Πέμπτη, 11 Ιουλίου 2024 20:30

Η πολιτική αφασία οδηγεί στη λειψυδρία

Γράφτηκε από τον

Η πολιτική αφασία οδηγεί στη λειψυδρία

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Ο θερμός χειμώνας και η έλλειψη βροχοπτώσεων έχουν μειώσει το νερό σε πηγές και γεωτρήσεις. Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι εξαιρετικά δύσκολες και θα δοκιμαστούν οι πάντες. Σε πολλά σπίτια δεν θα υπάρχει νερό όλες τις ώρες της ημέρας, ενώ πολλές καλλιέργειες θα κινδυνέψουν. Η έλλειψη νερού δεν είναι όμως κάτι απροσδόκητο και μη προβλέψιμο. Είναι η φυσιολογική εξέλιξη της πορείας των πραγμάτων. Εδώ και χρόνια φαινόταν ότι σύντομα θα υπάρχει πρόβλημα, αν δεν ενισχυθούν οι υπάρχουσες υποδομές και δεν υπάρξουν νέα έργα που θα αξιοποιούν τα νερά της περιοχής.

Στα λόγια όλοι μιλούσαν και μιλούν για την κλιματική αλλαγή και την ανάγκη αξιοποίησης των υδάτων. Ομιλίες χιλιάδων λέξεων σε συνέδρια, ημερίδες και εκδηλώσεις κάθε μορφής. Λόγια, πολλά λόγια, αλλά… ελάχιστα στην πράξη! Ο αγωγός από τις πηγές του Πηδήματος για Καλαμάτα και Μεσσήνη έχει χρηματοδοτηθεί και έχει ανάδοχο εδώ και χρόνια, αλλά δεν έχει κατασκευαστεί ακόμα. Δικαιολογίες πολλές, αδυναμίες άλλες τόσες, κινήσεις αργές, χωρίς να υπάρχει η αίσθηση του κατεπείγοντος. Στο… εντάξει μωρέ, κάποια στιγμή θα γίνει… δεν υπάρχει περίπτωση να χαθούν τα λεφτά! Και να που τα πράγματα δεν είναι έτσι, το νερό λιγόστεψε και χάνεται στον παλιό διάτρητο αγωγό. Δεν υπάρχουν οι υποδομές που έπρεπε να υπάρχουν, για να μην χάνεται το νερό και να μην λείπει από τα σπίτια της περιοχής.

Τα ίδια και στην άρδευση. Το Φιλιατρινό φράγμα είναι έτοιμο και γεμάτο εδώ και χρόνια, αλλά δεν υπάρχει δίκτυο για να φτάσει το νερό στις καλλιέργειες. Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό! Αργά και βασανιστικά. Σταγόνα - σταγόνα. Μικρότερες παρεμβάσεις με λιμνοδεξαμενές και φράγματα δεν προχωρούν, μένουν στα λόγια, στις μελέτες και τις προτάσεις. Την ίδια ώρα σχεδιάζονται φαραωνικά έργα -δήθεν αντιπλημμυρικά- για να οδηγηθούν τα νερά στη θάλασσα, όχι για να χρησιμοποιηθούν για άρδευση και για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα. Παράνοια και απογοήτευση. Η λειψυδρία δεν είναι έργο της φύσης, αλλά των ανθρώπων. Αποτέλεσμα του «έλα μωρέ» και του «όλα θα γίνουν» κάποια στιγμή… κάποτε. Οι κραυγές και τα αναθέματα θα αρχίσουν όταν διψάσουμε, αλλά φοβόμαστε ότι τότε θα είναι πολύ αργά για όλους. Έχουμε λειψυδρία, γιατί υπήρξε αδιαφορία πολιτικών, αλλά και πολιτών που τους επέλεξαν.

panagopg@gmail.com