιο φαινόμενο δεν θα υπήρχε αν τη δουλειά της βροχής την έκανε η... μάνικα προγραμματισμένα όλο το καλοκαίρι [...] Ο κ. δήμαρχος παρέκαμψε το θέμα της κατάστασης του δικτύου ομβρίων για τον απλούστατο λόγο ότι δεν "έχει προγραμματίσει" κάποιο έργο σχετικά με αυτό [...] Ο Νέδοντας δεν έκανε κατεβασιά. Λίγο σχετικά το νερό, το πρώτο μετά από μήνες και ήταν φυσιολογικό να μην δημιουργηθεί πρόβλημα. Ο δήμαρχος παρέκαμψε αυτό το ζήτημα γιατί απλώς το έχει αρχειοθετήσει στον οικείο... Πάπυρο Λαρούς [...] Ορισμένα ρέματα στην ευρύτερη περιοχή του δήμου για μια ακόμη φορά έδειξαν τα δόντια τους. Και η απάντηση σε αυτό το ζήτημα ήταν το... σβάρνισμα της λάσπης για να μην διαμαρτύρονται οι οδηγοί και οι πεζοί για το τριτοκοσμικόν του πράγματος. Ουδεμία μέριμνα για καθαρισμό και προστασία, ακόμη και εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει ύψιστη ετοιμότητα [...] Τις επόμενες ημέρες η ΕΜΥ προειδοποιεί για βροχές με πρόγνωση και καταιγίδων. Υπάρχει σχέδιο έκτακτης ανάγκης και διάταξης των υπηρεσιών ή θα φάμε για μια ακόμη φορά το παραμύθι του περίφημου... Συντονιστικού”. Φωτογραφία σε... σμίκρυνση όσων έγιναν μετά από 8 χρόνια, καθώς με εντοπισμένα προβλήματα ήρθε να ξεσπάσει το πλημμυρικό φαινόμενο.

Να δούμε και μια από τις προειδοποιήσεις του Νέδοντα, όταν φούσκωσε και κατέβασε λάσπες, δέντρα και ό,τι έβρισκε μπροστά το νερό, στις 6/12/2007: “Εκείνο που κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι κανένας τοπικός παράγοντας από εκείνους που έχουν πάρει τη λαϊκή εξουσιοδότηση να χειριστούν τις υποθέσεις των πολιτών, δεν δείχνει να ανησυχεί. Μπορεί να το διαπιστώσει κανένας διαβάζοντας την καθημερινή ειδησεογραφία. Σχηματίζει αμέσως την εντύπωση ότι η υπόθεση αυτή έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της. Και αυτό γίνεται αντιληπτό για έναν ακόμη λόγο. Οι προειδοποιήσεις της ΕΜΥ για ισχυρές καταιγίδες δεν μεταφράστηκαν σε κινητοποίηση και ετοιμότητα των μηχανισμών όλων των οργανισμών και υπηρεσιών που έχουν και την ευθύνη να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση. Ευτυχώς που πέρασε ξέσκουρα δηλαδή η κακοκαιρία, διαφορετικά “Κύριος οίδε” πώς θα ξεμπλέκαμε. Τα ερωτήματα για τους αρμοδίους του Δήμου Καλαμάτας είναι απλά: Αν ξεσπάσει ισχυρή καταιγίδα στον Ταΰγετο και γίνουν ποτάμια οι δρόμοι της πόλης τι θα κάνουν; Υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης του πλημμυρικού φαινομένου; Ποιος το εκπόνησε και τι προβλέπει ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες αν θα πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι ή θα πρέπει να αναζητούν... καταφύγια; Επιτέλους ας αφήσουν οι τοπικοί παράγοντες τους “έρωτες” με τις κάμερες και τις διαρκείς εξαγγελίες και ας ασχοληθούν σοβαρά με την ασφάλεια των πολιτών και της πόλης”. Από τότε επαναλήφθηκαν πολλές φορές τέτοια φαινόμενα με τα σύννεφα να ανοίγουν τους κρουνούς τους σε διαφορετικές περιοχές κατά περίπτωση αλλά με τους δημοτικούς παράγοντες σε μακαριότητα. Αλλο μέσον πέραν της “γραφίδος” δεν είχαμε να επιστρατεύσουμε αλλά κανένας δεν έδειχνε να ανησυχεί. Ακόμη και όταν οι πολίτες κάποιων περιοχών διαμαρτύρονταν καθώς έβλεπαν το μέγεθος της καταστροφής που μπορεί να προκληθεί.

