Οπως τότε έτσι και τώρα έχουμε τους «εχθρούς» και τους «φίλους» του λαού. Εχουμε αυτούς που θεωρούν ότι «με έναν νόμο και ένα άρθρο» θα βγάλουν τη χώρα από την οικονομική κρίση και τους άλλους τους διεστραμμένους, οι οποίοι θέλουν το κακό του λαού προς όφελος των σκοτεινών δυνάμεων και της ολιγαρχίας, που έχει στόχο την επιβολή δυστυχίας στους πολίτες! Το αφήγημα είναι τόσο απλοϊκό που θα έπρεπε να προκαλεί γέλωτες και χλευασμό, παρά ταύτα όσο πιο χοντροκομμένη είναι η προπαγάνδα τόσο περισσότερο αποτελεσματική καθίσταται, γιατί πάντα υπάρχουν πρόθυμοι να πλανευτούν από τις σειρήνες του λαϊκισμού.
Η χώρα μπορεί να βγει σύντομα και ενδεχομένως με μεγαλύτερη δυναμική από ό,τι όταν μπήκε σε αυτή την περιπέτεια και αυτό γιατί μέχρι στιγμής έχει υπάρξει σωστή αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Αν αξιοποιηθούν οι ευκαιρίες που δημιουργούνται και δεν έχουμε πισωγυρίσματα, μπορεί να υπάρξει μία δυναμική οικονομική ανάπτυξη έτσι ώστε του χρόνου τέτοιο καιρό να μην υπάρχει καμία εισοδηματική συνέπεια.
Οι επόμενες εβδομάδες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και ορισμένοι δυστυχώς νομίζουν ότι προέχει η μικροκομματική αντιπαράθεση και η αξιοποίηση του μπάχαλου ως μοχλού πρόκλησης πολιτικών εξελίξεων. Υπάρχει πλέον η εμπειρία της προηγούμενης περιόδου με τα τριπλά μνημόνια ως δίδακτρα ενός πολιτικού συστήματος που αρνιόταν να συναινέσει στα αυτονόητα, όπως συνέβη στην Πορτογαλία.
Ελπίζουμε οι πολίτες να έχουν πλέον αντιληφθεί ότι αυτοί που παριστάνουν τους «φίλους» των πολιτών κομίζοντας λύσεις και μοιράζοντας δισεκατομμύρια στα λόγια είναι οι χειρότεροι εχθροί τους. Μοιράζουν αυταπάτες, διχάζουν, αποπροσανατολίζουν, με μοναδικό στόχο την εξουσία. Η χώρα δεν χρειάζεται νέες αυταπάτες, αλλά σοβαρότητα, για να μπορέσει να βγει το συντομότερο δυνατό από αυτή την περιπέτεια. Αρκετά με τους μπάχαλους και τους μόνιμους εξυπνάκηδες.
