Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η υπόθεση της μεταφοράς των μαθητών και η αδυναμία των δήμων να επιβάλουν λύση είναι γνωστή σε όλους. Οι παρατάσεις των παλιότερων συμβάσεων δεν προκύπτουν τυχαία αλλά γιατί έτσι διαιωνίζεται ένα σύστημα το οποίο αποδεδειγμένα στοιχίζει ακριβά. Να θυμίσουμε ότι η μεταφορά των μαθητών στη Μεσσηνία είχε φτάσει, τις καλές εποχές, έως και 1.500 ευρώ το μαθητή όταν σε άλλες περιοχές την ίδια περίοδο γινόταν και με 500 ευρώ. Η δικαιολογία είναι βέβαια γνωστή. Το κόστος ανεβαίνει λόγω των οδικών ιδιαιτεροτήτων του νομού. Είναι δε τόσο μεγάλες οι ιδιαιτερότητες που τριπλασιάζουν το κόστος!!!. Η ιστορία είναι γνωστή και να θυμίσουμε ότι είχαν δοθεί μάχες εντός και εκτός συμβουλίων ενώ η υπόθεση είχε φτάσει μέχρι και τα δικαστήρια.

Για την εξόφθαλμη σπατάλη του παρελθόντος κανένας δεν έδωσε πειστικές εξηγήσεις και βέβαια δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Παρότι όλοι γνωρίζουμε ότι οι υψηλές τιμές ήταν αποτέλεσμα διαδικασιών που ήταν νομότυπες αλλά δεν ευνοούσαν τον ανταγωνισμό. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε γιατί μέσω της προκήρυξης ενός συνολικού διαγωνισμού ευνοήθηκαν και ενισχύθηκαν μονοπωλιακές καταστάσεις. Το τυπικό μέρος της προκήρυξης (αριθμός διαθέσιμων λεωφορείων) απέκλειε όλους τους μικρούς παρόχους μεταφορικού έργου και ο τελικός ανάδοχος έμενε μόνος του και έπαιρνε το έργο χωρίς να διαγωνιστεί με κανέναν και βέβαια χωρίς να δώσει καμία ουσιαστική έκπτωση. Οσα λεφτά έβαζαν στον προϋπολογισμό του έργου όλα με μεγάλη ευκολία απορροφώνταν. Τα δανεικά εκείνη την εποχή ήταν εύκολα και πολλά και έτσι φτάσαμε με μια ανάσα σε εξωφρενικούς προϋπολογισμούς για τη μεταφορά των μαθητών. Κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στη διόγκωση του χρέους και των ελλειμμάτων.

Τώρα που μας τελείωσαν τα δανεικά που χρηματοδοτούσαν αυτά τα κουβαρνταλίκια, περάσαμε στο άλλο άκρο. Η κυβέρνηση προχωρά στον οριζόντιο τρόπο υπολογισμού του κόστους μεταφοράς -δεν λαμβάνει υπόψη ιδιαιτερότητες- μειώνοντας δραματικά τα διαθέσιμα για τη συγκεκριμένη δουλειά κονδύλια. Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες που στο παρελθόν παρίσταναν τους κουβαρντάδες με το δανεικό χρήμα δεν μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στο ελάχιστο θέτοντας προτεραιότητες και επιβάλλοντας λύσεις εντός του δημοσιονομικού πλαισίου. Ενώ και οι μεταφορείς από την πλευρά τους παίζουν με τη φωτιά της επιβίωσής τους ποντάροντας στις καθυστερήσεις και τις παρατάσεις. Ας μην τρέφει κανένας αυταπάτες. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, είναι θέμα χρόνου η κεντρική επιλογή της απευθείας αποζημίωσης στους γονείς για τη μεταφορά των παιδιών τους.

Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες και στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών συνεχίζουν να βαδίζουν στο μόνο δρόμο που γνωρίζουν, να στέλνουν δηλαδή επιστολές με τις οποίες ζητούν λύσεις, αναστολές και παρατάσεις. Για να δημιουργήσουν μάλιστα εντυπώσεις φροντίζουν να υπογραμμίσουν ότι δεν θα μετακινηθούν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Χρησιμοποιούν δηλαδή μια ευαίσθητη ομάδα για να δημιουργήσουν κλίμα. Είναι βέβαια προφανές πως αν είχαν ευαισθησία θα έλυναν το πρόβλημα είτε τσοντάροντας από το δικό τους προϋπολογισμό -από αυτά που πετάνε σε βεγγαλικά- είτε θα χρησιμοποιούσαν δικά τους μέσα και θα εξασφάλιζαν την μεταφορά των παιδιών με ειδικές ανάγκες.

