Οι αγορές έχουν πάρει τα σκήπτρα από τους πολιτικούς και αποφασίζουν για το μέλλον του κόσμου. Την παραπάνω φράση επαναλαμβάνουν συχνά όσοι θέλουν να περιγράψουν τις δήθεν κοσμογονικές αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με την απλουστευτική θεωρία τους, τα χρόνια που είχαν το πάνω χέρι οι πολιτικοί ζούσαμε με χρυσά κουτάλια ενώ τώρα που αποφασίζουν οι αγορές δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουν αλλάξει και πολλά από τη …Βιομηχανική Επανάσταση έως σήμερα. Αγορά και πολιτικοί αποφασίζουν μαζί για την τύχη του κόσμου. Οπως είναι φυσικό άλλες φορές τα συμφέροντά τους συγκρούονται και άλλες ταυτίζονται. Εννοείται ότι οι περισσότεροι πολιτικοί απλώς εκφράζουν τα συμφέροντα της αγοράς. Εννοείται ότι και οι Ελληνες πολιτικοί τα συμφέροντα της αγοράς εξέφραζαν και εξακολουθούν να εκφράζουν. Με μια διαφορά σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Η ελληνική αγορά είναι… κρατικομονοπωλιακή. Με άλλα λόγια το ελληνικό κράτος λειτουργεί ως τεράστια επιχείρηση και ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα της αγοράς συντηρώντας χιλιάδες μικρομεσαίες κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και δεν εξαρτώνται από τις κρατικές δαπάνες και επιδοτήσεις απλώς συμπληρώνουν το παζλ της κρατικομονοπωλιακής αγοράς.
Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το κρατικομονοπωλιακό μοντέλο είναι δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Κάνουν όμως τεράστιο λάθος. Το κρατικομονοπωλιακό μοντέλο δημιουργήθηκε στη μετεμφυλιακή Ελλάδα και είναι τέκνο της Δεξιάς και των δυτικών συμμάχων της. Προσπαθώντας να διώξουν το φάντασμα του κομμουνισμού που πλανιόταν πάνω από την Ελλάδα δεξιοί πολιτικοί και δυτικοί σύμμαχοι δημιούργησαν ένα πανίσχυρο κράτος το οποίο έμοιαζε με… σοβιετική δικτατορία αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια… συντεχνιακή δικτατορία που υπεράσπιζε τα προνόμια όσων δήλωναν αντικομμουνιστές. Τη μετεμφυλιακή περίοδο αρκούσε να δηλώσεις αντικομμουνιστής για να πάρεις δημόσια έργα ή για να πάρεις μέρος στη λεηλασία της Ούντρας που έστελναν οι Αμερικανοί. Οταν το σύστημα περνούσε κρίση έστελνε… μετανάστες στη Γερμανία και όλοι ζούσαν βλέποντας στον ελληνικό κινηματογράφο ταινίες για τα βάσανα της φτωχολογιάς και τους έρωτες της μεσαίας ή της αστικής τάξης. Το κρατικομονοπωλιακό μοντέλο παρέμεινε στάσιμο μέχρι τη… χούντα και γνώρισε άνθιση τις ημέρες της επταετούς δικτατορίας. Οι μεγαλύτεροι ακόμα μιλούν με θαυμασμό για τα έργα των στρατιωτικών ΜΟΜΑ  (Μικτών Ομάδων Μηχανημάτων Ανασυγκρότησης) και την "ελευθερία" που  έδωσε η χούντα στους επιχειρηματίες για να καταστρέψουν περιβαλλοντικά τη μισή Ελλάδα. Την ίδια περίοδο το κόστος παραγωγής ήταν εξαιρετικά χαμηλό καθώς η χούντα απαγόρευε τις εργατικές ρυθμίσεις. Ολα δούλευαν σαν ελβετικό ρολόι μέχρι την πρώτη πετρελαϊκή κρίση του 1973. Τότε το ελβετικό ρολόι έγινε… ελληνικό κομπολόι και οι χάντρες του σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Οσοι αναρωτιούνται ακόμα γιατί τα θεμέλια της χούντας άρχισαν να τρίζουν το 1973 οφείλουν να ρίξουν μια ματιά στις οικονομικές αιτίες και ιδιαίτερα στις συνέπειες της πετρελαϊκής κρίσης στην ελληνική κοινωνία.
Η χούντα έπεσε και μαζί της συμπαρέσυρε το παραγωγικό μοντέλο που στηριζόταν στο χαμηλό κόστος. Ο διπλασιασμός της τιμής του πετρελαίου και η αύξηση του εργατικού κόστους προκάλεσαν την πρώτη γενιά των προβληματικών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής κρατικοποίησε τις προβληματικές αυτές επιχειρήσεις και παράλληλα "αγόρασε" επιχειρήσεις όπως η Ολυμπιακή που τυπικά δεν ήταν προβληματική αλλά… έγινε στο μέλλον. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απλώς συνέχισε τις κρατικοποιήσεις των προβληματικών ιδιωτικών επιχειρήσεων και έτσι φτάσαμε στο σημερινό… κρατικομονοπωλιακό μοντέλο που υπερασπίζουν με πάθος ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος και η… Αριστερά. Ο κ. Παυλόπουλος έχει κάθε λόγο να υπερασπίζεται την κρατικομονοπωλιακή αγορά. Οι διορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι… πελάτες του και για αυτό φρόντισε να αυξηθεί ο αριθμός τους κατά τη διάρκεια της θητείας του. Αυτό όμως που παραμένει μυστήριο είναι για ποιο λόγο η Αριστερά  υπερασπίζεται με πάθος το μοντέλο που δημιουργήθηκε για να την εμποδίσει να  πάρει την εξουσία. Ισως επειδή ποτέ τους δεν διάβασαν… Μαρξ για να καταλάβουν ότι οι αγορές πάντα κυβερνούσαν τον κόσμο. Ισως τότε να καταλάβαιναν ότι η χειρότερη καπιταλιστική αγορά είναι η κρατικομονοπωλιακή.