Ανθρωποι που έρχονται να περάσουν τις γιορτές μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα στα χωριά της καταγωγής τους. Να θυμηθούν ξεχωριστές στιγμές από τα παιδικά τους χρόνια, να ανταμώσουν ξανά με παλιούς φίλους τους και να γνωρίσουν στα παιδιά τους πώς ζούσαν εκείνοι σαν παιδιά τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα.
Ομως, όσο κυκλοφορούν στους δρόμους της Μεσσηνίας δε θα πρέπει να ξεθαρρεύουν. Και θα πρέπει να ενημερώσουν και να προειδοποιήσουν τυχόν φίλους τους, φιλοξενούμενούς τους που δεν έχουν ξανάρθει στο νομό.
Γιατί μπορεί να ολοκληρώθηκε, επιτέλους, ο αυτοκινητόδρομος, να έφτασε μέχρι τη Σπερχογεία, αλλά μέχρι εκεί. Οι υπόλοιποι δρόμοι στον τόπο μας παραμένουν ίδιοι και επικίνδυνοι, όπως ήταν. Δεν άλλαξε τίποτα, δεν έγινε καμιά ουσιαστική βελτίωση, δεν παραδόθηκε κάποιο τμήμα καινούργιου δρόμου στο εθνικό και επαρχιακό δίκτυο.
Για να περάσουν καλό Πάσχα και να επιστρέψουν σώοι στον τόπο διαμονής και εργασίας τους, θα πρέπει να οδηγούν με σύνεση, με προσοχή και υπομονή. Γιατί με την αυξημένη κίνηση τούτων των ημερών ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται στους δρόμους του νομού μας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που θα βιώσουν ετεροδημότες κι επισκέπτες. Η μόνη διαφορά που θα δουν από το καλοκαίρι του 2013 ή τα Χριστούγεννα, θα είναι οι μεγάλες ενημερωτικές πινακίδες που έχουν μπει στο δρόμο Ριζόμυλος - Κορώνη, στη γέφυρα του Τζάνε και στην έξοδο του Καλαμακίου, για το έργο που προβλέπει την παράκαμψη Πεταλιδίου. Εργο που έχει ξεκινήσει αλλά προχωράει με αργούς ρυθμούς, λόγω απαλλοτριώσεων κυρίως.
Στους άλλους σημαντικούς δρόμους, στον κεντρικό επαρχιακό της Μάνης, στο Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη, στο Μεσσήνη - Ριζόμυλος, στο Χώρα - Γαργαλιάνοι, η ίδια κατάσταση: Κυκλοφορία μέσα από τον Κάμπο, το Σταυροπήγιο. τη Βελίκα, το Ριζόμυλο, το Σουληνάρι και το Χανδρινού και από τις στενές και επικίνδυνες στροφές μετά τη Μικρή Μαντίνεια, το Ριζόμυλο, το Νερόμυλο και τη διασταύρωση της Στενωσιάς. Οπως τον... παλιό καλό καιρό.
Αυτές τις ημέρες επιβεβαιώνει κανείς ότι η Μεσσηνία εξακολουθεί να στερείται βασικές και στοιχειωδεις υποδομές. Οτι μια ακόμα σημαντική ευκαιρία, όπως ήταν το ΕΣΠΑ, χάθηκε.
Τούτες τις ημέρες αναλογίζεσαι ότι δεν αξίζουν στον τόπο άλλες χαμένες ευκαιρίες.