ΤΕΙ, Πανεπιστήμιο, ΚΕΔΒ, ΔΟΥ βρίσκονται στην επικαιρότητα, και όχι για καλό. Η κατάσταση της χώρας είναι πιο κρίσιμη από ποτέ, και λογικό είναι να μπαίνουν κι αυτά τα ζητήματα στο τραπέζι της συζήτησης, ώστε να ληφθούν αποφάσεις. Τοπικά οι αντιδράσεις και οι φωνές... άλλαξαν χρώμα. Με τη βάση του "10" ήταν "πράσινες", τώρα έγιναν "γαλάζιες". Εκείνοι που είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους κατά τη διακυβέρνηση της Ν.Δ. κι έβλεπαν μόνο την... εθνική υπόθεση της παιδείας, τώρα είναι λαλίστατοι και βλέπουν το... χτύπημα της τοπικής ανάπτυξης. Το αντίθετο συμβαίνει με τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που τώρα έχασαν τη μιλιά τους, ενώ κατά τη "γαλάζια" διακυβέρνηση είχαν υψώσει τη σημαία της επανάστασης για τη διάσωση της μεσσηνιακής οικονομίας.

Αυτές τις λογικές και νοοτροπίες πληρώνει τώρα η χώρα. Ομως ακόμα και σ’ αυτή την κρισιμότατη περίοδο, τα τοπικά μέλη και τα στελέχη των κομμάτων δεν μπορούν να ομονοήσουν. Δεν μπορούν, γιατί... δε θέλουν να βρουν έναν κοινό τόπο συνεννόησης για τα μεγάλα ζητήματα της περιοχής μας. Ακολουθούν πιστά την κεντρική γραμμή των κομμάτων τους, βάζοντας πάνω απ’ όλα το κομματικό συμφέρον. Και το "καμουφλάρουν" βγάζοντας ανακοινώσεις και χτυπώντας τα τύμπανα του πολέμου για την τοπική ανάπτυξη που χάνεται, για τον πολίτη που δε θα εξυπηρετείται και θα ταλαιπωρείται...

Τόσα χρόνια τα κόμματα εξουσίας για τον πολίτη νοιάζονταν, γι’ αυτό και πρόκοψε η χώρα μας; Ο κόσμος που δύσκολα τα βγάζει πέρα, νιώθει οργή για τα χρήματα που υπήρχαν αλλά... δε βρέθηκαν, όπως και για τις νέες υποσχέσεις πως υπάρχουν και θα βρεθούν.

Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί ότι ο κόσμος θέλει την αλήθεια, θέλει να βρεθεί επιτέλους ένας κοινός τόπος συνεννόησης, μήπως και βγούμε από το τραγικό, συνολικό αδιέξοδο; Κουράστηκε κι αηδίασε πια απ' τις κομματικές αντιπαραθέσεις ακόμα και για τα αυτονόητα.