Εχει ευθύνες η Πολιτεία, η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες για την απαξίωση και την κατάρρευση της άλλοτε δυναμικής καλλιέργειας της πρώιμης πατάτας στη Μεσσήνη και στην Καλαμάτα.
Δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική που να καθορίζει ποια προϊόντα και σε τι ποσότητες θα καλλιεργηθούν σε κάθε τόπο. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για το τι γίνεται με την αγροτική παραγωγή σε κάθε περιοχή. Δεν φροντίζει να στηρίξει με ουσιαστικά μέτρα το προϊόν που καλλιεργείται σε κάθε τόπο και ακυρώνει την υποστήριξη που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Για παράδειγμα, χωρίς ντόπιο ποιοτικό και φθηνό σπόρο η πρώιμη παραγωγή πατάτας στη Μεσσηνία δεν έχει μέλλον. Με το κόστος παραγωγής να εκτοξεύεται χρόνο με το χρόνο, οι αβοήθητοι παραγωγοί οδηγούνται φυσιολογικά στην οικονομική καταστροφή, όταν δεν υπάρχει φροντίδα ούτε για τα αυτονόητα.
Ευθύνες όμως -και μεγάλες μάλιστα- έχουν και οι ίδιοι οι παραγωγοί, που καταγγέλλουν την εκμετάλλευση από τους εμπόρους.
Στη Μεσσήνη πριν από χρόνια υπήρχε δυναμικός αγροτικός συνεταιρισμός με ρόλο και λόγο, που διαλύθηκε. Ο συνεταιρισμός είχε και σύγχρονο συσκευαστήριο με τη βοήθεια της Πολιτείας και της Ε.Ε. (να τα λέμε όλα). Το συσκευαστήριο απαξιώθηκε, εγκαταλείφθηκε και καταστράφηκε.
Οι παραγωγοί της περιοχής κάνουν πως τα ξέχασαν όλα αυτά. Δεν έχουν κάνει την αυτοκριτική τους, δεν έχουν αναλάβει δημόσια τις ευθύνες τους. Μπορεί γενικά και αόριστα να φταίει ο κομματισμός στον συνεταιρισμό, όμως πρόσωπα και μηχανισμοί από την περιοχή έπαιξαν τον καθοριστικό, το μοιραίο ρόλο.
Πιο πρόσφατα έγινε μια προσπάθεια κοινή, Καλαμάτας και Μεσσήνης να δημιουργήσουν ΠΓΕ πατάτα, να πιστοποιήσουν το ποιοτικό τους προϊόν. Εμεινε στα λόγια, εγκαταλείφθηκε.
Τα εγκλήματα του παρελθόντος πρέπει να γίνουν μάθημα. Αν οι παραγωγοί θέλουν να σώσουν το προϊόν και τους κόπους τους, να ανατραπεί η κατάσταση, πρέπει να κάνουν συνεταιρισμό υγιή και δυναμικό. Να παίζουν οι ίδιοι καθοριστικό ρόλο στη συγκέντρωση και στην προώθηση του προϊόντος. Διαφορετικά, η εκμετάλλευση θα συνεχιστεί και η κατάρρευση είναι θέμα χρόνου.
