Το ζήτημα είναι προφανώς σοβαρό και αφορά όλους μας. Οταν ο καθένας μας ακούει ότι 13 άτομα κατέληξαν στο νοσοκομείο και ποιος ξέρει πόσα άλλα δεινοπάθησαν χωρίς νοσηλεία, θα ξανασκεφτεί να αγοράσει γουρνοπούλα. Οταν μάλιστα στους νοσηλευθέντες υπάρχουν μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι που μια γαστρεντερίτιδα μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις, γίνεται ακόμα πιο επιφυλακτικός.

Το πρώτο λοιπόν ζήτημα είναι το τι μέτρα θα ληφθούν κατά του καταστήματος. Δεν μιλάμε μόνο για την αυτονόητη δημοσιοποίηση με επίσημο τρόπο του ονόματός του, αλλά και τη λήψη επιπρόσθετων διοικητικών μέτρων. Το ποιο είναι το κατάστημα δεν μπορεί να αποτελεί θέμα διήγησης και ο καθένας να λέει μια ιστορία και ένα όνομα, θα πρέπει να υπάρξει επίσημη ανακοίνωση έτσι ώστε το καταναλωτικό κοινό να γνωρίζει. Την ανακοίνωση αυτή θα πρέπει να την επιδιώξουν πρώτοι από όλους οι υπόλοιποι καταστηματάρχες, οι οποίοι εμμέσως πλήττονται από την έρπουσα φημολογία. Οσοι νομίζουν ότι η αλληλεγγύη συνίσταται στο «σήμερα είναι αυτός, αύριο μπορεί να είμαι εγώ, γι’ αυτό άστο να περάσει» κάνουν λάθος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για συμψηφισμό ευθύνης και κόστους.

Η γουρνοπούλα αποτελεί ουσιαστικά ένα «τοπικό προϊόν» το οποίο δεν μπορεί να χαθεί από τα πιάτα κατοίκων και επισκεπτών, γιατί κάποιοι αρνούνται να εφαρμόσουν με σχολαστικό τρόπο τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων. Το «δεν παθαίνει τίποτα» και το «έλα μωρέ… τώρα» ανήκουν στην εποχή της γραφικής αθωότητας! Τα διατροφικά στοιχεία που συνιστούν μια τοπική ιδιαιτερότητα που δίνουν ξεχωριστό χρώμα, υπάρχει ένας λόγος παραπάνω να προστατεύονται. Οι εποχές που οι υπηρεσίες έκαναν «τα στραβά μάτια» ή έβλεπαν με «κατανόηση» το πρόβλημα γιατί παρενέβαινε και ο ισχυρός πολιτικός παράγοντας, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η συμμόρφωση όλων με τους κανόνες αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση.

panagopg@gmail.com