Πάνω από το μέτριο Ελληνικό ανάστημα των κοριτσιών, στέκουν αγέρωχες οι σφιχτοδεμένες κοτσίδες τους... Είχα καιρό να δω τόσες πολλές μαζεμένες, τις είδα πρόσφατα σε μια από τις συναυλίες στο Ιστορικό Κέντρο. Ηταν μπροστά μου και γύρω μου, σχεδόν παντού, τα νεαρά κορίτσια κι εγώ στεκόμουν παρατηρητής της έφηβης πρώιμης ομορφιάς τους.
Οι κοτσίδες τους ήταν λες και μου μίλαγαν, μου έλεγαν για το χαρακτήρα, τα όνειρά τους. Καστανές τούφες, κατάξανθες βαμμένες, κόκκινες με χένα, για να μη φωνάζει η μαμά. Στριμωγμένες σε μικρά λαστιχάκια από το Τζάμπο, καρφωμένες στην κορυφή του κεφαλιού, για να φαίνεται πιο αγέρωχο το αψεγάδιαστο μέτωπό τους. Αλλες, έπεφταν ατημέλητα στο πλάι, λίγο πιο ερωτικά, για να καταλήξουν σε μια πλεξιδίτσα, όπως αυτές που έκαναν μικρότερες.
Λαστιχάκια, τσιμπιδάκια, στρασάκια και όλα τα άλλα συμπαθή υποκοριστικά των κοριτσίστικων ψιμμυθίων, επιστρατεύονται για να ολοκληρώσουν τη χαλαρή και όμορφη εικόνα τους. Τα κορίτσια... Οι γλυκές ηρωϊδες του τραγουδιού του Σαββόπουλου... Που για λίγα χρόνια ακόμη θα πιάνουν τα μαλλιά τους κοτσίδες και θα κατεβαίνουν στις πορείες. Θα δένουν τα μαλλιά τους ψηλά, για να μην τα ενοχλούν όταν θα πρέπει να διαβάσουν για το πανεπιστήμιο, να δουλέψουν σκληρά σκυμμένες πάνω σε ένα πάγκο εργασίας, ή για ώρες μπροστά σε ένα άψυχο pc.
Τα κορίτσια. Που η αθωότητα και η ωριμότητά τους φλερτάρουν η μία την άλλη ασύστολα μέσα στο πανηγύρι του περάσματός τους από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Που θα κάνουν τα αρσενικά να πονέσουν με τους δισταγμούς και τα νάζια τους. Τα κορίτσια των συναυλιών, που κάποτε θα μεγαλώσουν, άλλοτε ομαλά, άλλοτε απότομα, και θα κληθούν να λύσουν τα κοτσιδάκια τους άπαξ δια παντός και να γίνουν σύντροφοι, σύζυγοι, άπειρες μαμάδες, μάνες με προβληματισμούς και αγωνίες.
Πόσο μακρινή θα μοιάζει τότε η εικόνα τους με τα κοτσιδάκια... Πόσα στάδια καλείται να αλλάξει μέσα του το κάθε κορίτσι για να γίνει γυναίκα, πόσα λαστιχάκια να θάψει στα συρτάρια του, για να περάσει στο επόμενο στάδιο της ζωής της... Μέχρι να' ρθει η ώρα και να τα φορέσει στην κόρη της...
Τρίτη, 22 Μαϊος 2012 10:49
Πόσο όμορφα που είναι τα κορίτσια"... Και οι μαμάδες τους.
Γράφτηκε από την Γιούλα Σαρδέλη
Κατηγορία
Εξω απ' τα Δόντια
Τελευταία άρθρα από τον/την Γιούλα Σαρδέλη
- Ο εικαστικός - χαράκτης Παναγιώτης Πριστούρης στην «Ε»
- Φανουρόπιτα για το πολιτιστικό αφήγημα
- Παρουσίαση βιβλίου Θανάση Διαμαντόπουλου: “Τη Μικρά Ασία τη χάσαμε εδώ στην Ελλάδα”
- Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης και συγγραφέας Θανάσης Διαμαντόπουλος στην «Ε»: «Εύκολα κάποιοι αντιμετωπίζουν τους άλλους ως προδότες»
- Μπαζάρ αγάπης για την «Κιβωτό του κόσμου» Καλαμάτας (φωτογραφίες)