Οι δήμοι καθυστέρησαν αρχικά να βγάλουν τους διαγωνισμούς στον αέρα ενώ στη συνέχεια με τη στάση που κρατούσαν έστελναν λάθος μήνυμα στους μεταφορείς ποντάροντας στις παρατάσεις και τις πιθανές αυξήσεις των προϋπολογισμών. Οι δημοτικοί παράγοντες λόγω εγγύτητας ξέρουν πού είναι τα χωριά, γνωρίζουν πού περνά λεωφορείο της γραμμής και μπορεί να εξυπηρετήσει τη μεταφορά των μαθητών, έχουν σαφή εικόνα για το πού μπορεί να υπάρξει πρόβλημα και θα μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν. Οι δήμοι στην πλειοψηφία τους διαθέτουν δικά τους μέσα μεταφοράς τα οποία θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν για να δώσουν λύση όπου υπάρχει πρόβλημα. Οι περισσότεροι έχουν δημοτικές επιχειρήσεις στις οποίες θα μπορούσαν να προσθέσουν αρμοδιότητες και να τις καταστήσουν ικανές να συμμετάσχουν στους σχετικούς διαγωνισμούς μεταφοράς με στόχο την επίλυση ιδιαίτερων προβλημάτων αλλά -γιατί όχι;- και άσκησης πίεσης. Ολα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αν το κεντρικό ζήτημα δεν ήταν το ποιος θα κάνει τη μεταφορά αλλά το πώς θα γίνει η μεταφορά με τα υπάρχοντα μέσα και πόρους. Παρατηρώντας την εξέλιξη του θέματος όλο και περισσότερο θεωρούμε ότι ελάχιστους ενδιαφέρει η αντιμετώπιση του προβλήματος της μεταφοράς αλλά η διευθέτηση της εργολαβίας μεταφοράς.

Ακόμα και στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών είναι φανερό ότι απαιτούνται ρίξεις, συγκρούσεις και περπατησιά έξω από το συνηθισμένο. Χρειάζεται κυρίως συνειδητοποίηση του πού ακριβώς βρισκόμαστε ως οικονομία, ως κοινωνία και συνολικά ως χώρα. Τα λεφτά δεν φυτρώνουν στα κλαριά. Οσο λιγότερο χρειαζόμαστε τις δόσεις των δανείων για να πληρώνουμε τις λειτουργικές ανάγκες του κράτους τόσο γρηγορότερο θα βγούμε από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης γιατί μόνο έτσι θα καταστεί εφικτή η χρηματοδότηση αναπτυξιακών δράσεων. Ωραία τα επικά και τα μεγαλοπρεπή αλλά η πορεία της χώρας στην Ε.Ε. με τα όποια προβλήματα είναι προτιμότερη από το να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας αυγά με ραδίκια και μπρόκολα με παραμύθια της Χαλιμάς. Και για να μην ξεχνιόμαστε και παραμυθιαζόμαστε αν απολέσουμε τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις (δάνεια, προγράμματα και επιδοτήσεις) όχι μεταφορά μαθητών δεν θα μπορούμε να κάνουμε αλλά ούτε μαντίλι να κλάψουμε δεν θα διαθέτουμε.

Υ.Γ.: Είναι φανερό ότι στον κόσμο τους ορισμένοι μοιράζουν πιστοποιητικά για το ποιος δικαιούται δια να ομιλεί και ποιος όχι. Αυτό είναι η βασική αρχή του φασισμού. Ολα τα άλλα είναι περιτυλίγματα για να κρύψουν το αποκρουστικό πρόσωπο της αλήθειας τους. Και για να τελειώνουμε, ο φασισμός είτε μαύρος είτε κόκκινος είναι ίδιος. Γι’ αυτό και συναντήθηκαν… στις πλατείες. Η δημοκρατία (αστικού τύπου) δεν είναι τέλεια αλλά είναι προτιμότερη από κάθε ολοκληρωτισμό. Την αντιπροσωπεία εκπροσώπησης των διαμαρτυρόμενων λόγω των οικονομικών μέτρων την διεκδικούν πολλοί. Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι αυθεντικοί εκπρόσωποί τους. Ο καθένας ό,τι θέλει δηλώνει, και προφανώς όποια σημαία ευκαιρίας θέλει σηκώνει. Στη δημοκρατία ορισμένων οι εκλογές είναι περιττές. Αρκούν οι… λαοσυνάξεις και περισσεύουν οι… λογοκριτές. Κατά τα λοιπά, έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…
Κατόπιν αυτών, υγιαίνετε, καλό και δημιουργικό 2012.

panagopg@gmail.com