Εδώ και 3 δεκαετίες τουλάχιστον, πολιτικοί και τοπικοί άρχοντες μιλούσαν ακατάπαυστα για το δρόμο καθώς δεν είχαν τίποτ' άλλο να πουν. Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβείς σχετικά με τα πεπραγμένα τους, οι άρχοντες μιλούσαν για το δρόμο, ήταν μέτοχοι στη βιομηχανία ερωτήσεων και σπαταλούσαν χρήματα σε αναπλάσεις. Βασιζόμενοι σ' αυτό το τρίπτυχο εξασφάλιζαν την επανεκλογή τους, χωρίς να αλλάζει τίποτα στην οικονομία και στην κοινωνία. 
Οι πολιτικοί και τοπικοί άρχοντες της Μεσσηνίας είναι βαθιά συντηρητικοί και ουσιαστικά δε θέλουν να αλλάξει τίποτα στο νομό. Πιστεύουν ότι, αν δεν αλλάξει τίποτα, θα μπορούν κι οι ίδιοι να εκλέγονται μέχρι να... αποδημήσουν εις Κύριον. Γι' αυτό το μόνο που κάνουν είναι επιφανειακές αλλαγές στις πλατείες, που τις βαφτίζουν αναπλάσεις. Παράλληλα, κάθε βράδυ στην προσευχή τους παρακαλούν το θεό τους να ρίξει χαλάζι, για να μπορέσουν να καταθέσουν μια καλή ερώτηση για τις αποζημιώσεις. Με αναπλάσεις κι ερωτήσεις περνούσαν τα 2/3 του χρόνου, κι όταν η κατάσταση δυσκόλευε λίγο οι άρχοντες ξεκινούσαν το... τροπάρι του δρόμου: Μιλούσαν ακατάσχετα για την ανάγκη γρήγορης κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα.  
Μιλώντας ακατάπαυστα για το δρόμο χάθηκαν 3 δεκαετίες, και πλέον η ύπαρξη του αυτοκινητόδρομου, από ικανή συνθήκη για την ανάπτυξη, έγινε απλώς αναγκαία. 
Τώρα που τελείωσε ο δρόμος, οι πολιτικοί και τοπικοί άρχοντες θα πρέπει να βρουν ένα νέο τροπάρι για να απασχολούν τους Μεσσήνιους, όταν δεν κάνουν επιφανειακές αλλαγές στις πλατείες ή ερωτήσεις για το χαλάζι. Θα πρέπει να ανακαλύψουν ένα νέο άλλοθι για την ανυπαρξία τους. Αυτό όμως μοιάζει δύσκολο, καθώς το τροπάρι της Ολυμπίας Οδού δεν φαίνεται να συγκινεί τους Μεσσήνιους. Δεν τους συγκινεί μάλιστα ούτε ο στόχος δημιουργίας ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου, καθώς δεν συμπαθούν τα μέσα σταθερής τροχιάς. Το όραμα του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα είναι δημιούργημα της εποχής των παχιών αγελάδων, όταν όλοι οι Ελληνες ονειρεύονταν ταξίδια στην εξωτική επαρχία οδηγώντας το καινούργιο τους τζιπ με την κτηνώδη ιπποδύναμη. Και σήμερα, κανείς δεν συγκινείται από μεγάλα λόγια για μεγάλα έργα. Ολοι προσδοκούν μια μελλοντική αύξηση του εισοδήματός τους ώστε να μπορέσουν κάποτε να αποκτήσουν ένα καινούργιο τζιπ ή... να κινήσουν ξανά αυτό που ήδη έχουν. Το ελληνικό όνειρο δεν πέθανε. Παραμένει νεκροζώντανο στο πίσω μέρος του νεοελληνικού μυαλού και περιμένει τους πολιτικούς που θα το αναστήσουν με νέα δανεικά. 
Σε κάθε περίπτωση, ολοκληρώθηκε ο κύκλος της εύκολης θεωρητικής τουριστικής ανάπτυξης που θα έρθει με τζιπ από την Αθήνα. Από σήμερα ξεκινούν τα δύσκολα, καθώς πολύ σύντομα επιχειρηματίες και αιθεροβάμονες θα ανακαλύψουν ότι από μόνος του ο δρόμος δεν αρκεί για την προσέλκυση επισκεπτών, αφού υπάρχουν πολλοί ανταγωνιστές προορισμοί και... οικονομική κρίση. Από σήμερα ξεκινούν τα δύσκολα καθώς επιχειρηματίες και αιθεροβάμονες θα διαπιστώσουν ότι στην Καλαμάτα δεν έχουμε ξενοδοχεία για να φιλοξενήσουν κι όσους τυχόν θα φέρει ο δρόμος. Από σήμερα ξεκινούν τα δύσκολα καθώς επιχειρηματίες και αιθεροβάμονες θα συνειδητοποιήσουν ότι η Αθήνα απέχει πια μόνο 2 ώρες και το εισόδημα των Μεσσήνιων καταναλωτών θα οδεύει με άνεση κι ασφάλεια προς την... αττική αγορά.  
Από σήμερα ξεκινούν τα δύσκολα καθώς επιχειρηματίες και αιθεροβάμονες θα αντιληφθούν ότι τα μεγάλα λόγια για το δρόμο της ανάπτυξης δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα ανάπηρο άλλοθι, για τα χρόνια της συντήρησης και της μιζέριας.