Το δημοσίευμα των "Times" δεν είναι ξεκάρφωτο. Στήνεται πάνω σε στοιχεία που προφανώς χρησιμοποιούνται επιλεκτικά. Οπως σημειώνεται, πριν την οικονομική κρίση η μία ώρα σεξουαλικής συνεύρεσης κόστιζε 50 ευρώ, ενώ σήμερα η μισή ώρα σεξ με μια νέα Ελληνίδα κοστίζει μόλις 2 ευρώ, αφού οι Ελληνίδες δεν έχουν χρήματα και προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να καλύψουν βασικές τους ανάγκες και έκτακτα έξοδα. Από τις 18.500 πόρνες που εργάζονται, κυρίως, στους δρόμους, σε όλη τη χώρα -αφού οι περισσότεροι οίκοι ανοχής λειτουργούν χωρίς άδεια-, η πλειοψηφία πλέον είναι απελπισμένες Ελληνίδες. Τα παραπάνω στοιχεία συμπεριλαμβάνονται στη μελέτη, διάρκειας 3 ετών, που διεξήγαγε ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γρηγόρης Λάζος, στοιχεία της οποίας έδωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα "The Times".
Το ψέμα με τις φοιτήτριες - πόρνες έχει τη βάση του σε αστικό μύθο που επί σειρά ετών αναπαράγουν άσχετοι, οι οποίοι δεν έχουν βγει από την πόρτα του σπιτιού τους και τον θλιβερό μικρόκοσμό τους, ενώ ταυτόχρονα τρέφουν μια τεράστια ζήλια για τους φοιτητές, μιας και αυτοί δεν κατάφεραν να δουν το όνομά τους στον πίνακα των επιτυχόντων. Πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει διάφορα πιπεράτα με φοιτήτριες σε διάφορα σάιτ της συμφοράς; Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για «πιάτσες» ακόμα και στην Καλαμάτα; Αυτό το παραμύθι, την περίοδο της κρίσης, διογκώθηκε, μπήκε σε υποτιθέμενες «έρευνες» και κατέληξε να γίνεται η νέα γενιά της χώρας μας θλιβερό δημοσίευμα στη Βρετανία.
Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευαστούν διάφορες θεωρίες. Κτίστηκαν πολιτικές καριέρες στο όνομα της «γενοκτονίας» και της «ανθρωπιστικής κρίσης». Σκίστηκαν πουκάμισα ευαισθησίας για τα παιδιά που λιποθυμούσαν μέσα στις τάξεις των σχολείων από την πείνα. Οι αυτοκτονίες απέκτησαν ηθικούς αυτουργούς και συγκεκριμένη δικαιολογία. Τα καρδιακά επεισόδια, ο καρκίνος, οι ψυχιατρικές παθήσεις, ακόμα και τα διαζύγια και η ερωτική επιθυμία, τα πάντα βρήκαν την αιτία τους. Γιατί, λοιπόν, όχι και η φοιτητική πορνεία; Ο καλός μύλος του λαϊκισμού όλα τα αλέθει και όλα τα φέρνει στα μέτρα του.
Ο δήμαρχος Καλαμάτας είχε δίκιο που στηλίτευσε την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, όσους προέβαιναν σε «περισπούδαστες αναλύσεις» για κόσμο που αυτοκτονεί ή παθαίνει καρδιακά επεισόδια εξαιτίας της κρίσης και το τελευταίο διάστημα σιωπούν. Οντως, τι έγινε άραγε, τελείωσε η οικονομική κρίση; Σταμάτησαν οι επιπτώσεις της; Βλέπουμε τους Σύρους να πνίγονται και καταλαβαίνουμε τι σημαίνει πραγματική ανθρωπιστική κρίση και σιωπούμε; Δεν ξέρουμε. Οπως δεν γνωρίζουμε αν ο Παν. Νίκας εννοούσε κάποιον και ποιον. Δεν μας ενδιαφέρει το μικροκομματικό παιχνίδι. Εχει όμως επί της ουσίας δίκιο. Θα ήταν δε ακόμα πιο αξιόπιστος αν έλεγε και τα πράγματα με το όνομά τους. Αρκετά κράτησε το κρυφτούλι και τα μισόλογα συγκάλυψης λαϊκιστικών προσεγγίσεων. Αρκετά παίχτηκαν πολιτικά παιχνίδια με τον πόνο και την ανάγκη των ανθρώπων για κάθε είδους βοήθεια.
Η οικονομική κρίση το μόνο σίγουρο είναι ότι οδήγησε στη διόγκωση του λαϊκισμού. Κατέστησε την αρλουμπολογία πολιτική πρόταση και τη γραφικότητα χρήσιμο πολιτικό προσωπικό. Ολοι αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά πού μας έχουν οδηγήσει οι υπερβολές των τελευταίων χρόνων. Οσοι περιμένουν ακόμα να δουν, ας ετοιμαστούν για τη νέα κυβέρνηση συμμαχίας. Αλλά να μην στέλνουν πίτσες στο νέο υπουργό, γιατί πλέον έχει μετατραπεί σε προφήτη και δείγμα σοβαρότητας. Κατά τα λοιπά, μην βγείτε με τυρόπιτες στους δρόμους, μπορεί να… παρεξηγηθείτε.
panagopg@gmail.com
