Στο… ράφι έχει πάει εδώ και πολύ καιρό η υπόθεση της Ολυμπίας Οδού, όπως και τα υπόλοιπα έργα που κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης. Επί της ουσίας, ο βασικός λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι πως οι κοινοπραξίες αρνούνται να ανταποκριθούν στις συμβατικές τους υποχρεώσεις επιδιώκοντας το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος εν μέσω κρίσης. Εκμεταλλεύονται προβλήματα αλλά και δυσλειτουργίες της κρατικής μηχανής με σκοπό τον περιορισμό του φυσικού αντικειμένου στα κερδοφόρα τμήματα σε ορισμένα έργα όπως είναι η Ολυμπία Οδός. Την οποία ουσιαστικά θέλουν να σταματήσουν στην Πάτρα και από εκεί και πέρα να… κόψει το λαιμό του το Δημόσιο. Στις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις που έχουν γίνει στη Βουλή από διάφορες πλευρές έχουν ακουστεί τα πλέον διαφορετικά πράγματα, οι πληροφορίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες και το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων επτασφράγιστο μυστικό. Το γνωρίζουν μόνον οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που συνεργάστηκαν τους τελευταίους μήνες στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου, τους οποίους οι τοπικοί παράγοντες χειρίστηκαν με αξιοπρόσεκτη… αβρότητα παρά το γεγονός ότι ορισμένοι από αυτούς παλαιότερα είχαν σηκώσει… επανάσταση. Ο πρόεδρος της ΝΔ Αντ. Σαμαράς επιμένει να πολιτεύεται στη Μεσσηνία, αλλά δεν τον είδαμε να ασχολείται με το κρίσιμο αυτό ζήτημα ούτε και κατά την προεκλογική περίοδο κατά την οποία εξήγγειλε "ανάπτυξη" στην Πελοπόννησο από το Κλειστό Γυμναστήριο της Σπάρτης.
Η "ακυβερνησία" είναι ένα εξαιρετικό πρόσχημα για εκείνους οι οποίοι διαχειρίστηκαν την υπόθεση της Ολυμπίας Οδού όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να δώσουν λύσεις για την ολοκλήρωση του έργου. Αλλά η κρισιμότητα των εκλογών δεν θα έπρεπε να "παγώνει" την υπόθεση των έργων εφόσον υπήρχε θεσμική λειτουργία του κράτους και συνέχεια στη διοίκηση. Πολύ περισσότερο εφόσον οι τοπικοί παράγοντες δεν ενεργούσαν ως απόληξη του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος. Εχοντας διαγράψει εδώ και χρόνια από το λεξικό την έννοια της "διεκδίκησης" αναζητούν "μπάρμπα" για να τσιμπήσουν κανένα έργο και ποντάρουν στη "θεά τύχη" για την εξέλιξη των μεγάλων έργων.
Πριν από 6 μήνες οι παράγοντες της Περιφέρειας Πελοποννήσου κάτω από την πίεση των πραγμάτων άρχισαν τους λεονταρισμούς και τα παχιά λόγια για το "αδιαπραγμάτευτο" της κατασκευής του έργου. Εκανε ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης μια επαφή με τον υπουργό Υποδομών κατά την οποία ορισμένοι έσπευσαν να γράψουν ότι "κούνησε το δάχτυλο στο Βορίδη" και εκεί… τελείωσε όλο το ενδιαφέρον της Περιφέρειας. Για τους περιφερειακούς παράγοντες της Μεσσηνίας ούτε λόγος, αφού ουδέποτε διαφοροποιήθηκαν από τον κ. Τατούλη ακόμη και σε κρίσιμα ζητήματα για το νομό από τον οποίο εξελέγησαν.
Οι βουλευτές του νομού επιδόθηκαν στο άθλημα των ερωτήσεων και των τυποποιημένων απαντήσεων προσπαθώντας να εξασφαλίσουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, ενώ οι δήμαρχοι όσον αφορά στα μεγάλα έργα "περί τα άλλα τυρβάζουν" και προσπαθούν να μην δυσαρεστήσουν κανέναν μήπως και εξασφαλίσουν τη χρηματοδότηση κάποιου έργου. Ο επιζητούμενος "μπάρμπας" εδρεύει σε διάφορα… υπερκείμενα σημεία και δεν θα πρέπει να δυσαρεστηθεί με ενέργειες που θα βλάψουν την "παράταξη" ή το "κόμμα".
Για μια ακόμη φορά θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ολυμπία Οδός και ειδικότερα το τμήμα Τσακώνα - Ηλεία (όπου φθάνει χωρίς προβλήματα), είναι κρίσιμης σημασίας για τη Μεσσηνία καθώς συνδέεται με το νέο αυτοκινητόδρομο που αργά ή γρήγορα θα τελειώσει. Διαχέει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα τα οφέλη από την κατασκευή του, ενισχύει τη θέση του αεροδρομίου στο σύστημα των μεταφορών, φέρνει πιο κοντά περιοχές της Δυτικής Πελοποννήσου, μειώνει τους χρόνους μεταφοράς ευπαθών προϊόντων στα μεγάλα αστικά κέντρα και γενικότερα δημιουργεί νέες δυνατότητες σε διάφορους τομείς σε σημαντικές περιοχές της Μεσσηνίας και της Ηλείας. Ως εκ τούτου, από σήμερα και εν μέσω προεκλογικής περιόδου κάποιοι θα πρέπει να ενδιαφερθούν έτσι ώστε να μπει σε τροχιά υλοποίησης το έργο.
