Όποιος διαβάσει προσεκτικά το σκεπτικό της απόφασης του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, θα αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να επανέλθει από την πίσω πόρτα η ίδια ρύθμιση. Όσοι ζητούν λοιπόν επαναφορά της επέκτασης της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας ξανά σε όλη τη χώρα δείχνουν καταρχήν περιφρόνηση στο θεσμό της δικαιοσύνης. 

Η περιφρόνηση των θεσμών πάει πάντα μαζί με τον λαϊκισμό και την κουτοπόνηρη μικροπολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Οι πολιτικοί παράγοντες, απ’ όλα τα κόμματα, προτιμούν να χαϊδεύουν αυτιά και να μοιράζουν εύκολες λύσεις από το να ακολουθούν αυτά που επιτάσσει το μακροπρόθεσμο συμφέρον των πολιτών και της χώρας. Μοιράζουν τη φτώχεια για να εισπράξουν ψήφους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αντί να φροντίζουν για τη διασφάλιση των ποιοτικών χαρακτηριστικών και τη φήμη ενός προϊόντος με διεθνές διαβατήριο προσπαθούν να μοιράσουν… αντίδωρα αδιαφορώντας για το ότι αυτό θα καταστεί μακροπρόθεσμα επιζήμιο για όλους.

Στο όνομα της χάραξης «εθνικής πολιτικής» βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια καταστρατήγησης της πρόσφατης απόφασης του ΣτΕ. Η ρύθμιση Αποστόλου πέρα από τα νομικά ζητήματα αποδείχθηκε καταστροφική και για το εισόδημα των παραγωγών ελιάς σε όλη τη χώρα. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι η επέκταση της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας οδήγησε σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Οι ελιές κατέληξαν στις χωματερές και αποδείχθηκε από τα πράγματα ότι δεν είναι αυτό που δίνει λύση στο πρόβλημα. Οι εξαγγελίες περί «εθνικών πολιτικών» οδηγούν συνήθως σε κρατικές παρεμβάσεις οι οποίες μοιράζουν τη φτώχεια. Μόνο τυχαίο  δεν είναι ότι ο κεντρικός σχεδιασμός όπου εφαρμόστηκε οδήγησε σε αυταρχισμό και φτώχεια. Η υποβάθμιση των χαρακτηριστικών ενός προϊόντος δεν είναι δίκαιη πολιτική, αλλά καταστροφική για όλους. Η επιμονή στο ίδιο λάθος και μετά από την απόφαση του ΣτΕ δείχνει ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Επιμένουν στις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές που στερούν εισόδημα και προοπτικές απ’ όλους τους παραγωγούς ελιάς.