Οπως εύστοχα παρατηρεί αναγνώστης της “Ε”, σε μήνυμά του στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, «με την παρακαμπτήρια νέα οδό εννοούμε ότι αποσυμφορούμε τις κεντρικές αρτηρίες από το κέντρο της πόλης για την μετάβαση, ειδικά των επισκεπτών, προς αεροδρόμιο - Αθήνα, όταν βρίσκονται στην ανατολική πόλη. Διαπιστώνω ότι οι οδοί Κρήτης, Ηρώων, Ακρίτα, Βασιλέως Γεωργίου, δεν έχουν πινακίδες με την κατεύθυνση προς Αθήνα μέσω της Βασιλέως Γεωργίου - Παπαφλέσσα - παρακαμπτηρίου οδού, παρότι η απόσταση είναι κοντινότερη και γρηγορότερη για την πρόσβαση στην εθνική οδό Καλαμάτας - Αθήνας».

Είπατε τίποτα; Τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο άνθρωπος - και αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς περιμένει η δημοτική αρχή της μεσσηνιακής πρωτεύουσας για να ανανεώσει τις κατευθυντήριες σημάνσεις προς τον περιφερειακό δρόμο.

Η περίπτωση, ιδιαίτερα, της Βασιλέως Γεωργίου και της Παπαφλέσσα είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές: Ο δρόμος αυτός βγάζει “ντουφέκι” στον περιφερειακό της Καλαμάτας, δηλαδή στον αυτοκινητόδρομο, όμως ο Δήμος Καλαμάτας επιμένει να το κρατά... επτασφράγιστο μυστικό.

Προφανώς γιατί θεωρεί ότι είναι καλό να ταλαιπωρείται ο ξένος κόσμος μέσα στους δρόμους της πόλης, αναζητώντας πινακίδες και ρωτώντας τους ντόπιους. “Ρωτώντας πας στην Πόλη” έλεγαν παλιότερα, μόνο στην περίπτωσή μας δεν μιλάμε για την Κωνσταντινούπολη αλλά για τον περιφερειακό της Καλαμάτας, έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης.

Μα, θα πουν μερικοί, την εποχή των GPS δεν μπορεί κάποιος να βρει έναν δρόμο; Φυσικά και δεν μπορεί, γιατί πρέπει τα μηχανάκια αυτά να είναι ενημερωμένα - και αρκετά δεν είναι.

Βέβαια, το λέει κι ο ποιητής: “Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου”.

Ετσι ακριβώς...

Β.Γ.Μ.