Η πολιτική εξουσία όχι μόνον προσπαθεί να αποφύγει τον έλεγχο ακόμη και με θεσμούς περιορισμένης αρμοδιότητας, αλλά επί πλέον προσπαθεί - κατ’ εικόνα και ομοίωση της κεντρικής εξουσίας - να τακτοποιήσει και τους… αποτυχόντες των εκλογών.
Το διπλό αυτό συμπέρασμα προκύπτει από τις πρώτες απόπειρες που έγιναν στην περιοχή, οι οποίες είναι απολύτως χαρακτηριστικές της πολιτικής κουλτούρας των παραγόντων της αυτοδιοίκησης. Κραυγαλέα περίπτωση η απόπειρα του περιβάλλοντος Τατούλη να "τακτοποιήσει" στη θέση αυτή τον υπεύθυνο επικοινωνίας του συνδυασμού του Γ. Μπουλούκο. Και ακόμη πιο κραυγαλέα η επιμονή σε 3 συνεδριάσεις στο ίδιο πρόσωπο με την ελπίδα της… αποστασίας από το συνδυασμό Δράκου. Και ενδεχομένως με την προσδοκία ενός οριστικού αδιεξόδου έτσι ώστε η Περιφέρεια να μείνει… ορφανή από Συμπαραστάτη και η διοίκηση Τατούλη χωρίς τον προβλεπόμενο από το νόμο έλεγχο.
Ως συνέχεια στην πρακτική αυτή ήρθε και η πρόταση (ουσιαστικά) της παράταξης Σμυρνιώτη για Συμπαραστάτη στην Τρίπολη στο πρόσωπο του Βεν. Πονηράκου που ήταν υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του συνδυασμού Δράκου. Η οποία όπως ήταν απολύτως φυσιολογικό απορρίφθηκε γιατί η αυξημένη πλειοψηφία που απαιτεί ο νόμος προϋποθέτει στοιχειώδη συμφωνία με τις παρατάξεις της μειοψηφίας σε ένα πρόσωπο το οποίο θα κληθεί να ελέγξει τις πράξεις της διοίκησης. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και σε άλλους δήμους της περιοχής, με προφανή κίνδυνο να μην εκλεγεί τελικά Συμπαραστάτης εντός των προθεσμιών που προβλέπει ο νόμος.
Φυσικά υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός δήμων στους οποίους δεν έχει ακόμη προγραμματισθεί η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στην οποία θα συζητηθεί το θέμα αυτό, με πρόσχημα ότι υπάρχουν περισσότερο… επείγοντα θέματα αν και εκπνέει όπως προαναφέρθηκε η σχετική προθεσμία και υπάρχει νομοθετική δέσμευση για την κίνηση της διαδικασίας.
Μετά από όλα αυτά θεωρούμε ότι επιβεβαιώνεται πλήρως η εκτίμηση την οποία είχαμε κάνει μετά την πρώτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για το μέλλον του θεσμού. Οι πλειοψηφίες (μέχρι τώρα τουλάχιστον) αντιμετωπίζουν ως "λάφυρο" εξουσίας έναν ανεξάρτητο θεσμό και επιχειρούν να τοποθετήσουν στη θέση αυτή παράγοντες από το περιβάλλον τους για να έχουν και το… κεφάλι τους ήσυχο πως δεν θα εκτεθούν με τις προσφυγές πολιτών. Κινούνται με αυτό τον τρόπο εκμεταλλευόμενες από την αντίστροφη πλευρά την δέσμευση του νόμου. Προωθούν τους δικούς τους ανθρώπους και εφόσον αντιδράσουν οι μειοψηφίες "σφραγίζοντας" το ενδεχόμενο διαρροών κατά τις ψηφοφορίες, να οδηγηθούν τα πράγματα σε αδιέξοδο, να μην εκλεγεί Συμπαραστάτης και να απαλλαγούν από έναν ενδεχόμενο πονοκέφαλο κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Ολα αυτά έχουν να κάνουν τελικά με την πολιτική κουλτούρα των παραγόντων της αυτοδιοίκησης που έχουν "εκπαιδευτεί" από τη θητεία τους στους κομματικούς μηχανισμούς να λειτουργούν με τη λογική του ρουσφετιού, της συναλλαγής και της αδιαφάνειας. Κάθε θεσμός που θα μπορούσε να διαταράξει αυτή την πρακτική που κουβαλούν στη διεύθυνση των τοπικών υποθέσεων, θα πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο ή να… καταργηθεί. Η δικομματική επιμονή σε πλειοψηφικά εκλογικά συστήματα στην αυτοδιοίκηση, έχει μετατρέψει την αρχή της πλειοψηφίας στα βουλευόμενα όργανα σε μηχανισμό επιβολής θέσεων. Και έχει εξαφανίσει τα ίχνη συναίνεσης που είναι απαραίτητα για να λειτουργήσουν θεσμικά όργανα που θα έπρεπε να αποτελούν εκφραστές της ανησυχίας των τοπικών κοινωνιών.
Και κάτι τελευταίο: Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνεται το… έλα να δεις με τις θέσεις των ειδικών συμβούλων. Στις οποίες φυσικά οι πλειοψηφίες σπεύδουν να τακτοποιήσουν συγγενείς, φίλους και οπαδούς ανεξαρτήτως αξιολόγησης προσόντων. Το… λογαριασμό όμως θα πληρώσουν όλοι οι πολίτες.