Υπενθυμίζουμε ότι στην πρώτη εικοσάδα των δημοφιλών προορισμών της ελληνικής αγοράς βρίσκονται το Ναύπλιο (3ο μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη), η Καλαμάτα (9η), η Μονεμβασιά (10η), τα Τρίκαλα Κορινθίας (11α), η Πάτρα (12η) και τα Καλάβρυτα (15α). Αντιθέτως κανένας προορισμός της Πελοποννήσου δεν εμφανίζεται στη λίστα των δημοφιλέστερων της διεθνούς αγοράς.
Στη λίστα των δημοφιλέστερων προορισμών της βρετανικής αγοράς βρίσκονται οι εξής προορισμοί: Αθήνα, Φηρά, Χώρα Μυκόνου, Καμάρι, Ρόδος (πόλη), Καρδάμαινα (Κως), Κέρκυρα (πόλη), Ελούντα, Οία, Ρέθυμνο, Θεσσαλονίκη, Ζάκυνθος, Χανιά, Φηροστεφάνι (Σαντορίνη), Ηράκλειο.
Στη λίστα των δημοφιλέστερων προορισμών της γερμανικής αγοράς βρίσκονται οι εξής προορισμοί: Αθήνα, Χώρα Μυκόνου, Θεσσαλονίκη, Φηρά, Χερσόνησος (Κρήτη), Ρέθυμνο, Καρδάμαινα, Οία, Φαληράκι, Ρόδος (πόλη), Κέρκυρα (πόλη), Χανιά, Φηροστεφάνι, Γεωργιούπολη (Κρήτη), Ηράκλειο, Ημεροβίγλι.
Η ανάγνωση και μόνο των ελληνικών προορισμών, που καλείται να ξεπεράσει η Πελοπόννησος για να κατακτήσει μια θέση στη λίστα των δημοφιλέστερων της διεθνούς αγοράς, θα έπρεπε να προκαλεί πονοκέφαλο στους πολιτικούς, καθώς οι περισσότεροι από τους προορισμούς έχουν πλεονάζον ξενοδοχειακό δυναμικό, ενώ οι περισσότεροι νομοί της Περιφέρειας έχουν έλλειμμα κλινών. Από ό,τι φαίνεται όμως οι πολιτικοί δεν δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα, καθώς ένα μεγάλο τμήμα της πελοποννησιακής επιχειρηματικής κοινότητας "βολεύεται" με την εγχώρια τουριστική κίνηση και δεν θέλει περαιτέρω ανάπτυξη γιατί φοβάται ότι θα χάσει τα πρωτεία και τα προνόμια που της διασφαλίζει ο μικρός αριθμός κλινών και το έλλειμμα ανταγωνισμού.
Οταν λοιπόν οι νησιώτες και οι Κρητικοί ξενοδόχοι ανοίγονταν στη διεθνή αγορά (επειδή μεταξύ άλλων ήταν δύσκολη και ακριβή η προσπέλαση από την ηπειρωτική Ελλάδα), οι Πελοποννήσιοι επαναπαύτηκαν στην εύκολη λύση της εγχώριας αγοράς και πλέον ακόμα και αν θέλουν δεν θα μπορέσουν να καλύψουν μεσοπρόθεσμα το χάσμα που χωρίζει τον Μοριά από τους καταξιωμένους διεθνώς προορισμούς.
Με απλά λόγια: Το συγκριτικό πλεονέκτημα της γειτνίασης με το μητροπολιτικό κέντρο της Αττικής μετατράπηκε σε... μειονέκτημα, καθώς η επιχειρηματική τάξη επέλεξε το μονοπάτι της στασιμότητας αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι τις επενδύσεις, τον ανταγωνισμό και τελικώς -όπως αποδεικνύεται- την ίδια την ανάπτυξη.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr