Μένει βέβαια να αποδειχτεί αν το «ψάξιμο» είναι πραγματικό ή επικοινωνιακό, γιατί τα πάντα είναι ακόμα στο... περίπου και στο γενικό. Το σενάριο που εξετάζεται (ένταξη σε ένα χρηματοδοτικό πλαίσιο που προϋποθέτει ΣΔΙΤ και θα έχει 4 λιμάνια, τρένο και ένα μόνο μικρό οδικό τμήμα) είναι πολύ θεωρητικό και αδύναμο για να προχωρήσει. Θα δώσουν, για παράδειγμα, το λιμάνι της Πάτρας σε ιδιώτη και θα δέσουν από πίσω τα υπόλοιπα; Και αν δώσουν ένα τόσο μεγάλο περιουσιακό στοιχείο, γιατί δεν βάζουν μέσα όλο το δρόμο από την Πάτρα μέχρι την Τσακώνα; Επίσης, το τρένο ποιος θα το λειτουργήσει, οι νέοι Ιταλοί ιδιοκτήτες της ΤΡΕΝΟΣΕ; Εχουν ερωτηθεί αυτοί ή έτσι απλά κάνουμε σχέδια σε... χαρτοπετσέτες, σε ταβέρνες στις παραλίες;
Τα λιμάνια της περιοχής, ο σιδηρόδρομος και η κατασκευή ενός σύγχρονού αυτοκινητοδρόμου, συνολικά ως πακέτο, αποτελούν μια πολύ μεγάλη επένδυση στρατηγικού χαρακτήρα. Το πακέτο Γιούνκερ αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία για μια συνολική επένδυση μεγάλου βεληνεκούς, που θα κινητοποιήσει ευρωπαϊκούς, εθνικούς και ιδιωτικούς πόρους. Το ερώτημα είναι: Υπάρχει τέτοιο σχέδιο και πολιτική κατεύθυνση για να παραχωρηθεί όλο αυτό το πλέγμα δράσεων σε ιδιώτη; Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά υποπτευόμαστε ότι τα πάντα είναι ακόμα σε μια πρωτόλεια μορφή. Για να προχωρήσουν τέτοια επενδυτικά σχέδια, χρειάζεται σοβαρή μελέτη, σχεδιασμός, και κυρίως ισχυρή πολιτική βούληση. (Και φυσικά όταν λέμε μελέτη, δεν εννοούμε τα τεχνικά δελτία που θα παραδώσει ο «Μορέας» στο τέλος του χρόνου. Αυτά εφόσον ο δρόμος κατασκευαστεί με παραχώρηση σε ιδιώτη, το πιθανότερο είναι να μην χρειάζονται καν - ή εν πάση περιπτώσει να τα βρει απλώς έτοιμα ο νέος ανάδοχος).
Παρότι τα ερωτήματα είναι πολλά και ο καθένας μπορεί να πιθανολογήσει ό,τι θέλει, το θετικό σε κάθε περίπτωση είναι ότι το θέμα άρχισε να κινείται. Η συζήτηση ανοίγει και θα πρέπει να τεθεί στη βάση των συνδυασμένων μεταφορών, στο σύνολο του Δυτικού Αξονα. Τόσο τα 4 μεγάλα λιμάνια όσο και τα μικρότερα -όπως της Κυπαρισσίας- θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και να αποσαφηνιστεί ο ρόλος και η χρήση του καθενός. Για παράδειγμα, χρειάζονται όλα; Μήπως να μετατραπούν κάποια σε μαρίνες; Το τρένο, από την άλλη πλευρά, μπορεί να πατήσει πάνω στην επιτυχημένη προαστιακή λειτουργία της Πάτρας και να επεκταθεί τόσο επιβατικά όσο και εμπορικά, μεταφέροντας ανθρώπους και προϊόντα από όλο τον Δυτικό Αξονα.
Φτάνουμε, τέλος, και στο οδικό δίκτυο: Την ερχόμενη άνοιξη η μόνη περιοχή της χώρας που δεν θα διαθέτει σύγχρονο αυτοκινητόδρομο θα είναι η νοτιοδυτική εσχατιά. Σε όλη την υπόλοιπη χώρα, όλες οι πόλεις θα συνδέονται με αυτοκινητοδρόμους. Η υστέρηση αυτή θα πρέπει να καλυφθεί! Η ακύρωση του αρχικού διαγωνισμού και η τμηματική δημοπράτηση μπορεί τελικά να αποδειχτεί... ευκαιρία: Να σταματήσουν τώρα όλες οι δημοπρατήσεις, να μην υπογραφούν συμβάσεις στα 3 τμήματα που έχουν δημοπρατηθεί, και να ενταχθούν όλα πακέτο για χρηματοδότηση μέσω Γιούνκερ. Αυτοκινητόδρομος με τμηματικές δημοπρατήσεις και εκπτώσεις άνω του 50% δεν πρόκειται να κατασκευαστεί - και καλό θα ήταν να σταματήσουν ορισμένοι το δούλεμα. Το έργο το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, και η επανάληψή του κανέναν δεν πρόκειται να κάνει σοφότερο.
Εδώ λοιπόν που έχουν φτάσει τα πράγματα, η ενεργοποίηση των τοπικών φορέων στην κατεύθυνση «ανάθεση σε ιδιώτη όλου του πλέγματος των συνδυασμένων μεταφορών του Δυτικού Αξονα» αποτελεί μονόδρομο ευκαιρίας. Η κυβέρνηση φαίνεται πως αρχίζει να το συζητά, ξεπερνώντας ιδεολογικές αγκυλώσεις. Κάποιοι προφανώς βλέπουν πως, αν δεν χρηματοδοτηθούν μέσω πακέτου Γιούνκερ μεγάλες παρεμβάσεις αυτού του βεληνεκούς, θα μείνουν μόνο με την επέκταση της Αττικής Οδού...
Καλό θα ήταν λοιπόν να σπρώξουν όλοι προς αυτή την κατεύθυνση και να εξοπλίσουν την περιοχή με ένα ισχυρό επενδυτικό εργαλείο. Το συγκεκριμένο πακέτο αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία που μπορεί να αξιοποιηθεί και δεν πρέπει να χαθεί.
