Πολιτικά και αυτοδιοικητικά πρόσωπα εξέφρασαν την έκπληξή τους, “έπεσαν από τα σύννεφα” για την παράταση των 450 ημερών, μέχρι τις 14 Ιουλίου 2028, για την ολοκλήρωση του σημαντικού έργου του οδικού άξονα Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, λόγω μεγάλης καθυστέρησης στις απαλλοτριώσεις.
Φαίνεται πως δεν παρακολουθούν τα σημαντικά ζητήματα της Μεσσηνίας και το ενδιαφέρον τους είναι υποκριτικό κι επιφανειακό. Γιατί το ζήτημα της καθυστέρησης των απαλλοτριώσεων και σε αυτό το σπουδαίο έργο είναι γνωστό.
Έγραφα σε αυτή τη στήλη στις 3 Μαΐου 2024, με τίτλο “Οι απαλλοτριώσεις δείχνουν την παθογένεια του κράτους”:
Καθυστερεί η έναρξη του σημαντικού έργου του οδικού άξονα Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη εξαιτίας των απαλλοτριώσεων. Το χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή τους δεν τηρήθηκε. Το αντιπλημμυρικό έργο στον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο της Καλαμάτας που είχε ζητήματα με τη ροή των χρηματοδοτήσεων και υλοποιείται με προβληματικούς ρυθμούς, έχει ένα σοβαρό θέμα με τις απαλλοτριώσεις στο ρέμα Κερεζένια. Από πέρυσι περίμενε την ολοκλήρωσή τους ο “Μορέας” κι έναν χρόνο μετά ο ορκωτός δεν έχει κάνει ακόμα τις προτάσεις του στο δικαστήριο για τον καθορισμό τιμών. Ένα σημαντικό αντιπλημμυρικό έργο πάει αρκετούς μήνες πίσω, για να ολοκληρωθεί.
Το έργο των αρδευτικών δικτύων που είναι απαραίτητο για να λειτουργήσει, επιτέλους, το Φιλιατρινό φράγμα έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ από το 2019, αλλά δεν έχει ακόμα δημοπρατηθεί, γιατί παραμένουν σε εκκρεμότητα οι απαλλοτριώσεις. Μάλλον έχουν ξεπεράσει και τις τραγικές καθυστερήσεις των απαλλοτριώσεων στο πολύπαθο έργο του δρόμου Ρωμανού - Γαργαλιάνοι.
Τα χρόνια περνούν, οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά όλα παραμένουν ίδια, μακριά από το δημόσιο συμφέρον στα ζητήματα των απαλλοτριώσεων. Σε μια κανονική, ευρωπαϊκή χώρα αυτό το ζήτημα θα είχε αντιμετωπιστεί. Θα είχαν μπει όροι και κανόνες, θα είχαν προσδιοριστεί χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες, που θα έπρεπε να τηρούνται για καθεμία διαδικασία των απαλλοτριώσεων. Είναι ντροπή και απόδειξη πως η δυσλειτουργία και η παθογένεια του ελληνικού κράτους συνεχίζεται.
Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αγωνιστούμε για να σταματήσει, επιτέλους, η παθογένεια των απαλλοτριώσεων.
