Η δακοκτονία φέτος θα ξεκινήσει στην καλύτερη περίπτωση τέλος Ιουλίου. Το ευτύχημα είναι ότι επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες δεν ευνοούν τον δάκο, γιατί διαφορετικά θα καταστρεφόταν η ελαιοπαραγωγή. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου και οι υπηρεσίες της δεν είχαν βέβαια υπογράψει κάποια σύμβαση με τον καιρό και έπρεπε να είναι έτοιμες από τον περασμένο μήνα. Δεν ήταν, γιατί κατά τη γνωστή καραμέλα «οι χρόνιες παθογένειες» δεν επέτρεψαν να ολοκληρωθεί η διαδικασία του διαγωνισμού και να υπογραφούν οι συμβάσεις με τους εργολάβους έγκαιρα. Την αδυναμία αυτή θα την πληρώσουν βέβαια οι ελαιοπαραγωγοί, που θα υποστούν τις συνέπειες είτε γιατί θα κληθούν να ψεκάσουν μόνοι τους είτε γιατί θα υπάρξει ζημιά στην παραγωγή τους.

Η δακοκτονία και ο τρόπος που πραγματοποιείται αποτελούν διαχρονικά μια αποτυχία. Οι διαδικασίες που ακολουθούνται στο όνομα της διαφάνειας και της υπηρεσίας του δημοσίου συμφέροντος είναι μια τεράστια αποτυχία. Στην ουσία θυσιάζεται η αποτελεσματικότητα στο όνομα της γραφειοκρατίας και της τυπολατρίας. Διαγωνισμοί, χαρτούρα, προϋποθέσεις, προθεσμίες, ρήτρες και πολλά άλλα αίολα και τυπολατρικά, για να καταλήξουν τελικά να ψάχνουν τρακτέρ και ανθρώπους για να γίνει ο ψεκασμός. Όταν οι διαδικασίες που ακολουθούνται φαίνεται ότι δεν φέρνουν αποτέλεσμα, θα πρέπει να τροποποιηθούν έγκαιρα και δραστικά. Και αυτό δεν είναι βέβαια ζήτημα υπηρεσιακό, αλλά βαθύτατα πολιτικό.

Είναι καταπληκτικό το γεγονός ότι η ηγεσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου έχει κρυφτεί. Είναι προφανές ότι θέλουν να χρεώσουν την αποτυχία στους υπηρεσιακούς παράγοντες και παίρνουν αποστάσεις. Όταν όμως έχεις την αρμοδιότητα και διοικείς τις υπηρεσίες με επιλογές και τοποθετήσεις σε θέσεις ευθύνης, δεν είσαι άμοιρος ευθυνών για όσα συμβαίνουν. Όταν επιπρόσθετα έχεις υποσχεθεί στήριξη των αγροτών και του εισοδήματος, δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από τους υπηρεσιακούς και τις διαδικασίες· απαιτείται να δώσεις λύση. Να βρεις έστω τρόπο να γίνουν ψεκασμοί εκεί που υπάρχει άμεση ανάγκη, προκειμένου να μην καταστραφεί η ελαιοπαραγωγή.

Η δακοκτονία στοίχιζε και στοιχίζει αρκετά χρήματα. Έχει επισημανθεί πολλές φορές ότι ο τρόπος που γίνεται είναι ξεπερασμένος και αναποτελεσματικός. Η αναζήτηση λύσεων μέσα από κοινά σχήματα με δήμους και ομάδες παραγωγών χρειάζεται να αποτελέσει προτεραιότητα. Όσο αυτό καθυστερεί, θα ζούμε κάθε χρόνο το σίριαλ της δακοκτονίας, όπου τη μία χρονιά δεν θα φτάνουν τα λεφτά, την επόμενη θα ξεκινούν αργά οι ψεκασμοί και τη μεθεπόμενη θα τελειώνουν νωρίτερα. Κουραστικές και κοστοβόρες επαναλήψεις.

panagopg@gmail.com