Η ιστορία αυτή δείχνει τρία βασικά πράγματα. Το ένα είναι ότι οι δήμαρχοι δεν ήθελαν να φιλοξενήσουν προσωρινά τους μετανάστες γιατί φοβόντουσαν ότι αυτό θα μετατραπεί με μόνιμη κατάσταση. Το δεύτερο είναι ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση και στρατηγική, αλλά τα πάντα οδηγούνται κάθε φορά από το τυχαίο και το ευκαιριακό. Και το τρίτο -και πιο σημαντικό- είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει τους μετανάστες, με αποτέλεσμα το περιβόητο πολιτικό κόστος να το υφίσταται όποιος επιδείξει έναν στοιχειώδη ανθρωπισμό.
Αυτά τα τρία στοιχεία συγκροτούν το πρόβλημα, και είναι καιρός να τα δούμε και να σταματήσουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Η έλλειψη κυβερνητικής πολιτικής για το μεταναστευτικό οφείλεται στην ανάγκη ισορροπίας μεταξύ των εταίρων του κυβερνητικού συνασπισμού. Από τη μια μεριά έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσπαθεί να δείξει ότι διαθέτει ανθρωπιστικές ευαισθησίες, και από την άλλη τους ΑΝΕΛ, που προσπαθούν να κρύψουν το ξενοφοβικό τους πρόσωπο για να παραμείνουν στην κυβέρνηση. Αυτά τα δύο δεν μπορούν να παντρευτούν πολιτικά, με αποτέλεσμα να μην έχουμε μεταναστευτική πολιτική. Το έλλειμμα αυτό επιχειρείται να καλυφθεί με την εκχώρηση της διαχείρισης του θέματος σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ετσι έχουμε τους δήμους να ψάχνουν για χώρους και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις να τους διαχειρίζονται, ενώ οι κυβερνητικοί παράγοντες.... παρίστανται και χαιρετίζουν, μεταβιβάζοντας τα λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ενωση!
Οι πολίτες, βλέποντας από τη μια μεριά τους καταυλισμούς της εξαθλίωσης των μεταναστών και έχοντας από την άλλη εμποτιστεί σε μια ακραία ξενοφοβική ρητορική, δεν θέλουν να προσφερθεί καμία βοήθεια. Οταν κάποιοι απειλούσαν με τη χρήση των μεταναστών που θα τους έστελναν να... πλημυρίσουν την Ευρώπη, και χαχάνιζαν οι ανόητοι στα καφενεία νομίζοντας ότι είχαν ανακαλύψει το υπερόπλο που θα λύγιζε τους κακούς εταίρους, τι ακριβώς ανέμεναν να συμβεί; Τα σόσιαλ μίντια πλημμύρισαν χθες όχι από αλληλεγγύη, αλλά από το «να τους πάρετε στο σπίτι σας αν τους θέλετε»! Ας σταματήσουμε λοιπόν όλοι να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Οι δήμαρχοι με το να μη βρίσκουν κατάλληλους χώρους βγαίνουν κερδισμένοι πολιτικά. Η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει μετανάστες, πρόσφυγες, γύφτους, εβραίους, μαύρους, ομοφυλόφιλους και κάθε είδους διαφορετικό. Το να κλείνουμε τα μάτια σε αυτή την πραγματικότητα δεν βοηθάει κανέναν. Καταρχήν γιατί αποκρύπτεται το πρόβλημα. Η ελληνική κοινωνία δεν είναι ούτε φιλόξενη ούτε ανεκτική. Είναι βαθύτατα ξενοφοβική και ρατσιστική. Και τους Αλβανούς τους φοβόταν και τους Βούλγαρους τους κοίταζε με μισό μάτι, και τους ανεχόταν γιατί έκανε τη δουλειά της τις καλές εποχές. Ακόμα και τους Πόντιους το 1922 με εχθρικό τρόπο τους αντιμετώπισαν οι ντόπιοι.
Το κυρίαρχο αφήγημα του περιούσιου λαού, που όλοι τον φθονούν και τον επιβουλεύονται, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για άλλες συμπεριφορές. Η ευκολία με την οποία τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζονται εθνοπροδότες, Γερμανοτσολιάδες και ξενόδουλοι όσοι υπέγραψαν μια συμφωνία δανεισμού της χρεοκοπημένης Ελλάδας, ή όσοι θέλουν την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε., βασίζεται ακριβώς στο συγκεκριμένο αφήγημα - το οποίο γεννά ξενοφοβικές και ρατσιστικές συμπεριφορές.
Οσο λοιπόν δεν αντιλαμβανόμαστε ότι ζούμε σε έναν κόσμο σύνθετο και πολύπλοκο, στον οποίο κανείς δεν μπορεί μόνος του όσους τοίχους και να σηκώσει, τόσο θα μας φταίνε περισσότερο οι ξένοι και θα βυθιζόμαστε στο μίσος και την παρακμή. Στο τέλος θα φταίμε ο ένας στον άλλο και θα πάρουμε κι εμείς το δρόμο, ζητώντας ελεημοσύνη από «ξένους» ανθρώπους όπως αυτοί για τους οποίους χθες δεν βρίσκαμε ένα μέρος να κοιμηθούν.
Το πρόβλημα δεν είναι κυρίως οι δήμαρχοι ή οι πολιτικοί, αλλά εμείς οι ίδιοι και οι αντιλήψεις μας, που καθρεφτίζονται στα πρόσωπα των αιρετών μας. Δεν φταίει ο καθρέφτης, αλλά το είδωλο. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει.
panagopg@gmail.com
