Την περασμένη Δευτέρα 8 Απριλίου και για 6 ώρες ήταν κυρίαρχη η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας καλύπτοντας πάνω από το 90% της ζήτησης. Πρόκειται για ρεκόρ, μιας και από τις 10.00 μέχρι και τις 16.00 κινούνται από το 90,07% έως και το 90,91%. Οι τιμές δε, από τις 11.00 μέχρι τις 15.00 καθηλώνονται στα 0,03 και 0,04 ευρώ ανά Μεγαβατώρα, με τις 4 από τις συνολικά 5 ώρες του προαναφερόμενου χρονικού διαστήματος η ωριαία τιμή χονδρεμπορικής αγοράς να είναι στα 0,04 ευρώ ανά Μεγαβατώρα -για να γίνει κατανοητή η διαφορά, η μέση τιμή στη χρηματιστηριακή αγορά ενέργειας είναι στα 51,82 ευρώ.
Η παραγωγή ρεύματος από ΑΠΕ δεν είναι δηλαδή ζήτημα μόνο περιβαλλοντικό αλλά και οικονομικό. Όσο αυξάνεται η συμμετοχή τους στο ενεργειακό μείγμα της χώρας τόσο θα μειώνεται και η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος για τον καταναλωτή και τις επιχειρήσεις. Η επισήμανση αυτή είναι αναγκαία, για να γίνει κατανοητό ότι οι επενδύσεις σε αιολικά, φωτοβολταϊκά, υδροηλεκτρικά και σε συστήματα αποθήκευσης ενέργειας δεν είναι «πράσινα άλογα» για να «κονομήσει το κεφάλαιο», αλλά αφορούν τους πολίτες και συνολικά την οικονομία της χώρας.
Οι επενδύσεις στις ΑΠΕ είναι στρατηγικό ζήτημα για την ανεξαρτησία της χώρας και την ευημερία των κατοίκων. Η τεχνολογία στην αποθήκευση και η επέκταση της διασύνδεσης των δικτύων ενέργειας σε διεθνές επίπεδο δημιουργούν εντελώς νέο περιβάλλον στην οικονομία αλλά γεωπολιτικά. Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι μπορούν να εγκαθίστανται παντού φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, αλλά δεν γίνεται και να λένε όλοι όχι, στο όνομα μάλιστα της προστασίας του περιβάλλοντος! Χρειάζεται μέτρο και όριο, τα οποία χάνονται όταν κυριαρχούν θεωρίες συνωμοσίας και ξεπερασμένες οικονομικές αντιλήψεις περί επενδύσεων, κέρδους και «αιμοβόρου» καπιταλισμού!
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να στηρίξει μεγάλες επενδύσεις στις ΑΠΕ ενισχύοντας ουσιαστικά 2-3 επιχειρηματικούς ομίλους στην ενέργεια. Η επιλογή αυτή δικαιολογείται στο πλαίσιο της παραγωγής άμεσων αποτελεσμάτων και προσέλκυσης επενδύσεων, έχει όμως δημιουργήσει ολιγοπωλιακές καταστάσεις με αρνητικές συνέπειες στον τομέα της ενέργειας. Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, επιβάλλουν την επέκταση με εκχώρηση αδειών παραγωγής σε μικρές και μεσαίες επενδύσεις, προκειμένου να υπάρξει ισορροπία και να μειωθούν τα αρνητικά των ολιγοπωλίων. Η δημιουργία δικτύων διασύνδεσης για να χωρέσουν οικιακά και αγροτικά φωτοβολταϊκά είναι το μεγάλο αίτημα, που μπορεί να οδηγήσει στον λεγόμενο «εκδημοκρατισμό» της ενέργειας.
Η χώρα μπορεί πραγματικά να αλλάξει με όχημα την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ και αυτό χρειάζεται να γίνει κατανοητό από τους πολίτες. Ο παραδοσιακός τρόπος παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα έχει τελειώσει και όσοι τον υπερασπίζονται δεν αντιλαμβάνονται ότι έχει τερματιστεί ο παλιός οικονομικός κόσμος που στηριζόταν στο κάρβουνο και το πετρέλαιο. Το πράσινο υδρογόνο αναμένεται να παίξει σημαντικό ρόλο στις επόμενες δεκαετίες, ενώ η ταχύτητα των νέων τεχνολογιών στην αποθήκευση αλλά και στην αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας αλλάζει τα πάντα. Τα πράγματα τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα στον τεχνολογικό τομέα και αυτό μεταβάλλει και αναζωογονεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Όσοι πιστεύουν ότι θα κλείσουν τις πόρτες της χώρας, για να μην αλλάξει τίποτα, μοιάζουν με αυτούς που κρατούν την αναπνοή τους για να δείξουν ότι θύμωσαν.
Η επιλογή της κυβέρνησης να σταματήσει τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, για να εντάξει την περιοχή στο εθνικό θαλάσσιο πάρκο του Ιονίου, είναι μια θετική εξέλιξη σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος. Θεωρητικά δεν υπήρχε κίνδυνος ρύπανσης, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσοι θα επέλεγαν μια παραλία που στον ορίζοντά της θα δέσποζε μια τεράστια εξέδρα άντλησης φυσικού αερίου ή πετρελαίου. Οι τουριστικές επενδύσεις στην περιοχή προφανώς ευνοούνται και ενισχύονται από τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των μεταβολών, η επιλογή να δημιουργηθεί δίκτυο φυσικού αερίου στην Καλαμάτα φαντάζει εξωφρενική. Με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή το να απλώσεις δίκτυο για θέρμανση κατοικιών σε μια πόλη, όπως η Καλαμάτα, μοιάζει με πεταμένα λεφτά. Είναι προφανές ότι χρειάζεται επανασχεδιασμός στη διάθεση των πόρων για την ενέργεια. Χρειάζεται οι ενισχύσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας να είναι στοχευμένες και αποδοτικές. Το να θάβουν σωλήνες για να απορροφήσουν τα κονδύλια των προγραμμάτων είναι σκανδαλώδης πρόκληση, που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
panagopg@gmail.com
