Μπαίνουμε όμως πλέον σε μία περίοδο που κρύβει πολλούς κινδύνους. Σε δύο εβδομάδες από σήμερα είναι ο εορτασμός της 40ής επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ενώ λίγες μέρες αργότερα ακολουθεί η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Εν μέσω των τραγικών περιστατικών με τις πρόσφατες δολοφονίες και μέσα στο γενικότερο κλίμα πολιτικών στρατοπέδων με χαρακτηριστικά “εθνικού διχασμού”, που κάποιοι θέλουν πολύ να καλλιεργήσουν, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τα χειρότερα να μην έχουν έρθει ακόμα. 

Οσο η κοινωνία δεν λέει να καταλάβει ότι το μόνο που δεν την εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή είναι να δρα σε συνθήκες διχασμού και όσο υπάρχουν ακόμα πολιτικές δυνάμεις εκατέρωθεν σε αυτό τον τόπο, που πετάνε τη σκούφια τους για να εκμεταλλευτούν πολιτικά τέτοια γεγονότα, τότε μόνο μπροστά δεν πάμε. 

Χρειάζεται προσωπική προσπάθεια από τον καθέναν μας για να φτάσει η κοινωνία στο επίπεδο να δίνει μόνη της απαντήσεις σε όλες αυτές τις σάπιες παλαιοκομματικές νοοτροπίες, και δεν αρκεί κάθε πολιτικό κόμμα να βγαίνει και να... καταδικάζει απερίφραστα στα λόγια αυτά τα περιστατικά. Ας φροντίσουν όλοι αυτοί να τα καταδικάσουν και στην πράξη. Επειδή με μαθηματική ακρίβεια αν δεν αλλάξουμε μυαλά και ρότα έπεται και συνέχεια, με ακόμα περισσότερο αίμα, ας δώσει η ελληνική κοινωνία μόνη της την απάντηση. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο να χαθούν άλλες ανθρώπινες ζωές και μάλιστα νεαρών ανθρώπων. Η μόνη πράξη "βίας" που πρέπει αυτή τη στιγμή να υπάρξει είναι η αποβολή των εμφυλιοπολεμικών τακτικών που θέλουν κάποιοι να εφαρμόσουν νομίζοντας ότι έτσι θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση και θα δούμε ξανά άσπρη μέρα. Κούνια που τους κούναγε!