Αν υποθέσουμε ότι οι περιφερειακές εκλογές μπορούν να βρεθούν σε κάποιο βαθμό μέσα στο μανδύα του διλήμματος "μνημόνιο - αντιμνημόνιο", σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το ίδιο να συμβεί αντίστοιχα στις δημοτικές εκλογές. Οποιος πιστέψει ότι ως εκλογείς θα πρέπει να αποφασίσουμε μπροστά από την κάλπη για τον άρχοντα της πόλης μας με βάση τη στάση του απέναντι στο -ομολογουμένως επαχθές και αβάσταχτο πλέον- μνημόνιο, όχι μόνο είναι γελασμένος αλλά και εχθρός της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης. Οδηγός μας θα πρέπει να είναι η ικανότητα του επικεφαλής να συντονίσει το αξιόλογο έμψυχο δυναμικό που θα καταρτίζει το ψηφοδέλτιό του, με σκοπό να πάει η κάθε πόλη μπροστά στην επόμενη πενταετία. Κι αν κάποιος πει ότι όλα αυτά είναι πρόωρες διαπιστώσεις και φιλολογίες, μάλλον πλανάται. Πάνω σε αυτόν τον άξονα θα πρέπει να κινηθούν οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις στην προσπάθειά τους για συγκρότηση αξιόμαχων και κοινωνικά φιλικών ψηφοδελτίων, τα οποία επιτέλους να ξεφεύγουν από τις γνωστές μαυρογιαλούρικες λογικές του παρελθόντος. Σημειωτέον δε ότι όσο αξιόλογος κι αν είναι ο επικεφαλής, αν σπεύσουν αυτοί που μοιράζουν τα χρίσματα να τον... προικίσουν με την... αφρόκρεμα του τοπικού κομματικού τους μηχανισμού, τότε μία από τα ίδια. 

Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα χρίσματα είναι αυτά που σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την κατάντια της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία έχει καταντήσει ζητιάνα του κεντρικού πολιτικού συστήματος, αλλά και αυτών που υποκινούμενοι από τη μαφιόζικη λογική τους, εκβιάζουν μέχρι τελευταία στιγμή τους δημάρχους μοιράζοντας το... μαρούλι. 

Εχουμε πολλά ακόμα να πούμε και να γράψουμε μέχρι την τελική μάχη του Μαΐου, η οποία σε τοπικό επίπεδο θα πρέπει ουσιαστικά να είναι η δική μας επανάσταση με το βλέμμα όχι στον Σεπτέμβριο, οπότε ξεκινούν οι νέες θητείες, αλλά στο 2019, οπότε θα λήξουν αυτές. Πώς φανταζόμαστε ο καθένας την πόλη του μετά από 5 χρόνια; Τι θα πρέπει να έχει αλλάξει μέχρι τότε στην καθημερινότητά μας και ποιοι θα βάλουν τις βάσεις για τη... μεθεπόμενη μέρα; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που θα πρέπει μέσα μας να απαντήσουμε για να οδηγηθούμε με λογική και σύνεση στην κάλπη. 

Η σκληρή κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα, το μέλλον της χώρας και του έθνους και η μάχη της διάσωσης της υπό βιασμό ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας, είναι κεφάλαια που αφορούν ένα άλλο έργο με τίτλο “εθνικές εκλογές”, το οποίο έχει διαφορετικό “σενάριο” και φυσικά άλλα χαρακτηριστικά πάνω στο δίπολο "μνημόνιο - αντιμνημόνιο", που θέλοντας και μη υπάρχει ακόμα στη ζωή μας.