Ολοκληρώθηκε χθες η συζήτηση του νομοσχεδίου για τη σύσταση Μητρώων Έντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου, με την ψήφισή του από τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Στο πεδίο των εφημερίδων λοιπόν δημιουργείται ένα μητρώο, στο οποίο όσα έντυπα ενταχθούν θα έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν διαφημιστικές καταχωρίσεις από κρατικούς φορείς και να προχωρούν στη δημοσίευση των ανακοινώσεων / διακηρύξεων του Δημοσίου. Βασικό κριτήριο για την ένταξη σε αυτό το μητρώο είναι η απασχόληση, δηλαδή θα πρέπει να τηρείται ένας βασικός αριθμός δημοσιογράφων και λοιπού προσωπικού για να μπορεί η εν λόγω εφημερίδα να δημοσιεύει τα παραπάνω.
Σε περιοχές, όπως η Μεσσηνία, αλλά και σε όσες έχουν πληθυσμό έως 200.000 κατοίκους, για να μπορεί μία εφημερίδα να ενταχθεί σε αυτό το μητρώο θα πρέπει να έχει 2 δημοσιογράφους (ένας εκ των οποίων μπορεί να είναι ο εκδότης) και έναν ακόμα εργαζόμενο οποιασδήποτε ειδικότητας. Ναι, καλά διαβάσατε. Το κράτος θεωρεί αξιόπιστο μέσο ενημέρωσης μία εφημερίδα που θα έχει μόνο 2+1 άτομα προσωπικό. Δηλαδή πλην των δημοσιογράφων ο άλλος εργαζόμενος τι θα πρωτοκάνει; Θα είναι τυπογράφος, γραφίστας, τεχνικός, μέλος του εμπορικού τμήματος, διανομέας;
Χθες μάλιστα κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια, από τη συντριπτική πλειοψηφία των ομιλητών -είτε αυτών που υπερψήφισαν είτε αυτών που καταψήφισαν- ακούσαμε πολύ ωραίες εκθέσεις ιδεών αφενός “περί δημοκρατίας” και αφετέρου “περί διαπλοκής”, ενώ πολλοί χρησιμοποίησαν τον χρόνο τους για να λύσουν διαφορές τους με άλλους βουλευτές και για να συμπληρώσουν όσα δεν πρόλαβαν να πουν τα προηγούμενα 24ωρα για τον προϋπολογισμό.
Μέσα ενημέρωσης χωρίς προσωπικό δεν είναι απλώς αναξιόπιστη πηγή ενημέρωσης αλλά και άκρως ευάλωτα σε κάθε προσπάθεια επηρεασμού τους. Η κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα έπεσαν στην παγίδα της “καραμέλας” ότι όσοι δεν μπουν στα μητρώα θα κλείσουν, κάτι που ουσιαστικά αποτελεί παραδοχή της κρατικοδίαιτης φύσης τους.
Δυστυχώς οι ελπίδες των σοβαρών επιχειρήσεων Τύπου για μία γενναία μεταρρύθμιση αποδείχθηκαν φρούδες και φτάσαμε πλέον στο σημείο να λέμε καλύτερα να μην γινόταν καμία νέα μεταρρύθμιση.
Μία σημαντική “μάχη” για τα σοβαρά ΜΜΕ χάθηκε, αλλά επειδή ο “πόλεμος” όχι απλώς για την ενημέρωση αλλά για την επιβίωση συνεχίζεται, ελπίζουμε όσα λανθασμένα σχεδιάστηκαν χθες και όσα θα ακολουθήσουν στη συνέχεια να κάνουν σοφότερο το πολιτικό σύστημα και να γίνει αντιληπτό ότι “κανείς δεν θέλει να κλείσει κανέναν”. Πρώτιστο μέλημα είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων των σοβαρών επιχειρήσεων που απασχολούν νομίμως εργαζομένους και κάνουν τα πάντα για να είναι συνεπή σε όλες τις υποχρεώσεις τους, όπως κάνει και κάθε νοικοκύρης.
