Άκρως σοκαριστικά είναι όσα βγαίνουν στο φως για τα τεκταινόμενα εντός της “Κιβωτού του Κόσμου”. Ενός φορέα, που μαζί με λίγους άλλους είχαν γνωρίσει την καθολική αποδοχή και στήριξη της ελληνικής Πολιτείας και κοινωνίας.
Οι πράξεις που καταγγέλλονται από παιδιά που φιλοξενούνται εκεί και οι οποίες φέρονται να αποδίδονται σε σημαντικό βαθμό σε… υπεράνω υποψίας πρόσωπα, ξεκάθαρα δεν ταιριάζουν όχι μόνο σε ένα ίδρυμα προστασίας παιδιών αλλά σε καμία δομή.
Ολες αυτές οι εξελίξεις κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα το οικοδόμημα της αλληλεγγύης, που έχει χτιστεί με μεγάλη προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια. Και αν συμβεί αυτό, πέρα από τα παιδιά που έχουν υποστεί οποιασδήποτε μορφής βία μέσα στη δομή, θύματα θα είναι πολύ περισσότερα παιδιά που χρήζουν βοήθειας και στήριξης για να ορθοποδήσουν στη μετέπειτα ζωή τους. Αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι στηρίζονται από τέτοιου τύπου δομές.
Πέρα από την ανάγκη να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση της “Κιβωτού”, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι από εδώ και στο εξής κάθε φορέας αλληλεγγύης θα δίνει, εκτός από την αγάπη και την αγκαλιά προς τους ωφελούμενους, και λόγο στην Πολιτεία. Αυτή άλλωστε έχει και την τελική ευθύνη για όλα όσα τυχόν συμβούν στους πολίτες της, αλλά και για τη χρηστή διαχείριση των πόρων που μπαίνουν στα ταμεία τους από το περίσσευμα ή το υστέρημα του καθενός.
Αποτελεί λοιπόν χρέος της Πολιτείας να παραμείνουν όρθια τα προπύργια της αλληλεγγύης της χώρας, είτε είναι δημοσίου είτε ιδιωτικού δικαίου, έχοντας καθαρίσει από πάσης φύσεως έκνομες συμπεριφορές και ενέργειες και νιώθοντας οι διαχειριστές τους την υποχρέωση να δίνουν λόγο σε μία ανεξάρτητη αρχή.