Η τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής γίνεται μόνο με επενδύσεις κεφαλαίων και διαρκής επιχειρηματικής δράσης. Οι επιχειρηματίες είναι αυτοί που δίνουν το στίγμα και το ρυθμό. Στην ελεύθερη οικονομία αυτοί δημιουργούν θέσεις εργασίες και πλούτο. Η ανάπτυξη μιας περιοχής μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια τα οποία θα υποβοηθούνται και θα διευκολύνονται από τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και του κράτους. Αυτά θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα αλλά δυστυχώς δεν είναι. Εδώ και χρόνια έχει αναπτυχθεί μια στρεβλή αντίληψη τόσο για το ρόλο των επιχειρηματιών όσο και για αυτόν του κράτους.
Η κυρίαρχη αντίληψη ήθελε πάντα τον επιχειρηματία ως έναν κακό και επικίνδυνό άνθρωπο που ήθελε «να πατήσει επί πτωμάτων» για «να κονομήσει». Αντίθετα το κράτος αποτελούσε τον στοργικό «πατερούλη» που φροντίζει για τα πάντα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι εκπρόσωποι του κράτους πατερούλη, δηλαδή οι πολιτικοί, από τη μια μεριά «κατόπιν ενεργειών τους» αύξαναν την κίνηση σε αεροδρόμια, λιμάνια και καφετέριες και από την άλλη «οι φίλοι του λαού» έβαζαν μπροστά τα στήθη τους για να μην ξεπουληθούν οι παραλίες και να μην ποδοπατήσει τον τρισκατάρατο κεφάλαιο τα τσιλιπογούστερα! Είναι προφανές ότι και οι δυο λογικές οδηγούν στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική υστέρηση. Άλλωστε μόνο μέσα σε αυτό το μίζερο και ξεπερασμένο πλαίσιο μπορούν να υπάρχουν οι ίδιοι και οι απόψεις τους.
Η τουριστική έκρηξη που συντελείτε τα τελευταία χρόνια στη Μεσσηνία δείχνει ότι πρέπει να τελειώνουμε με αυτές τις αντιλήψεις. Οι ιδιωτικές επενδύσεις θα πρέπει να διευκολύνονται ενώ οι δημόσιες θα πρέπει να λειτουργούν συμπληρωματικά και πολλαπλασιαστικά. Όταν λέμε διευκόλυνση των επενδύσεων προφανώς και δεν εννοούμε ασυδοσία αλλά μια θετική στάση για άμεση επίλυση προβλημάτων και ξεπεράσματος εμποδίων γραφειοκρατικού χαρακτήρα. Οι δήμοι και η περιφέρεια θα πρέπει να έχουν σε πρώτη προτεραιότητα τον καθαρισμό και τον ευπρεπισμό των κρίσιμων σημείων και διαδρομών ενώ τα έργα υποδομής δεν μπορεί παρά να αφορούν την ενίσχυση των τουριστικών και των αγροτικών επενδύσεων. Τα έργα στην περιοχή με τα οποία πρέπει κατά προτεραιότητα να ασχοληθεί ο οποιοδήποτε ασχολέιται με την τοπική πολιτική ζωή είναι πολύ συγκεκριμένα και ιεραρχημένα. Η επέκταση των εγκαταστάσεων του αεροδρομίου Καλαμάτας και η κατασκευή του δρόμου μέχρι την Μεθώνη είναι τα δυο μεγάλα στοιχήματα των επόμενων χρόνων για του τοπικούς πολιτικούς παράγοντες.
Στο επίπεδο των μεγάλων παρεμβάσεων πρέπει να τεθεί ο στόχος του εκσυγχρονισμού και της επαναλειτουργίας του σιδηροδρομικού δικτύου ολόκληρης της Πελοποννήσου προκειμένου να διασυνδεθούν κρίσιμοι τουριστικοί προορισμοί και πόλεις. Αυτό μπορεί να γίνει προφανώς μόνο μέσα από σύμβαση παραχώρησης και την αξιοποίηση ιδιωτικών, δημόσιων και ευρωπαϊκών πόρων. Οι παλιές προσεγγίσεις των προβλημάτων έχουν χρεοκοπήσει ιδεολογικά και πολιτικά. Η νέα οικονομία απαιτεί διαρκής δράση και συνεργασία μεταξύ δημοσίου και ιδιωτών. Με ευελιξία και ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων. Με κινητοποίηση πόρων από πολλές πλευρές εντός και εκτός της χώρας δημιουργούνται δουλειές για τους νέους ανθρώπους και πλούτος συνολικά για όλη την κοινωνία. Οι φίλοι του λαού, που κατόπιν ενεργειών τους προστατεύουν δάση και παραλίες, επιτυγχάνουν την εγκατάλειψη και την απαξίωση τους και το μόνο που τελικά προσφέρουν είναι ανεργία και φτώχεια στην εύφορη κοιλάδα της ακινησίας.
panagopg@gmail.com