Λόγια που δεν μπορούν να κινήσουν τη μηχανή που θα τραβήξει μπροστά τον τόπο και θα ενεργοποιήσει τις διαθέσιμες δυνατότητες. Οσο πλησιάζουν οι εκλογές θα πυκνώνουν οι αναφορές στη μαγική αυτή λέξη που δεν λείπει από το πρόγραμμα κανενός υποψηφίου. Βεβαίως αυτές οι χαρταπιάγκες (πολυτελείς ή όχι) δεν έχουν και καμία σημασία γιατί οι υποσχέσεις ξεχνιούνται όταν περάσει ο προεκλογικός χρόνος και αρχίσει να κυλάει η καθημερινότητα στους δήμους. Τότε το πρόγραμμα μετατρέπεται σε έναν κατάλογο έργων προς ένταξη σε Κοινοτικά προγράμματα, η οποία κατά βάση εξαρτάται από τις σχέσεις δημάρχων και περιφερειαρχών. Η Πολιτεία στη διαδικασία αυτή άφησε ακάλυπτους τους δημάρχους που άρχισαν κάποια στιγμή να ζητούν ανεξάρτητη αρχή αξιολόγησης των προτεινόμενων έργων και των συνοδευτικών μελετών.

Αν όμως αυτό ήταν το πρόγραμμα στη βάση του οποίου υποτίθεται ότι γίνεται η επιλογή των ψηφοφόρων, τότε δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνονται… εκλογές. Αρκούσε ένας πολύ καλός γενικός διευθυντής, ο οποίος σε συνεργασία με τους υπηρεσιακούς παράγοντες θα φρόντιζε για την πληρότητα των μελετών. Και ένας μηχανισμός έγκρισης που θα μπορούσε μάλιστα να στηθεί με άρτιο τεχνοκρατικό τρόπο ώστε να υπάρχει ένα σύστημα μοριοδότησης που θα διασφάλιζε την ουδετερότητα στην επιλογή των έργων. Η απόδειξη περί τούτου είναι το γεγονός πως όλοι οι υποψήφιοι κάθε φορά μιλούν περίπου για τα ίδια πάνω-κάτω έργα. Πολλά από τα οποία "σέρνονται" εδώ και χρόνια σε συρτάρια, μελετητικά γραφεία και διαδρόμους περιμένοντας την… ευλογημένη ώρα.

Η αυτοδιοίκηση όμως είναι πολύ περισσότερα πράγματα από έναν γενικό διευθυντή και ορισμένες υπηρεσίες. Είναι θεσμός με μια ορισμένη εγγύτητα στον πολίτη ακόμη και την εποχή κατά την οποία η γιγάντωση των οργανισμών αυτοδιοίκησης τους απομακρύνει από την βασανιστική καθημερινότητα. Ως εκ τούτου αυτοί που διεκδικούν ρόλο οφείλουν να δουν το θεσμό πολύ πέρα από τα λίγο ως πολύ καθορισμένα έργα-στόχους κάθε περιοχής.

Οφείλουν να δουν την "ανάπτυξη" της κοινωνίας, δηλαδή την οργάνωση υπηρεσιών προς τους πολίτες οι οποίες θα αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα καθημερινότητας και ζωής σε όλη την εδαφική περιφέρεια του δήμου. Οφείλουν να δουν την "ανάπτυξη" της παραγωγής πέρα από τις πάσης φύσεως γιορτές και πανηγύρια, με συναίσθηση ευθύνης απέναντι στον τόπο και τους ανθρώπους του.

Οφείλουν να δουν την "ανάπτυξη" των υποδομών οι οποίες θα υποστηρίξουν τις δραστηριότητες στους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών, διευρύνοντας το σημερινό αντικείμενο ενασχόλησης αιρετών και υπαλληλίας.

Οφείλουν να δουν την "ανάπτυξη" ιδεών που θα επιχειρήσουν να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κρίσης στην τοπική οικονομία και κοινωνία με την αξιοποίηση και της τελευταίας δυνατότητας που υπάρχει.

Οφείλουν τέλος να δουν την "ανάπτυξη" πρωτοβουλιών κινητοποίησης των πολιτών σε μια κατεύθυνση που θα ανατρέπει το "μνημονιακό κεκτημένο" και θα χαράζει το δρόμο μιας διαφορετικής λογικής στην αυτοδιοίκηση.

Είναι και το στοίχημα για όσους επαγγέλλονται αλλαγή πορείας.

Ηλίας Μπιτσάνης