Οι κόντρες δίνουν και παίρνουν, και τα... στρατόπεδα διαμορφώνονται ανάλογα με τη γενικότερη κοινωνική - ιδεολογική αντίληψη του καθενός. Ευρώ ή δραχμή, συμφωνία ή ρήξη, μνημόνιο ή αντιμνημόνιο... είναι ορισμένα από τα δίπολα πάνω στα οποία πατάει η ρητορεία των ημερών και χτίζουν το πολιτικό τους μέλλον οι εκατέρωθεν... στρατηγοί.

Αυτό στο οποίο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δείχνουν να συμφωνούν οι περισσότεροι, είναι οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στην ελληνική διοίκηση και οικονομία, ώστε όποιο κι αν είναι το μέλλον, να πατήσει σε πιο στέρεες βάσεις. Οι δε συζητήσεις περί του πόσο πίσω έχουν πάει την ελληνική κοινωνία οι συντεχνιακές λογικές, οι οποίες θέτουν σε πρώτο πλάνο το συμφέρον της «δικής μας» ομάδας, κυριαρχούν αυτό το διάστημα και αποτελούν κοινό τόπο για πολλούς. 

Ελα όμως που, όταν έρχεται η ώρα να γίνουν αλλαγές και να αλλάξει κάτι και στη δική μας... καλύβα, τότε φοράμε την αγωνιστική μας στολή και αντιδρούμε!

Δυστυχώς, με αυτές τις λογικές... της κατά περίπτωση προόδου, αρκεί να μην μας αλλάξουν οι δικές μας συνήθειες, δεν γίνεται δουλειά. Διότι έτσι, αυτοί που κράζουν τις συντεχνίες δημιουργούν στη συνέχεια με τον τρόπο τους νέες συντεχνίες - και η ιστορία επαναλαμβάνεται· απλώς κάθε φορά αλλάζουν οι πρωταγωνιστές.

Θυμόμαστε άλλωστε ακόμα τη ρήση ενός... σοφού της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που έλεγε: «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν, και οι άλλοι να πάνε να....». 

Οπως φαίνεται, αυτές οι νοοτροπίες θα αργήσουν πολύ ακόμα να αποβληθούν από την ελληνική κοινωνία. Μέχρι τότε, καληνύχτα...