Πύρινος εφιάλτης! Δύο λέξεις, που μπορούν να περιγράψουν με ανάγλυφο τρόπο όλα όσα έζησε για περίπου μία εβδομάδα η χώρα. Σκηνές καταστροφής, φόβου, απόγνωσης, θλίψης και οργής που έζησαν χιλιάδες πολίτες σε Εύβοια, Αττική, Αρκαδία, Ηλεία, Μεσσηνία και άλλες περιοχές.
Μέσα σε λίγα 24ωρα άλλαξε άρδην η ζωή χιλιάδων ανθρώπων, που είδαν τα περιουσιακά τους στοιχεία να καταστρέφονται. Και τώρα τι;
Με ορισμένα πύρινα μέτωπα να παραμένουν απειλητικά και με τη φύση να καπνίζει ακόμα στις υπόλοιπες περιοχές, οι πληγέντες περιμένουν πλέον να δουν ποια θα είναι τα μέτρα της Πολιτείας, όχι απλώς για την ανακούφισή τους, αλλά το έναυσμα για μία νέα αρχή.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πολύ σημαντική διάσταση, που βγαίνει ως δίδαγμα μέσα από όλο αυτό τον όλεθρο. Η άμεση ανάγκη αλλαγής των σχεδίων Πολιτικής Προστασίας και γενικότερα αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών.
Πρώτος αναγκαίος παράγοντας είναι η πρόληψη και αυτό μπορεί να γίνει κατά κύριο λόγο με τον καθαρισμό των δασών από οτιδήποτε μπορεί να λειτουργήσει ως καύσιμη ύλη. Ειπώθηκε πολλάκις ότι τα απομεινάρια της “Μήδειας” ήταν σε πολλές περιπτώσεις προσάναμμα στην καρδιά των δασών. Επίσης η απόλυτη χαρτογράφηση των δασών, αλλά και η εξοικείωση του πυροσβεστικού προσωπικού με την εικόνα που τα κατά τόπους δάση παρουσιάζουν, θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά και να μην βλέπουμε εικόνες αποπροσανατολισμού των δυνάμεων, που συνεπάγονται απώλεια χρόνου και κατά συνέπεια μείωση της επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας.
Και ας μην ξεχνάμε την απίστευτη συμβολή εθελοντών και κατοίκων, οι οποίοι έδωσαν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους για να συμβάλουν στην κατάσβεση. Μάλλον όλο αυτό θα πρέπει να πάρει μία πιο επίσημη μορφή και να ενταχθούν πλήρως στον μηχανισμό της Πολιτικής Προστασίας. Κι αν αυτό σε εθνικό επίπεδο φαντάζει αδύνατο, ίσως θα μπορούσε να δουλέψει καλύτερα σε επίπεδο Περιφέρειας ή Περιφερειακών Ενοτήτων.
Οπως και να έχει, όλα όσα ζήσαμε και δυστυχώς σε κάποιες περιοχές συνεχίζονται ας μας κάνουν να δούμε όλο τον σχεδιασμό από την αρχή και να μην περιμένουμε την επόμενη φορά να λαμπαδιάσει όλη η χώρα, για να συζητήσουμε τότε όλα όσα έγιναν και δεν έγιναν.
