Από την πρώτη μέρα που ασχοληθήκαμε με το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων – και πάνε πλέον πάνω από 15χρόνια – επισημάναμε ότι ο δρόμος που έπρεπε να ακολουθηθεί ήταν η αντιγραφή του μοντέλου της Δυτικής Μακεδονίας, με χωροθέτηση χώρου υγειονομικής ταφής παλιότερα και επεξεργασίας τώρα, σε ορυχείο της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Η μονάδα θα γινόταν σήμερα στη μέση του πουθενά, επί της ουσίας δεν θα ενοχλούσε κανέναν και δεν θα προκαλούσε καμιά επιπρόσθετη επιβάρυνση στο περιβάλλον. Αντίθετα, θα έδινε μερικές θέσεις εργασίας, σε μια βιομηχανική περιοχή η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα, με ορατό πλέον το τέλος των λιγνιτωρυχείων που θα μειώσουν την απασχόληση. Τα «όχι» και οι οργισμένες αντιδράσεις του κοντόφθαλμου τοπικισμού φόβισαν το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό, που ως γνωστόν εδρεύει στην Αρκαδία, και δεν έδωσαν τη δυνατότητα να προχωρήσει η μόνη λογική πρόταση που θα έλυνε δια παντός το πρόβλημα διαχείρισης των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο.
Η περιοχή τώρα βρίσκεται ξανά στο μηδέν. Για όσους παρακολουθούμε χρόνια το θέμα των σκουπιδιών έχουμε επιστρέψει ξανά – με ευθύνη τώρα της νέας κυβέρνησης - εκεί από όπου είχαμε ξεκινήσει, σε μια μονάδα ανά δήμο. Σχέδιο βέβαια δεν υπάρχει για το πώς αυτό θα γίνει, απλώς ιδέες στο τζάμπα και στον φρέσκο αέρα. Δεν υπάρχουν ούτε λεφτά για να γίνει μια μονάδα διαχείρισης ανά δήμο, ούτε βέβαια υπάρχουν οι χώροι ώστε σε κάθε δήμο να εγκατασταθούν μονάδες. Υπάρχει βέβαια καλή διάθεση και αισιοδοξία, ότι τα δέντρα θα βγάλουν λεφτά και οι τοπικές κοινωνίες θα δεχτούν στο χωριό τους σκουπιδότοπο. Επειδή προφανώς ούτε το ένα ούτε το άλλο πρόκειται να συμβεί, οι τοπικοί παράγοντες θα πρέπει να κινητοποιηθούν, γιατί οι επόμενοι μήνες προβλέπονται εξαιρετικά δύσκολοι.
Το καλό είναι ότι η Καλαμάτα έχει χώρο για να πηγαίνει τα σκουπίδια – η Μαραθόλακα ήταν η μεγάλη προίκα που άφησε ο Κουτσούλης στον Νίκα και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί . Όσο λοιπόν δεν υπάρχουν αντιδράσεις και το πρόγραμμα διαχείρισης που γίνεται τώρα προχωρά, όλα καλά. Αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ καιρό και το ξέρουν όλοι. Στους άλλους όμως δήμους του νομού τα πράγματα τις επόμενες εβδομάδες θα γίνουν δραματικά αν δεν υπάρξουν λύσεις. Αν δεν βρεθούν δηλαδή χώροι να στοιβαχτούν, έστω προσωρινά, τα σκουπίδια τους. Ακόμα όμως και αν βρεθούν χώροι, για πόσο χρόνο θα στοιβάζονται τα σκουπίδια και τι θα γίνει μετά; Εδώ αρχίζει η δημιουργική ασάφεια και χάνεται η μπάλα από τον υπαρκτό κόσμο. Οι οικολογικές ευαισθησίες και οι λύσεις χωρίς επιβάρυνση και οικονομικό κόστος ήρθε η ώρα να αποδειχτούν στην πράξη. Το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα δεν είναι κάτι νέο και έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι αποδοτικό. Το έπραξαν οι προηγούμενοι και έχασαν τα αυγά και τα πασχάλια. Η επανάληψη της ίδιας πρακτικής αποτελεί την τέλεια συνταγή αυτοκτονίας.
panagopg@gmail.com