Ας αφήσουν λοιπόν τις θεωρίες των ακραίων καιρικών φαινομένων και τα δημόσια ξεκατινιάσματα, όλοι γνώριζαν ότι μπορεί να γίνει μεγάλη καταστροφή και δεν έκαναν τίποτε εδώ και πολλά χρόνια. Το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να απαιτήσουν την άμεση χρηματοδότηση ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του προβλήματος που μπορεί να προκύψει στο ενδεχόμενο πλημμυρικού φαινομένου στο Νέδοντα. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι επιστήμονες του ΥΠΕΧΩΔΕ έχουν προειδοποιήσει για τις καταστροφές που μπορεί να προκληθούν. Εφιάλτες θα έπρεπε να βλέπουν στον ύπνο τους όταν ακούν για καταιγίδες εκείνοι που οφείλουν να κάνουν τα πάντα για να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο στο πέρασμα του νερού. Δικαιολογία δεν υπάρχει πλέον, μπαλώματα και πρόχειρες λύσεις δεν αποτελούν απάντηση στο πρόβλημα, όλοι πρέπει “να κόψουν το λαιμό τους” και να βρουν τα χρήματα που χρειάζονται για να γίνει πλήρες έργο στο Νέδοντα, ακόμη και αν χρειαστεί να ξηλωθεί ό,τι υπάρχει σήμερα πάνω του. Θα είναι πιο φτηνό ακόμη και με οικονομικούς όρους, από το κόστος που θα πληρώσει η πόλη αν μόνος του ο Νέδοντας ξηλώσει ό,τι του έχουμε φορτώσει. Οι δημοτικοί άρχοντες οφείλουν ταχύτατα να αποκαταστήσουν την οικοπεδοποιημένη κοίτη του, απομακρύνοντας τα συνεργεία με μηχανήματα και εξοπλισμό από εκείνο το σημείο. Είναι γραμμένο πολλές φορές αλλά τώρα πλέον έφθασε ο κόμπος στο χτένι: Αν “έσκαγε” διαφορετικά το βαρομετρικό και πλημμύριζε ο Νέδοντας έχει σκεφθεί κανένας τι θα γινόταν στο σημείο εκείνο; Και ένα τελευταίο: Επιμένει ακόμη η δημοτική αρχή και μετά την καταστροφή που είδαμε με τα μάτια μας, να κατασκευάσει μέσα στην κοίτη του Νέδοντα ουσιαστικά ανοιχτό θέατρο δαπανώντας ένα πολύ μεγάλο ποσό; Επιτέλους τουλάχιστον ας συνετιστούν εκείνοι που αδιαφόρησαν χρόνια για τα πλημμυρικά φαινόμενα και σπατάλησαν άσκεφτα και άσκοπα πόρους σε έργα χωρίς καμιά αξία για τη ζωή του πολίτη...

ΥΓ. 1: Και επειδή φαίνεται ότι υπάρχει κάτι σαν “άβατο” με τον περιφερειακό και δεν μιλάει κανένας, περιμένω τάχιστα τον ορισμό πραγματογνωμόνων για να διαπιστωθεί πού πήγαν τα νερά της καταιγίδας. Αυτό που είδα όταν είχε ξεθυμάνει η καταιγίδα, ήταν ένα ποτάμι να κατεβαίνει από τη Λεΐκων προς τον αυτοκινητόδρομο στην είσοδο - έξοδο και μάλιστα ορμητικά λόγω της μεγάλης κλίσης. Το ανάγλυφο πάνω από τον περιφερειακό είναι χαραγμένο από ένα πλήθος μικρών και μεγάλων ρεμάτων. Πού συγκεντρώνονται τώρα και ποια είναι η ροή τους προς την πόλη; Τι σχέση έχει η επέμβαση με την έκταση της πλημμύρας στις περιοχές κάτω από τη στεφάνη του περιφερειακού;

ΥΓ. 2: Αυτονοήτως θα πρέπει να καταγραφούν αιτίες σε κάθε περίπτωση και να προγραμματιστούν επεμβάσεις στις περιοχές που πνίγηκαν για να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα. Ολα τα μέτρα που θα κριθούν αναγκαία ανεξαρτήτως οικονομικού και πολιτικού κόστους. Δεν πρέπει να υπάρχει “επόμενη φορά” και αυτό ας γίνει οδηγός δράσης...