Τρίτη, 19 Αυγούστου 2014 12:13

Ολοι ψάχνουν λεφτά για το κράτος - πατερούλη

Γράφτηκε από τον

Ολοι ψάχνουν λεφτά για το κράτος - πατερούλη

Το τέλος των φετινών καλοκαιρινών διακοπών θα σηματοδοτήσει την έναρξη των πολιτικών διεργασιών που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα ανατρέψουν το υπάρχον καθεστώς και θα διαμορφώσουν νέες ισορροπίες. 

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου λοιπόν, στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές, θα μπει και η ταφόπλακα πάνω στο νεκρό δίπολο Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησε από τη μεταπολίτευση έως σήμερα και θ' αντικατασταθεί τώρα είτε από ένα καινούργιο δίπολο, είτε από ένα πολυκομματικό σύστημα διακυβέρνησης· το οποίο μάλιστα μπορεί να επικρατήσει μακροχρόνια αν και εφόσον αλλάξει κι ο εκλογικός νόμος σε απλή αναλογική. 

Μέχρι τώρα, ορατός είναι μόνο ο ένας πόλος του νέου συστήματος, και συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει αποκτήσει ηγεμονική θέση στο χώρο της Κεντροαριστεράς και μόνο με... διάσπαση θα τη χάσει. Από εκεί και πέρα, είτε το θέλουν είτε όχι τα παλιά του μέλη που αγωνιούσαν αν θα πιάσει το 3% για να μπει στη Βουλή, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάσσεται σταδιακά σε όχημα επιστροφής του “βαθέος” ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Εχει συσπειρώσει στις τάξεις του όλα τα παλαιοκομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι την εκσυγχρονιστική πτέρυγα του κόμματος και που πιστεύουν ακράδαντα ότι... “λεφτά υπάρχουν” και πρέπει να μοιραστούν “στο λαό” άνευ όρων. Στην πρώτη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν τη μάχη οι αυτονομημένοι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, που ζητούν να διατηρηθεί ανέπαφο το κράτος - πατερούλης. Μαζί τους “αγωνίζονται” της γης οι... διορισμένοι με ρουσφέτι, που θέλουν να διορίσουν “δικαιωματικά” με τον ίδιο τρόπο τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους - ενώ πίσω τους ακολουθούν διάφοροι θυμωμένοι, προδομένοι και ανέστιοι πελάτες της Νέας Δημοκρατίας. Βεβαίως, στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν κι αυτοί που ονειρεύονται συμμαχία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να εφαρμόσουν... επιτυχώς στην Ελλάδα ό,τι απέτυχε στη Σοβιετική Ενωση, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που μέχρι τώρα απασχολεί μόνο τα πρακτικά των συνεδρίων του κόμματος και όχι την κοινωνία. 

Με δεδομένο λοιπόν ότι η Ελλάδα δύσκολα θα γίνει Σοβιετική Ενωση Ελληνικών Περιφερειών, ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ για να παραμείνει καθεστωτικός πόλος θα πρέπει να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων όσοι πιστεύουν ότι “λεφτά υπάρχουν” - γιατί στην αντίθετη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου. Προσωπικά εκτιμώ ότι η δεύτερη αυτή εξέλιξη είναι αναπόφευκτη κι ότι οι ουσιαστικές διεργασίες για τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού συστήματος θα ξεκινήσουν ουσιαστικά μόνο όταν η θυμωμένη μεσαία τάξη, μεγάλο τμήμα της οποίας ακολουθεί τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ, πειστεί ότι... δεν υπάρχουν λεφτά. Τότε και μόνο τότε θα έρθουν στο πολιτικό προσκήνιο πρόσωπα και προτάσεις που σήμερα δεν έχουν καμία τύχη επειδή ηγεμονεύει η ιδεολογία του κράτους - πατερούλη.

Εννοείται ότι το αποτέλεσμα των πολιτικών διεργασιών θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό και από τις εξελίξεις στον κεντροδεξιό πόλο του συστήματος. Εκεί το τοπίο είναι ομιχλώδες και κανένας σήμερα δεν μπορεί να διακρίνει το μελλοντικό σχήμα ή τα σχήματα που θα διαδεχθούν τη Νέα Δημοκρατία. Σε κάθε περίπτωση η Νέα Δημοκρατία δύσκολα θα συγκρατήσει στους κόλπους της τους ψηφοφόρους που της έδωσαν το 2012 την εκλογική νίκη, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά προσπαθώντας να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη κατόρθωσε να τους δυσαρεστήσει όλους. Δυσαρέστησε λοιπόν τόσο τους ταλιμπάν του ρουσφετιού, που ζητούν διατήρηση του πελατειακού κράτους, όσο και τους νοικοκυραίους που την ψήφισαν για να μη χάσουν τα... σπίτια τους αλλά τώρα πληρώνουν στην Εφορία τα μαλλιά της κεφαλής τους προκειμένου να διατηρηθεί  ακέραιο το πελατειακό κράτος των ταλιμπάν το ρουσφετιού. 

Ουσιαστικά δηλαδή, ο Αντώνης Σαμαράς κατόρθωσε να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε και ο Γιώργος Παπανδρέου: Δυσαρέστησε τους πάντες κι έτσι θα εισπράξει στην κάλπη την οργή τους. Ποιο κόμμα θα συσπειρώσει γύρω του τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η “βαθιά” Δεξιά των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής δεν πείθει τους νοικοκυραίους. Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες μπορούν να πείσουν μόνο τους ταλιμπάν του διορισμού. Οι νοικοκυραίοι όμως τους ακούνε και... ψεκάζουν με αγιασμό για να ξορκίσουν τους νέους φόρους που θα χρειαστούν για να συντηρηθεί το κράτος - πατερούλης το οποίο ονειρεύονται οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Κράτος - πατριάρχη θέλει και η Χρυσή Αυγή, ώστε τα στελέχη της να διορίσουν όλους τους συγγενείς τους, όπως ακριβώς έπραξαν και οι πρόσφατα εκλεγμένοι χρυσαυγίτες ευρωβουλευτές. Από εκεί και πέρα η Χρυσή Αυγή, αν δεν βαθύνει κι άλλο η ύφεση, θα συνεχίσει  να απειλεί ανθρώπινες ζωές, αλλά όχι το πολίτευμα. Μόνο αν υποστεί νέα μεγαλύτερη καθίζηση το βιοτικό επίπεδο θα απειλήσει η Χρυσή Αυγή τη δημοκρατία. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχει την τύχη του ΛΑΟΣ, και τα στελέχη της που έχουν γλυκαθεί από την εξουσία θα περιφέρονται από κόμμα σε κόμμα κι από πρωινάδικο σε πρωινάδικο. Γενικότερα στο δεξιό στρατόπεδο υπάρχουν πολλοί για τα πρωινάδικα, αλλά δεν υπάρχουν ούτε άφθαρτα πρόσωπα ούτε αξιόπιστες αναπτυξιακές προτάσεις. 

 

 

Οπως και στην αριστερή όχθη, έτσι και στη δεξιά, οι περισσότεροι ψάχνουν πάλι λεφτά για να συντηρηθεί το μετεμφυλιακό κράτος - πατερούλης. Κι όσοι μέσα σ' αυτή την έρημο υποστηρίζουν ότι υπάρχει ζωή και χωρίς ρουσφέτι, θα πρέπει να περιμένουν να τελειώσουν οι αυταπάτες για ν' ακουστούν οι προτάσεις τους.  

lathanasis@yahoo.gr

Θανάσης Λαγός