Χθες πάντως, εκτός από της Αγίας Αννης, ήταν και η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς. Θέμα, με το οποίο ελάχιστοι ασχολήθηκαν στην ελληνική πραγματικότητα, λες και πρόκειται για κάτι που το έχουμε αντιμετωπίσει. Ελάχιστες ήταν οι αναφορές, ακόμα και στο Διαδίκτυο για τη συγκεκριμένη ημέρα, για ένα πρόβλημα μάλιστα, που συχνά σε διάφορες μετρήσεις η Ελλάδα καταλαμβάνει υψηλότερη θέση ακόμα και από χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.

Αγγίζει δε σχεδόν όλο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής, καθώς κρούσματα διαφθοράς θα συναντήσεις συχνά ακόμα στο Δημόσιο, τη Δικαιοσύνη και σε μία σειρά άλλων δημόσιων (και όχι μόνο) ασχολιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα έχει επί της ουσίας εγγραφεί και στο DNA μας, καθώς πλέον δεν χρειάζεται υποχρεωτικά κάποιος γιατρός να σου ζητήσει “φακελάκι” για την εγχείρηση που σου έκανε, αλλά μόνος σου και πριν καν νοσηλευτείς, σκέφτεσαι πόσα θα πρέπει να του δώσω και πώς θα του το ξεπληρώσω. Αντίστοιχα και σε μία σειρά άλλων συναλλαγών.

Είναι φυσικά πολύ μεγάλη η συζήτηση και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα άρθρο, αλλά αναμφισβήτητα η διαφθορά είναι θεμελιώδης αιτία αποδόμησης μίας κοινωνίας. Οικονομική κρίση και κρίση αξιών πάντως δημιουργούν έδαφος πιο πρόσφορο από ποτέ για να... ανθίσουν φαινόμενα διαφθοράς και να πάνε ακόμα πιο χαμηλά την ελληνική κοινωνία.

Υ.Γ.: Φυσικά και η διαφθορά δεν έχει... μολύνει όλους τους επαγγελματίες και θα ήταν λάθος να μπουν όλοι στο τσουβάλι, αλλά δυστυχώς με τον καιρό μόνο μείωση δεν υπάρχει σε τέτοια κρούσματα. Να δούμε πού θα βγάλει...