Σήμερα ανέβηκαν στο Α’ τοπικό ποδοσφαίρου δύο ομάδες, η ΑΕ Μάνης και η ΑΕ Αβίας, οι οποίες αναγκάζονται να προπονούνται και να αγωνίζονται στην Καλαμάτα (45 και 20 χιλιόμετρα μακριά από την έδρα τους) ελλείψει ποδοσφαιρικών γηπέδων σε όλο τον Δήμο Δυτικής Μάνης... παγκόσμια πρωτοτυπία... η τοπική αυτοδιοίκηση, η Περιφέρεια και οι φορείς της περιοχής τι λένε γι' αυτό;”.

Το παραπάνω σχόλιο ανήκει στον μεταξύ άλλων επί χρόνια αθλητικό παράγοντα του Μεσσηνιακού Γυμναστικού Συλλόγου Μπάμπη Βακαλόπουλο.

Δεν ξέρουμε αν όλο αυτό είναι “παγκόσμια πρωτοτυπία”, αλλά σίγουρα είναι μία ακόμα απόδειξη της έλλειψης βασικών υποδομών στην ευρύτερη περιοχή της Μάνης. Μίας περιοχής διεθνώς γνωστής για διάφορους λόγους, που όμως η στασιμότητα πολλών ζητημάτων επί χρόνια δεν της επιτρέπει να κάνει περαιτέρω βήματα. Με πρώτο και σημαντικότερο τον παράγοντα του οδικού δικτύου, αλλά και μία σειρά από άλλες υποδομές να απουσιάζουν, θα μπορούσε κάποιος να πει “τα γήπεδα σας μάραναν!”

Κι όμως αυτή η υπόθεση, που αναδεικνύεται μέσα από την ακαταλληλότητα των γηπέδων της Μάνης να φιλοξενήσουν αγώνα τοπικού πρωταθλήματος, έρχεται να προστεθεί σε όλα όσα κατά καιρούς έχουν επισημανθεί και από τις στήλες της “Ε”.

Και όπως είπε χθες ένας φίλος μας Μανιάτης “τι να το κάνουμε το γήπεδο, αφού δεν έχουμε καλά-καλά νερό να ποτίσουμε το χορτάρι”.

Ολα αυτά για κάποιες περιοχές, που υπό φυσιολογικές καταστάσεις θα μπορούσαν να ήταν προάστια της Καλαμάτας με ό,τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό -καλό ή κακό- για την περαιτέρω ανάπτυξή τους...