Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, μετά και την έγκριση του ΣτΕ, δημιουργεί μια εντελώς νέα πραγματικότητα στο σύνολο της εκπαίδευσης. Η νέα συνθήκη που διαμορφώνεται δεν θα έχει αντίκτυπο μόνο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά σε όλες τις βαθμίδες. Μεταβάλλεται ο προσανατολισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που σήμερα, ακόμα και από το νηπιαγωγείο, έχει στόχο την επιτυχία στις Πανελλαδικές και την είσοδο στο Πανεπιστήμιο.
Η μεταβολή του τρόπου εισόδου στο Πανεπιστήμιο θα αποτελέσει ένα συνταρακτικό γεγονός για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Η κατάργηση των Πανελλαδικών και η θέσπιση Εθνικού Απολυτηρίου είναι πλέον πάρα πολύ κοντά – τόσο για λόγους ουσίας όσο και για την εξασφάλιση φοιτητών, που θα μπορούν να καλύψουν τις προσφερόμενες θέσεις στα δημόσια και ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Η βάση εισαγωγής που θεσπίστηκε με τυμπανοκρουσίες πριν από μερικά χρόνια δεν μπορεί να συνεχιστεί μονομερώς στα δημόσια Πανεπιστήμια.
Τα επόμενα χρόνια, και μέχρι το νέο σύστημα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης να ισορροπήσει, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν στρεβλώσεις και θα αναδειχθούν αδυναμίες. Θα φανεί αν μπορεί η ελληνική αγορά να αντέξει και πόσα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όπως και τι ανθεκτικότητα θα επιδείξουν τα δημόσια Περιφερειακά Πανεπιστήμια. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο και οι εξελίξεις δεν θα είναι ευθύγραμμες και προδιαγεγραμμένες. Να σημειωθεί ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες τα πανεπιστήμια είναι κατά βάση δημόσια – και αυτό κάτι δείχνει. Έχοντας όμως υπόψη την ελληνική ιδιαιτερότητα και την υπερβολή της, δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν στηθούν τα πρώτα χρόνια "φάμπρικες" αγοραπωλησίας πανεπιστημιακών τίτλων.
Η μείωση του μαθητικού δυναμικού, το οποίο σε περιοχές όπως η Μεσσηνία ξεπερνά το 50% σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, σε συνδυασμό με την αύξηση των θέσεων σε δημόσια και ιδιωτικά Πανεπιστήμια, οδηγεί στη δυνατότητα να σπουδάσει όποιος τελειώνει το Λύκειο. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων βρίσκεται σε μεγάλα αστικά κέντρα και οι σπουδές θα εξαρτώνται από την οικονομική δυνατότητα των οικογενειών και τα νέα τραπεζικά προϊόντα δανεισμού όπως γίνεται σε πολλές χώρες στο εξωτερικό.
Ο συνδυασμός δημογραφικών και οικονομικών χαρακτηριστικών της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας θα είναι αυτά που θα διαμορφώσουν τον νέο εκπαιδευτικό χάρτη. Η εκπαίδευση στη χώρα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Τα λιμνάζοντα επί χρόνια νερά θα κινηθούν – και μάλιστα με ένταση. Το αν αυτό θα οδηγήσει σε μια καλύτερη εκπαίδευση, θα κριθεί στις πολλές και κρίσιμες λεπτομέρειες.
panagopg@gmail.com
