Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας και οι δήμαρχοι της Μεσσηνίας (προφανώς για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) σπατάλησαν τέσσερα ακόμα χρόνια και πολλά χρήματα χωρίς να αλλάξουν τίποτα απολύτως στο σάπιο σύστημα, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε χρεοκοπίες και τραγωδίες, όπως αυτή του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Χρόνο και χρήμα σπατάλησαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2004 μέχρι σήμερα, που ενώ υποσχέθηκαν να εκσυγχρονίσουν την Ελλάδα, τελικώς διόγκωσαν τον παρεοκρατικό καπιταλισμό, τις πελατειακές πολιτικές σχέσεις και την κομματική νομενκλατούρα, που διαχειρίζεται το κράτος - λάφυρο.
Εννοείται ότι όλα αυτά τα χρόνια έγιναν και πραγματικά βήματα εκσυγχρονισμού, όπως για παράδειγμα η κατασκευή των σύγχρονων αυτοκινητόδρομων, αλλά ταυτόχρονα καμία κυβέρνηση μετά το στραπάτσο Γιαννίτση δεν θέλησε ή δεν τόλμησε να συγκρουστεί ούτε με το «βαθύ κράτος» ούτε με την οικονομική ολιγαρχία, που λυμαίνεται τους ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους. Εννοείται ότι η οικονομική ολιγαρχία για να κάνει ανεξέλεγκτη τη δουλειά της έχει ανάγκη τόσο το «βαθύ κράτος», που εκτείνεται από τις ΔΕΚΟ μέχρι τον σκληρό πυρήνα της δικαιοσύνης, όσο και το αντισυστημικό ιδεολογικό προκάλυμμα, που προσφέρουν κόμματα και Τύπος υμνώντας γενικώς και αορίστως το «ανυπότακτο DNA» του Έλληνα. Έτσι κι αλλιώς ο… ανυπότακτος Έλληνας για μια θέση στο Δημόσιο διαδηλώνει και όταν την πιάσει αφήνει ήσυχη την εκάστοτε κυβέρνηση να συνεργάζεται με αυτούς που αποκάλεσε «νταβατζήδες» ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Επιβεβαιώνοντας του λόγου το ασφαλές υπενθυμίζουμε ότι η περίφημη επανίδρυση του κράτους, που είχε υποσχεθεί το 2004 ο Κώστας Καραμανλής, μετεξελίχθηκε σε μεγάλο φαγοπότι δανεικών και διορισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανυπότακτων στο Δημόσιο.
Τη σύγκρουση με τον ανυπότακτο αυτό όχλο και την οικονομική ολιγαρχία απέφυγε, για λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει, ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και για αυτό μετά το δυστύχημα στα Τέμπη βρίσκεται αντιμέτωπος με την κρίση εμπιστοσύνης που θα είχε αποφευχθεί αν είχαν γίνει πραγματικά άλματα εκσυγχρονισμού σε κεντρική διοίκηση και αυτοδιοίκηση. Από εδώ και πέρα η κοινωνία δύσκολα θα εμπιστευτεί την κυβέρνηση και τις αυτοδιοικητικές αρχές, που αφήνουν ανεξέλεγκτους όσους κλέβουν καλώδια, εκείνους που δίνουν αναρρωτική άδεια χωρίς ιατρική εξέταση και εκείνους που λυμαίνονται τα δημόσια έργα καθυστερώντας τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τα τέλη του περασμένου αιώνα. Μένει να δούμε αν οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις έχουν πειστικές προτάσεις ή αν θα επικρατήσει στις εκλογικές αναμετρήσεις η οπισθοφυλακή του παρεοκρατικού καπιταλισμού και της νομενκλατούρας, που διαχειρίζεται το κράτος - λάφυρο διορίζοντας… ανυπότακτους στο Δημόσιο και στα διοικητικά συμβούλια του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που λειτουργεί δήθεν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Θανάσης Λαγός
