Πόσους δημοσιογράφους κι εργαζόμενους πρέπει να απασχολεί μια αξιοπρεπής περιφερειακή εφημερίδα, που σέβεται τους αναγνώστες κι επιθυμεί να συμβάλει στην προώθηση και ανάδειξη των ζητημάτων που απασχολούν την τοπική κοινωνία; Η συζήτηση γίνεται με αφορμή το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση και κατατέθηκε στη Βουλή, για τη διαφάνεια στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, για να διασφαλίζει την ποιότητα της ενημέρωσης και να προστατεύει τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των δημοσιογράφων και των λοιπών εργαζομένων στον Τύπο.
Η πρόταση της κυβέρνησης για νομούς σαν τη Μεσσηνία, από 120.001 έως 200.000 κατοίκους, είναι ότι οι εφημερίδες πρέπει να έχουν 2 τουλάχιστον δημοσιογράφους, από τους οποίους ο ένας μπορεί να είναι και ο εκδότης, κι έναν ακόμα εργαζόμενο. Με αυτές τις ελάχιστες προϋποθέσεις μια εφημερίδα μπορεί να εγγραφεί στο Μητρώο και να παίρνει πληρωμένες καταχωρίσεις από το Δημόσιο, τους φορείς της αυτοδιοίκησης και άλλων κρατικών αρχών που έχουν την υποχρέωση για κάτι τέτοιο. Πρόταση που γυρίζει τον περιφερειακό Τύπο 30 και πλέον χρόνια πίσω, τότε που οι τοπικές εφημερίδες ήταν 4σέλιδες, είχαν ελάχιστους δημοσιογράφους και στηρίζονταν στους συνεργάτες που έκαναν το χόμπι τους και ζούσαν από την κανονική δουλειά τους.
Την εποχή του Διαδικτύου και της έξαρσης των τεχνολογιών ο δημοσιογράφος είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την εφημερίδα, για το σάιτ, αυτός που ενημερώνει και καταθέτει άποψη, σχολιάζοντας και αρθρογραφώντας.
Εκδότες και δημοσιογράφοι, τα σωματεία και οι ενώσεις τους συμφωνούν ότι σε νομούς σαν τη Μεσσηνία απαιτούνται 3 τουλάχιστον δημοσιογράφοι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Με τα δεδομένα της “Ε”, με βάση όλα αυτά τα χρόνια στο ρεπορτάζ, στην καθημερινή μάχη για την ενημέρωση και την προώθηση των ζητημάτων του τόπου μας οι δημοσιογράφοι σε μια αξιοπρεπή περιφερειακή εφημερίδα πρέπει να είναι τριπλάσιοι.
Η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει ενώσεις δημοσιογράφων κι εκδοτών αν πιστεύει στη διαφάνεια, στην αδέσμευτη και ισχυρή περιφερειακή ενημέρωση, στην ουσιαστική δημοκρατία.
