Το έλλειμμα δωματίων διώχνει τους επισκέπτες σε άλλους προορισμούς και κρατά καθηλωμένη μια περιοχή που έχει όλες τις προϋποθέσεις για να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο στη Μεσόγειο. Για να αποκτήσει όμως το κρίσιμο μέγεθος που απαιτείται για το μεγάλο τουριστικό άλμα, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να δοθούν φορολογικά και πολεοδομικά κίνητρα στους επενδυτές. Αυτό σημείωνα το 2018, όταν ήταν πια φανερό πως ούτε η επένδυση της Costa Navarino ούτε ο αυτοκινητόδρομος Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα προκάλεσαν το προσδοκώμενο κύμα επενδύσεων. Τα χρόνια πέρασαν και η εικόνα δεν άλλαξε.
Το 2023 επέστρεφα στο ίδιο συμπέρασμα: αν οι άρχοντες της Καλαμάτας ενδιαφέρονταν πραγματικά για την τουριστική ανάπτυξη, δεν θα περιορίζονταν σε μικροπαρεμβάσεις που απλώς εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους. Θα είχαν εφαρμόσει το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο –νόμος του κράτους από το 2011– τουλάχιστον στην Ανατολική και τη Δυτική Παραλία. Και μια ριζοσπαστική δημοτική αρχή θα είχε ήδη χωροθετήσει ζώνες για μεγάλες μονάδες σε Θουρία, Άρι και Αρφαρά.
Οι τοπικές αρχές εξακολουθούν να βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο, πιστεύοντας ότι η προβολή αρκεί για να γίνει το μεγάλο τουριστικό άλμα. Κάθε χρόνο οι αριθμοί τους διαψεύδουν, όμως εκείνοι επιμένουν στις ίδιες μεθόδους. Η περιοχή έχει κουραστεί από επικοινωνιακές εξορμήσεις που δεν συνοδεύονται από τα αναγκαία έργα βάσης. Και εδώ προκύπτει το δύσκολο ερώτημα: πρόκειται για αδυναμία κατανόησης της έννοιας «κρίσιμο μέγεθος» ή για επιλογή που συνδυάζει το τερπνό με το ωφέλιμο – ταξίδια σε εκθέσεις και έντονη φωτογραφική δραστηριότητα; Το βέβαιο είναι ότι προσπαθούν να προσελκύσουν επισκέπτες ενώ η Μεσσηνία και η Πελοπόννησος χρειάζονται πριν απ’ όλα επενδυτές. Οι επενδυτές όμως, όταν αντικρίζουν τους όρους δόμησης, απλώς φεύγουν.
Δεν είναι θεωρητικό επιχείρημα. Επιχειρηματίες που αγόρασαν οικόπεδο στην Καλαμάτα για μεγάλη μονάδα, μόλις πληροφορήθηκαν ότι το ΓΠΣ επιτρέπει μόλις 50 δωμάτια, εγκατέλειψαν άμεσα το σχέδιο και πούλησαν το ακίνητο σε εργολάβο. Το αποτέλεσμα: ακόμη μία πολυκατοικία και ακόμη μια χαμένη ευκαιρία. Η Καλαμάτα, η Μεσσηνία και συνολικά η Περιφέρεια Πελοποννήσου πρέπει να προχωρήσουν στην αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και των υπόλοιπων πολεοδομικών μελετών, ώστε να επιτραπεί η κατασκευή μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων. Χωρίς αυτή τη στρατηγική απόφαση, όσα ακούγονται στα συνέδρια για την τουριστική ανάπτυξη θα παραμείνουν φενάκη. Η Costa Navarino, τα boutique hotels και η airbnb δεν αρκούν για το επόμενο άλμα. Η περιοχή χρειάζεται το κρίσιμο μέγεθος που θα της επιτρέψει να ανταγωνιστεί ουσιαστικά και να κρατήσει στο εσωτερικό της τους επισκέπτες που σήμερα χάνονται αλλού.
