Ο Βόλος έχει δήμαρχο τον Αχιλλέα Μπέο, ένα πρόσωπο που έγινε ευρέως γνωστό από την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο. Αυτές τις ημέρες της καταστροφής στη Θεσσαλία ο Μπέος φρόντισε να τον ακολουθεί διαρκώς μια κάμερα, προκειμένου να δείχνει όλες τις δράσεις του. Είδαμε έτσι τον Μπέο μέσα στο νερό να… σαλαγάει τα αυτοκίνητα να γυρίσουν πίσω, μέσα σε κουβά φορτωτή να μοιράζει νερά, με μάνικα να καθαρίζει δρόμους και διάφορες άλλες παρόμοιες δραστηριότητες. Σε τηλεοπτική του εμφάνιση, αφού έριξε τη φωτοβολίδα να παρακρατηθεί ένας μισθός από τους βουλευτές για τους πληγέντες, τον έπιασε η κάμερα να γελάει και να λέει… τι ακριβώς έκανε με τη συγκεκριμένη πρόταση! Με δυο λόγια, είδαμε ένα μεγάλο μέρος από το πακέτο του ακραίου και δύσκολα αντιμετωπίσιμου λαϊκισμού.

Ο Μπέος είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει. Μπορεί και υποστηρίζει το συγκεκριμένο μοντέλο λαϊκισμού που έχει επιλέξει. Με αθυροστομία, μαγκιά και υπερβολές κάθε είδους κερδίζει την ψήφο αυτών που νομίζουν ότι αυτά επαρκούν για να είναι κάποιος δήμαρχος γιατί… τα λέει, είναι… λαϊκός και… δικό μας παιδί. Στον Βόλο προφανώς συμβαίνουν και πολλά άλλα που δεν γνωρίζουμε, αλλά το στήσιμο είναι ξεκάθαρο και πού απευθύνεται και πώς πείθει. Την ώρα που γίνονται όλα αυτά το δίκτυο ύδρευσης του Βόλου έχει καταρρεύσει και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα φτάσει πόσιμο νερό στις βρύσες των πολιτών. Θα στοιχίσει αυτό στον δήμαρχο Μπέο; Κανείς δεν γνωρίζει. Πάντως η εκλογική μάχη στον Βόλο θα έχει ιδιαίτερη σημασία για το πού μπορεί να φτάσει το συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικής επικοινωνίας. Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν άλλοι δύο συνδυασμοί που κατεβαίνουν στον Βόλο, ένας πολυκομματικός και του ΚΚΕ.

Περιγράφουμε αυτά που γίνονται στον Βόλο για να μπορέσουμε να δούμε καθαρότερα αυτά που συμβαίνουν τοπικά. Εδώ μπορεί να μην έχουμε υποψήφιους σαν τον Μπέο, αλλά υπάρχουν χαρακτηριστικά που τα συναντά κανείς σε διάφορες περιπτώσεις. Κάποιοι έχουν το ίδιο στυλάκι και άλλοι αντιγράφουν τη δήθεν αμεσότητα, με την κάμερα από πίσω να καταγράφει τις «αυθόρμητες» στιγμές των λαϊκών παιδιών. Στην εποχή που οι πολίτες καταναλώνουν αφιλτράριστα ό,τι σερβίρεται στα social media, η εικόνα της αμεσότητας και η επίδειξη ενδιαφέροντος αποκτά τεράστια δύναμη. Οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι ο «μάγκας» και κοινωνικός δήμαρχος δεν είναι αυτό που χρειάζονται όταν μείνουν χωρίς νερό, αλλά τότε είναι αργά. Άσε που μπορεί να τον ξαναψηφίσουν γιατί τους έφερε μια εξάδα νερά με φορτωτή!

panagopg@gmail.com