Δευτέρα, 17 Φεβρουαρίου 2014 11:23

Δικτατορία των καλύτερων σε βάρος των… ικανών

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(6 ψήφοι)
Δικτατορία των καλύτερων σε βάρος των… ικανών

Οταν ρωτήσεις έναν οπαδό του Ολυμπιακού αν έχει καλή ομάδα ο "Θρύλος", χωρίς δεύτερη σκέψη θα σου απαντήσει: "Είναι καλύτερη από τον… Παναθηναϊκό". Οταν στη συνέχεια ρωτήσεις έναν οπαδό του Παναθηναϊκού αν έχει καλή ομάδα ο "Βάζελος", θα σου απαντήσει χωρίς δεύτερη σκέψη: "Εχουμε καλύτερη από πέρσι". Και οι δυο οπαδοί αποφεύγουν να απαντήσουν ευθέως στο ερώτημα επειδή γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ομάδα τους δεν είναι… Μπάγερν και γι' αυτό φροντίζουν να τη συγκρίνουν με κάτι χειρότερο, ώστε να την αναδείξουν ως καλύτερη. 

Αν η σύγκριση ως μέθοδος αποφυγής της αξιολόγησης κυριαρχούσε μόνο στους κόλπους των φιλάθλων, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας, αφού έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι οπαδοί πιστεύουν ότι η ομάδα τους είναι η καλύτερη στον κόσμο. Δυστυχώς όμως με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργούν τόσο οι ψηφοφόροι των κομμάτων όσο και γενικότερα οι περισσότεροι Ελληνες, που αποφεύγουν την αξιολόγηση δηλώνοντας καλύτεροι από τον χειρότερο του χωριού. 

Ετσι λοιπόν όταν ζητάς από έναν ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας να σου αξιολογήσει τις θέσεις του κόμματός του, σου απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη: "Είναι καλύτερες από του ΣΥΡΙΖΑ". Οταν πάλι ζητήσεις από τον ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ να σου αξιολογήσει τον Αλέξη Τσίπρα, σου απαντά επίσης χωρίς δεύτερη σκέψη: "Γιατί είναι καλύτερος ο Σαμαράς;". Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αποφεύγουν την αξιολόγηση και οι ψηφοφόροι των άλλων μικρών κόμματων, που φιλοδοξούν να γίνουν ή να… ξαναγίνουν μεγάλα, αναδεικνύοντας τις αδυναμίες των αντιπάλων τους. Σε κάθε περίπτωση νικητής στις εκλογές αναδεικνύεται πάντα ο καλύτερος, ακόμα και αν είναι ανίκανος να κυβερνήσει γιατί οι εκλογές δεν είναι… εξετάσεις. Ετσι λοιπόν στη Δημοκρατία, που είναι το… καλύτερο πολίτευμα αλλά όχι το ιδανικό, μπορεί να κυβερνήσει και κάποιος που έχει κοπεί από τις στρατιωτικές σχολές επειδή δεν πέρασε τα ψυχολογικά τεστ. Γενικώς είναι παράδοξο να δίνεις εξετάσεις για να οδηγήσεις και να μην δίνεις καμία εξέταση για να κυβερνήσεις. Ετσι λοιπόν κάποιες φορές προβάλλονται ως καλύτεροι οι… ανίκανοι να διοικήσουν περίπτερο και γίνονται αρχηγοί κομμάτων όσοι κόβονται στα ψυχολογικά τεστ. Ειδικά σε περιόδους οικονομικής ύφεσης όπως η σημερινή, οι καλύτεροι εξορίζουν τους ικανούς και ο… σώζων εαυτόν σωθήτω. 

 Είναι αναπόφευκτη μια δικτατορία των καλύτερων σε βάρος των ικανών;  Οχι βεβαίως, αρκεί οι ικανοί να είναι περισσότεροι από τους καλύτερους. Πολύ φοβάμαι όμως ότι στην Ελλάδα έχουμε έλλειμμα ικανών και πλεόνασμα καλύτερων από το απόλυτο τίποτα. Οποιος διαφωνεί δεν έχει παρά να κοιτάξει τριγύρω του και θα δει χιλιάδες καλύτερους να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες χαμηλής ποιότητας. Ετσι λοιπόν ο καλύτερος ηλεκτρολόγος συνήθως κάτι κάνει λάθος και στο μόνο που διαφέρει από τους… χειρότερους είναι στις υψηλές τιμές. Το ίδιο συμβαίνει και με τον καλύτερο υδραυλικό και τον καλύτερο ελαιοχρωματιστή και γενικώς με όλους τους μαστόρους.  Αν κάποιος έχει χτίσει σπίτι και έχει διαφορετική άποψη, ας μου δώσει ονόματα ικανών μαστόρων και ευχαρίστως θα επανορθώσω. Στο δικό μου μικρόκοσμο πάντως οι φίλοι και οι γνωστοί ψάχνουν ικανό μάστορα και δεν βρίσκουν. Εξίσου δύσκολο -αν όχι ακατόρθωτο- είναι να βρεις επιχείρηση που να προσφέρει αξιόπιστες after sales υπηρεσίες. Ετσι λοιπόν αγοράζεις, από τους καλύτερους πάντα, ένα υπερσύγχρονο κινητό ή το νεότερο μοντέλο μιας τηλεόρασης και στη συνέχεια τρέχεις στις…. εκκλησίες και κάνεις τάματα για να μην πάθουν τίποτα επειδή το service των καλύτερων είναι ανύπαρκτο. Επίσης για τις after sales υπηρεσίες των εταιρειών εμπορίας αυτοκινήτων κυκλοφορούν πολλά… ανέκδοτα, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί ο χώρος της εφημερίδας για να τα δημοσιεύσουμε. Εξίσου μικρός αποδεικνύεται ο χώρος της εφημερίδας για να δημοσιεύσουμε τα έργα και τις ημέρες των καλύτερων δημοσιογράφων, δικηγόρων, γιατρών λογιστών, δικαστικών, αστυνομικών, δασκάλων, ποιητών, κ.λπ. Εννοείται βεβαίως ότι η αμοιβή των καλύτερων δεν μπορεί παρά να είναι η… καλύτερη. Στην εποχή της δανειακής ευημερίας δεν ήταν μόνο η καλύτερη. Συνήθως ήταν και υψηλότερη από την αμοιβή των ικανών και πάντα πολύ υψηλότερη από των μεταναστών, που εξ ορισμού είναι χειρότεροι από τους ιθαγενείς. Μετά την κρίση οι μισθοί των καλύτερων μειώνονται συνεχώς, αλλά παραμένουν πάντα καλύτεροι από τους μισθούς των ικανών και των μεταναστών. Σε κάθε περίπτωση οι καλύτεροι προτιμούν να έχουν στην Ελλάδα τον καλύτερο μισθό σε δραχμές, παρά έναν καλό μισθό σε ευρώ. Ερχονται… καλύτερες μέρες από την Κατοχή και το Μεσαίωνα. 

lathanasis@yahoo.gr

Θανάσης Λαγός

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου 2014 17:42

NEWSLETTER