Στις πρώτες θέσεις της επικαιρότητας βρίσκεται τις τελευταίες μέρες το θέμα της συγχώνευσης σχολών βάσει του σχεδίου “Αθηνά”. Η συζήτηση κατά κύριο λόγο έχει περιστραφεί γύρω από τις συνέπειες που θα έχουν για την κάθε τοπική οικονομία τυχόν συγχωνεύσεις. Οικείο παράδειγμα φυσικά το Τμήμα Λογοθεραπείας που οδεύει προς Πάτρα, για το οποίο καταβάλλονται προσπάθειες μέχρι τελευταία στιγμή να διατηρηθεί στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα. Στις τάξεις των φοιτητών πάντως το κύριο θέμα συζήτησης είναι οι επιπτώσεις που θα έχουν οι συγχωνεύσεις στη δική τους ζωή και καθημερινότητα. Είναι γνωστό ότι ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής σχολής στη σημερινή εποχή -εκτός από το γνωστικό αντικείμενο και τη δυνατότητα εύρεσης εργασίας- είναι συχνά η εγγύτητα της πόλης φοίτησης με την πόλη καταγωγής. Η οικονομική συγκυρία όλο και περισσότερο δεν επιτρέπει την ελεύθερη επιλογή και περιορίζει ενίοτε τις επιλογές σε γειτονικές πόλεις. Υπάρχουν ας πούμε φοιτητές του Τμήματος Λογοθεραπείας που κατάγονται από την Καλαμάτα ή την Τρίπολη και το επέλεξαν λόγω κοντινής απόστασης, ενώ υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι προτίμησαν μία επαρχιακή πόλη αντί για μία μεγαλούπολη όπως η Πάτρα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το γεγονός, ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν οργανώσει τη ζωή τους για 4-5 χρόνια με δεδομένο ότι θα φοιτούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες και δεν μπορεί μία ωραία πρωία κάποιος να ζητάει να μετακινηθούν από την Καλαμάτα στην Πάτρα ή από την Καλαμάτα στο Μεσολόγγι. Απαιτείται μέριμνα, ώστε τα... νέα μέτρα να ισχύσουν για τους νέους εισακτέους και να υπάρξει μεταβατική περίοδος για τους σημερινούς φοιτητές.
Παράλληλα όμως τώρα που... γυρίζει είναι ευκαιρία για έναν εξορθολογισμό της γεωγραφικής κατανομής των τμημάτων στο πλαίσιο της αποκέντρωσης. Ευκαιρία λοιπόν τμήματα που υπάρχουν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, τα οποία σχεδιάζεται να απορροφήσουν τα αντίστοιχα της επαρχίας να... αποτελέσουν παρελθόν διά της αντίστροφης μεθόδου. Να απορροφηθούν από αυτά της επαρχίας. Ετσι θα υπάρξει πραγματική οικονομική ανάπτυξη στην περιφέρεια. Απαιτείται όμως πραγματική βούληση και όχι μόνο ευχολόγια, η οποία όμως δεν φαίνεται να υπάρχει με τα... καθηγητικά συμφέροντα να επικρατούν.