Θα βγουν λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι και θα δηλώσουν την αντίθεσή τους στην “ιδιωτικοποίηση των παραλιών”, και στη συνέχεια όποιος εκλεγεί θα νοικιάσει ως συνήθως τις παραλίες αντί πινακίου φακής στους... ιδιώτες. Κανένας υποψήφιος βεβαίως δεν θα μπει στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί χαρακτηρίζει “μαυραγορίτη” αυτόν που θέλει να αγοράσει μια παραθαλάσσια έκταση, αλλά δεν χαρακτηρίζει επίσης “μαυραγορίτη” αυτόν που πουλάει ακριβά τον καφέ στις ξαπλώστρες ενώ ο ίδιος νοικιάζει φτηνά τον δημόσιο παραθαλάσσιο χώρο. 

Μην ψάχνετε άδικα για πολύπλοκες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Η απάντηση είναι πολύ απλή: Τόσο οι νυν άρχοντες όσο και οι υποψήφιοι δεν θα χαρακτήριζαν ποτέ “μαυραγορίτες” τους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους που νοικιάζουν ξαπλώστρες στις παραλίες. Αντιθέτως, με περισσή ευκολία επιτίθενται λεκτικά στο αόρατο κι αόριστο “μεγάλο κεφάλαιο” και στους “ξένους”, που δεν διαθέτουν ψήφους. Και με ακόμα μεγαλύτερη ευκολία μπορούν να κηρύξουν πόλεμο εναντίον των άγνωστων “επενδυτών” που θα μπορούσαν στο μέλλον -υπό προϋποθέσεις- να ενδιαφερθούν για την αγορά κάποιας παραθαλάσσιας έκτασης. Ουσιαστικά παριστάνουν τα λιοντάρια εκ του ασφαλούς, αφού κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια περιοχή όπου η ανάπτυξη μετριέται με μαύρες σημαίες και συναυλίες κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Ετσι, η περιοχή είτε θα παραμείνει αναξιοποίητη είτε θα παραχωρηθεί σε ντόπιους παράγοντες, δωρεάν ή αντί πινακίου φακής. Σε κάθε περίπτωση μόνο λαμόγια και ολιγάρχες “επενδύουν” στο βασίλειο της μαύρης σημαίας, αφού μόνο αυτοί μπορούν να επιβληθούν ή να συνεργαστούν με όσους πιστεύουν πως ο Σώρρας θα σώσει την Ελλάδα ή πως ο “Κόκκινος Στρατός” θα πάρει την Πόλη και την Αγια-Σοφιά. 

Με άλλα λόγια: Η εποχή του παραλόγου δεν έδυσε ακόμα - και γι' αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε τη συζήτηση από την αρχή, προκειμένου να συνεννοηθούμε για τα αυτονόητα. 

Καταρχάς, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι... ο Μέγας Ναπολέων ηττήθηκε στο Βατερλό, ότι ο ναζισμός ηττήθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κι ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε πλήρως και οριστικώς το 1991, όταν διαλύθηκε η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ). Φυσικά πολλοί διαφωνούν με τα παραπάνω, όπως διαφωνούν και οι παλαιοημερολογίτες με το νέο ημερολόγιο. Ο κόσμος όμως προχωρά χωρίς να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του ούτε τους παλαιοημερολογίτες ούτε όσους πιστεύουν στην παλινόρθωση του Ναπολέοντα, του ναζισμού, του υπαρκτού σοσιαλισμού ή του... μαρμαρωμένου βασιλιά. Συνεπώς οι δρόμοι του ανεπτυγμένου κόσμου και της Ελλάδας σίγουρα θα χωρίσουν κάποια στιγμή, εάν η πλειοψηφία των Ελλήνων συνεχίσει να ψηφίζει άρχοντες και κυβερνήτες οι οποίοι φοβούνται ή δεν θέλουν να συγκρουστούν με τους παράφρονες που πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός καταρρέει από ώρα σε ώρα κι ότι οι μαύρες σημαίες τους είναι τα φλάμπουρα του υπαρκτού σοσιαλισμού ή του εθνικοσοσιαλισμού. 

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μια και καλή: Πίσω από τις μαύρες σημαίες στην Ελλάδα του 21ου αιώνα δεν πορεύεται ο... Μπακούνιν. Στοιχίζονται συνήθως είτε βολεμένοι μικροαστοί με αυθαίρετο σπίτι και τετρακίνητο όχημα, που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα προκειμένου να μη χάσουν τα προνόμιά τους, είτε χρήσιμοι ηλίθιοι για τα συμφέροντα των ολιγαρχών και των λαμογιών. Από εκεί και πέρα, όσο πιο γρήγορα η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιήσει ότι οι μαύρες σημαίες ευνοούν τελικά τους ολιγάρχες και τα λαμόγια, τόσο πιο γρήγορα θα απαλλαγεί απ' αυτούς κι από τους άρχοντες που φοβούνται να συγκρουστούν με τους παράφρονες. Αντιθέτως, αν συνεχίσει να παρακολουθεί άφωνη τους παράφρονες να διαδηλώνουν με μαύρες σημαίες, είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστούν οι στημένοι διαγωνισμοί και οι αναθέσεις έργων σε ολιγάρχες και λαμόγια. 

Ο φαύλος κύκλος της παρακμής θα σπάσει μόνο όταν η ελληνική κοινωνία αντιληφθεί ότι τα λαμόγια και οι ολιγάρχες έχουν πολλούς λόγους για να μην γίνονται επενδύσεις σε έναν τόπο. Ο κύριος λόγος όμως είναι ότι τα λαμόγια και οι ολιγάρχες θέλουν να μείνουν... πρώτοι στο φτωχό χωριό, γιατί γνωρίζουν ότι δεν έχουν θέση σε μια πλούσια πόλη. Πρώτοι στο χωριό θέλουν να μείνουν και οι άρχοντες που θα είναι άχρηστοι σε μια ανεπτυγμένη πόλη η οποία δεν θα περιμένει το Σώρρα να τη σώσει. 

Πιο απλά ακόμη, ο φαύλος κύκλος της παρακμής θα κλείσει οριστικά μόνο όταν οι πολίτες θα πιστέψουν σε ένα καλύτερο αύριο και θα γυρίσουν την πλάτη στους πολιτικούς και τους ολιγάρχες της μαύρης σημαίας. 

Υ.Γ.  Πριν από λίγους μήνες οι “μαύρες σημαίες” διαδήλωναν κατά του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές. Χθες τα καταστήματα άνοιξαν και πολλοί επιχειρηματίες έβαλαν χρήματα στο ταμείο τους σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή. Συμπέρασμα αυτονόητο και αισιόδοξο: Ο κόσμος προχωρά μπροστά αδιαφορώντας τόσο για τους παλαιοημερολογίτες όσο και για όσους πιστεύουν στην παλινόρθωση του μαρμαρωμένου βασιλιά, του ναζισμού ή του υπαρκτού σοσιαλισμού. 

lathanasis@yahoo.gr

Θανάσης Λαγός