Απερίγραπτα τα όσα συνέβησαν με το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας όπως απαιτούσαν ουσιαστικά οι εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που έφθασαν σε σημείο να προβάλουν ταπεινωτικές απαιτήσεις από το πολιτικό προσωπικό με τον εκβιασμό της δόσης και της αποβολής από την ευρωζώνη. Και αυτά αναμφισβήτητα επηρέασαν το κλίμα των ημερών που πέρασαν μουδιάζοντας την κοινωνία η οποία ζει υπό το φόβο του χειρότερου που καλλιεργείται συστηματικά. Το χειρότερο υπάρχει και θα έρθει γιατί όπως έγινε και τις προηγούμενες φορές, τα μέτρα δεν θα φθάνουν και θα έρχονται νέα μέτρα στην ίδια κατεύθυνση. Ο βομβαρδισμός από τηλεοράσεως για την αναγκαιότητα των πολιτικών που επιβάλλουν οι αγορές, δεν τροφοδοτεί μόνο τον φόβο αλλά και την αγανάκτηση. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν είναι χαρακτηριστικό των κοινωνιών του Νότου της Ευρώπης, αλλά παίρνει παγκόσμιες διαστάσεις με την ιδιαιτερότητα που έχει σε κάθε χώρα. Ενα φαινόμενο που σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε αποδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια.
Με δεδομένα αυτά η ζωή συνεχίζεται με την αγωνία για το αύριο να κυριαρχεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπάρξει παραίτηση από τη μάχη την οποία θα πρέπει να δώσει ο κάθε θεσμικός παράγοντας προκειμένου να προχωρήσουν τα πράγματα που είναι απολύτως αναγκαία για να στηριχθεί η αναπτυξιακή προσπάθεια που θα πρέπει να πάρει σάρκα και οστά και την οποία άλλωστε όλοι επαγγέλλονται. Οι δυσκολίες θα πρέπει να κάνουν ακόμη πιο αποφασιστικές τις παρεμβάσεις των τοπικών παραγόντων που έχουν εξουσιοδοτηθεί γι’ αυτό και θα πρέπει να τιμήσουν αυτή την εξουσιοδότηση.
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι υπάρχουν σημαντικά έργα τα οποία θα πρέπει να εκτελεσθούν και αποτελούν προϋπόθεση για την ανάπτυξη όποια έννοια και αν δίνει κάποιος σε αυτή τη λέξη. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να γίνει αντιληπτή η σημασία που έχει για τη Μεσσηνία η κατασκευή ολόκληρης της Ολυμπίας Οδού μέχρι την Τσακώνα. Με παράλληλη προώθηση των έργων για την κατασκευή ολοκληρωμένου, ήπιου αλλά ασφαλούς δρόμου από το Καλό Νερό μέχρι τη Μεθώνη. Είναι αυτονόητη η ανάγκη αναβάθμισης του αεροδρομίου της Καλαμάτας και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία αναπτύσσονται ανταγωνιστικές τάσεις με την αξιοποίηση άλλων στρατιωτικών αεροδρομίων. Μάλλον δεν χρειάζονται ιδιαίτερες… συστάσεις τα προβλήματα που δημιουργούνται στη σύνδεση των βασικών τουριστικών προορισμών με το αεροδρόμιο της Καλαμάτας (δρόμος προς Μάνη, Καλαμάτα-Πύλος, Ριζόμυλος-Κορώνη).
Η αναφορά σε αυτά τα έργα δεν είναι τυχαία: Από τη μια πλευρά είναι απολύτως αναγκαία και από την άλλη βρίσκονται σε κίνηση εδώ και χρόνια αλλά αντιμετωπίζουν παντοειδή προβλήματα. Από τη μια πλευρά υπάρχει ζήτημα με τις προσπάθειες ακρωτηριασμού της Ολυμπίας Οδού και οι μεσσηνιακές αντιδράσεις βρίσκονται στο επίπεδο των… ερωτήσεων στη Βουλή. Και την απειλή υποβολής… μιας ακόμη μήνυσης από την Περιφέρεια για να νομίζει ο κόσμος πως κάτι γίνεται. Από την άλλη πλευρά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις συνεχιζόμενες καθυστερήσεις σε σημαντικά έργα για τα οποία δίνονται συνεχώς υποσχέσεις από την Περιφέρεια αλλά ούτε χρονοδιαγράμματα τηρούνται, ούτε σαφείς και πειστικές ενέργειες γίνονται.
Ολα βρίσκονται στον αέρα και δεν υπάρχει από πουθενά συντονισμένη κίνηση. Οι όποιες προσπάθειες εκδηλώνονται αποδεικνύονται ατελέσφορες είτε γιατί δεν έχουν δυναμική που μπορεί να κινητοποιήσει δυνάμεις, είτε γιατί μπλοκάρονται σε επίπεδο Περιφέρειας της οποίας οι παράγοντες ενδιαφέρονται μόνον για τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης σε κάθε νομό σε όλα τα επίπεδα και με κάθε τρόπο.
Δεδομένων τούτων αναζητούνται… πρόθυμοι για "μεσσηνιακό μέτωπο" που μπορεί να βάλει σε κίνηση τα ζητήματα που λιμνάζουν. Οι λεονταρισμοί περισσεύουν και από τηλεοράσεως δεν παράγεται έργο. Χρειάζονται αξιόπιστες πρωτοβουλίες και το ερώτημα είναι αν το πολιτικό προσωπικό έχει τα κότσια να οργανώσει τη διεκδίκηση των αυτονόητων και να βγάλει από το βάλτο τα έργα που έχουν κολλήσει.
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr