Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μου: Ούτε ενημέρωση για την κατάσταση στο Νοσοκομείο Καλαμάτας σχετικά με την πανδημία ούτε ψήφισμα για τη στελέχωση του ιδρύματος, το βράδυ της Δευτέρας 29 Νοεμβρίου στο Δημοτικό Συμβούλιο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας, όπως ζήτησαν σύμβουλοι της μειοψηφίας.
Η διοικήτρια του Νοσοκομείου - και δημοτική σύμβουλος - Ελένη Αλειφέρη ανέφερε ότι “το Δημοτικό Συμβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη διοίκηση του Νοσοκομείου. Το ότι συμμετέχουν ένας ιδιώτης και ένας νοσοκομειακός γιατρός δε σημαίνει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είναι όργανο του Νοσοκομείου”.
Σωστά, το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας δεν είναι όργανο του Νοσοκομείου και δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη διοίκησή του. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο δεν πρέπει να έχει λόγο και να αδιαφορεί για τα σοβαρά ζητήματα του Νοσοκομείου. Κάθε άλλο, το Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει να νοιάζεται, να στηρίζει και να συμπαρίσταται στον αγώνα της διοίκησης και του υγειονομικού προσωπικού για καλύτερες υπηρεσίες υγείας. Οφείλει να στηρίζει τον αγώνα και τις διεκδικήσεις της διοίκησης και του προσωπικού για ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την κάλυψη των σοβαρών κενών του προσωπικού. Οφείλει να πιέζει την κεντρική εξουσία, γιατί πρόκειται για την υγεία και την προστασία της ζωής των δημοτών του. Και οφείλει να ενδιαφέρεται και να πιέζει μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες κι επικοινωνιακά παιχνίδια. Οφείλει να το κάνει με τον ίδιο τρόπο, αδιαφορώντας από το ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία.
Στις αρχές Μαρτίου 2020, προ κορονοϊού, στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας η πρόεδρος του Σωματείου Ειδικευμένων Ιατρών ΕΣΥ Ν. Μεσσηνίας Εφη Γεωργιοπούλου, επικεφαλής γιατρών - μελών του Δ.Σ. του σωματείου, παρουσίασε το σοβαρό πρόβλημα υποστελέχωσης γιατρών του Νοσοκομείου Καλαμάτας και κάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο, τους δήμους της Μεσσηνίας, την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τους τοπικούς φορείς “να πάρουν το θέμα της υγείας στα χέρια τους”.
Η πρόσκληση της προέδρου, δυστυχώς, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Μήπως ήρθε η ώρα να πάρουμε το θέμα της υγείας στα χέρια μας, όπως το ζήτησαν οι γιατροί;