Τετάρτη, 25 Οκτωβρίου 2017 18:44

Οσο σιωπούμε, τόσο αποθρασύνονται 

Γράφτηκε από την

Οσο σιωπούμε, τόσο αποθρασύνονται 

Η σιωπή είναι συνενοχή - κι αυτό δεν είναι ένα άνευ περιεχομένου κλισέ, ούτε κάτι που αφορά μόνο φαινόμενα όπως η βία.

Αποτελεί την ουσία στο ερώτημα πώς οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος μπορεί να προσβάλει έναν πολίτη έτσι, επειδή δεν του αρέσει η φάτσα του· στο ερώτημα γιατί ένας αστυνομικός απειλεί ότι θα περιμένει τον δημοσιογράφο κάτω από το σπίτι του γιατί εξαιτίας μιας τυχαίας φωτογραφίας όπου εμφανίζεται χωρίς να φορά το καπέλο του έφαγε πρόστιμο 30 ευρώ· και γιατί ένας λιμενικός τον οποίο παίρνεις τηλέφωνο προκειμένου να ενημερωθείς -και να ενημερώσεις- για μια νεκρή καρέτα που ξεβράστηκε στην παραλία, αρνείται να αποκαλύψει αυτό το... μυστικό του κράτους. 

Οι παθογένειες του δημόσιου τομέα (και δυστυχώς τα Σώματα όπως η Αστυνομία, το Λιμενικό ή η Πυροσβεστική έχουν καταντήσει... δημόσιος τομέας) δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία, τα δυσλειτουργικά και απαρχαιωμένα συστήματα ή ο δυσκοίλιος δημόσιος λειτουργός που περιμένει με το ρολόι στο χέρι για να επιστρέψει στο σπίτι του και να ξαπλωθεί στον καναπέ σερφάροντας στο Facebook. Οι παθογένειες του συστήματος έχουν να κάνουν κυρίως με την ανοχή των πολιτών απέναντι σε φαινόμενα... αλητείας, προσβολών και απειλών από δημοσίους υπαλλήλους, ένστολους και μη. 

Γιατί αν ο πολίτης, αντί να λέει “ας το βρει από άλλον”, κατάγγελλε την απαράδεκτη συμπεριφορά χωρίς να φοβάται στον ανώτερο του νταή (και αν κι αυτός αδιαφορούσε, στον... ανώτερο του αδιάφορου προϊσταμένου), τότε κανένας Χ ή Ψ νταής ο οποίος έχει βολευτεί από τον πρώην υπουργό ή πρώην βουλευτή δεν θα ξεστόμιζε μαγκιές, ούτε ο συνάδελφός του από δίπλα θα τον σιγοντάριζε. 

Επίσης αν οι συνδικαλιστές (και) των Σωμάτων Ασφαλείας ασχολούνταν με τη συμπεριφορά των συναδέλφων τους προς τον πολίτη, κι όχι μόνο με ό,τι θα τους εξασφαλίσει την εκλογή τους και στις επόμενες συνδικαλιστές εκλογές, τότε τέτοια φαινόμενα θα περιορίζονταν αντί να είναι το φυσιολογικό και το σύνηθες. 

 

Γι’ αυτό οι πολίτες ας αποκτήσουν φωνή. Ας ασκήσουμε τα δικαιώματά μας. Αλλωστε, ο φοβισμένος και κακοπληρωμένος ιδιωτικός υπάλληλος με τα δύο πτυχία πληρώνει τη δημόσια θέση του απόφοιτου Λυκείου με το ζόρι, ο οποίος βολεύτηκε απ' τον κουμπάρο της κουμπάρας που ο πρώην βουλευτής της είχε μια υποχρέωση! 

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 25 Οκτωβρίου 2017 18:45
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « “Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει...” Κλαυσίγελως... »