Παρασκευή, 05 Νοεμβρίου 2010 21:15

Οι αργίες των μαθητών

Γράφτηκε από την
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Θυμάμαι από όταν ήμουν μαθήτρια ακόμα και δεν είχα δικαίωμα ψήφου, ότι οι εκλογές ήταν μια ευχάριστη διαδικασία γιατί -εκτός του ότι στήναμε αυτί στις συζητήσεις των μεγάλων- κάναμε κι εμείς το κατιτίς μας παραπάνω. Μα μια αφισοκόλληση, μια εξόρμηση και οπωσδήποτε στις συγκεντρώσεις δίναμε το "παρών" φωνάζοντας και κουνώντας τις σημαίες... που ήταν πάνινες βεβαίως. Αυτά ως έφηβοι - μέλη κομματικών νεολαιών, γιατί ως μαθητές η χαρά μας ήταν γιατί μια μέρα πριν και μια μέρα μετά τις εκλογές δεν είχαμε σχολείο, αφού έπρεπε να μετατραπεί σε εκλογικό τμήμα.
Μόλις φέτος ειλικρινά, αντιλήφθηκα ότι αυτή η διήμερη αργία ισχύει ακόμα. Τώρα που οι σχολικές αίθουσες είναι απείρως περισσότερες από τις δεκαετίες '70 και '80 που εγώ ήμουν μαθήτρια και που οι εκλογές έχουν πάψει προ πολλού να περιφρουρούνται από ένστολους φαντάρους και μετά αστυνομικούς. Και εν πάση περιπτώσει δεν χρησιμοποιούνται όλα τα σχολεία για την διεξαγωγή των εκλογών.
Και φέτος έμαθα ότι τα σχολεία πανελλαδικά έκλεισαν και την Τετάρτη καθώς οι εκπαιδευτικοί ψήφιζαν για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων τους στα υπηρεσιακά συμβούλια. Μάνι-μάνι δηλαδή, μέσα σε 11 εργάσιμες ημέρες οι μαθητές έχουν χάσει τις 6 (είναι και η αργία στις 17 για το Πολυτεχνείο).
Και τα παιδιά βεβαίως καλά κάνουν και το χαίρονται, αλλά μετά μην τους φωνάζουν γονείς και δάσκαλοι ότι οι καταλήψεις τους τρώνε χρόνο.
Οχι πως δεν τους τρώνε δηλαδή... αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο!

 

Μαρία Τομαρά

Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 04 Μαρτίου 2011 12:46

NEWSLETTER