Δεν μπορούμε να πούμε ότι ακούσαμε ως ευχάριστη την είδηση της συγχώνευσης διαφόρων προνοιακών φορέων, σε όλη τη χώρα. Συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας, συνενώνονται 91 μονάδες κοινωνικής φροντίδας σε 22 Οργανισμούς.

Κάποιους σοβαρούς λόγους θα είχε το υπουργείο για να προχώρησε σε αυτή την απόφαση. Κάποιες μονάδες δε θα δούλευαν όπως έπρεπε; Αλλού θα είχαν διοριστεί αβέρτα νοματαίοι άσχετοι με το αντικείμενο; Χρήματα θα σπαταλιούνταν άσκοπα κι όχι για το καλό των ασθενών; Μπορεί. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς γίνεται σε όλη τη χώρα, κάτι όμως έχει πάρει το αυτί μας για το ΚΑΦΚΑ Φιλιατρών - τη δική μας μονάδα που είναι μέσα στη λίστα του υπουργείου, όπως διαβάσαμε πρόσφατα...

Τι έχουμε ακούσει λοιπόν για το ΚΑΦΚΑ Φιλιατρών; Οτι είναι μια μικρή μονάδα της οποίας το προσωπικό κάνει τη δουλειά του όσο πιο καλά μπορεί. Οτι στεγάζεται σε ένα αχανές κτήριο, το οποίο έχουν γίνει προσπάθειες να αξιοποιηθεί και να βοηθήσει κι άλλους φορείς της τοπικής κοινωνίας. Το άλλο στοιχείο, που έχουμε ακούσει από ανθρώπους της περιοχής, είναι ότι η τοπική κοινωνία ποτέ δεν είδε με καλό μάτι το ΚΑΦΚΑ, ποτέ δεν το στήριξε πραγματικά, ποτέ δεν το αντιμετώπισε διαφορετικά από ένα "ίδρυμα".

Αρα -αν όντως τα πράγματα είναι έτσι, γιατί αυτό το γνωρίζουν και το νιώθουν μόνο όσοι ζουν στην περιοχή- πώς να μην υποβιβαστεί η συγκεκριμένη, αλλά και η οποιαδήποτε άλλη μονάδα κοινωνικής φροντίδας; Προσπαθώ να θυμηθώ πότε έγινε εκεί μια επίσκεψη, μια εκδήλωση, μια μεγάλη δωρεά, και δυστυχώς τίποτα το ιδιαίτερο δε μου έρχεται στο μυαλό, σε αντίθεση με τις άλλες αντίστοιχες μονάδες της Καλαμάτας, η εθελοντική ενασχόληση με τις οποίες -όπως και να το κάνουμε- έχει γίνει... τρέντι.

Κι ύστερα έρχεται μια απόφαση "από ψηλά", για να κουνήσουμε συγκαταβατικά το κεφάλι. Δεν πάει έτσι όμως η δουλειά. Τουλάχιστον, όχι μόνον έτσι.