Παρασκευή, 20 Απριλίου 2012 12:43

Οι πατάτες και η κρίση

Γράφτηκε από τον

Βαρύ το κλίμα στη Μεσσήνη, καθώς τα πράγματα με την πατάτα εξελίσσονται με τον χειρότερο τρόπο. Η χρονιά για μια ακόμη φορά ήταν δύσκολη, το κόστος τραβάει την ανηφόρα, η ρευστότητα έχει περιοριστεί μέχρι ασφυξίας και μόνον σχήμα λόγου δεν είναι η εκτίμηση ότι το μέλλον της καλλιέργειας έχει τεθεί σε κίνδυνο. Οι λόγοι πολλοί και πέραν αυτών που καταγράφονται συνήθως. Η κρίση εμφανίζεται "με χίλια πρόσωπα" και εισάγει καινούργια στοιχεία. Τελευταίο αυτό που πολιτογραφήθηκε ως "κίνημα της πατάτας" με στόχο τον εξοβελισμό των μεσαζόντων. Η πρόθεση της ομάδας πρωτοβουλίας ασφαλώς είχε ως στόχο την αισχροκέρδεια, κατέληξε όμως να λειτουργεί ως μοχλός πίεσης στις τιμές παραγωγού. Μπορεί να έφυγαν τα αποθέματα που υπήρχαν στο Νευροκόπι και σε άλλες περιοχές σε τιμές κόστους, οδήγησαν όμως σε συγκρίσεις που περιορίζουν την κατανάλωση φρέσκιας πατάτας. Γιατί η τιμή των 0,25 ευρώ στον καταναλωτή αφορά πατάτες οι οποίες καλλιεργήθηκαν με πολύ χαμηλότερο κόστος και εξαιρετικά μικρότερο ρίσκο από τις πρώιμες της Μεσσηνίας. Ετσι όταν ο καταναλωτής βλέπει την τιμή της πάνω από τα 0,80 ευρώ… το βάζει στα πόδια και πέφτει ουσιαστικά στην εισαγόμενη πατάτα (ορισμένες φορές μάλιστα ελληνοποιημένη) που είναι φθηνότερη μεν αλλά έχει αγοραστεί αντί πινακίου φακής.
Στην πραγματικότητα η κρίση και το κλίμα που δημιουργείται οδηγεί τους καταναλωτές στην αγορά των πιο φθηνών προϊόντων και εκ των πραγμάτων περιορίζεται η αγορά εκείνων, τα οποία για ειδικούς λόγους πωλούνται ακριβότερα ακόμη και όταν η τιμή του παραγωγού χαρακτηρίζεται ως εξευτελιστική. Ως εκ τούτου οι μαζικές εισαγωγές πατάτας θέτουν εκτός αγοράς την ντόπια νέας εσοδείας. Η διαπίστωση δεν είναι καινούργια, φέτος όμως οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές και το φαινόμενο πολύ έντονο.
Τα όσα προαναφέρθηκαν δικαιολογούν τους κινδύνους που δημιουργούνται για το μέλλον της καλλιέργειας. Η φτώχεια χτυπάει έντονα την πόρτα της Μεσσήνης και της γύρω περιοχής, η οικονομία της πόλης γονατίζει και οι συνέπειες μπορεί να είναι δραματικές.
Μπορεί η λαϊκή σοφία να διδάσκει "απίδια φαγωμένα κάτσε μέτρα τις ουρές τους", όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να αφυπνιστούν οι τοπικοί παράγοντες και να αντιληφθούν ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Με επιστολές - και μάλιστα την τελευταία στιγμή - δεν λύνονται τα τεράστια και περίπλοκα προβλήματα. Το θέμα της πατάτας δεν είναι ένα από τα πολλά ζητήματα στην περιφέρεια του δήμου αλλά "το πρόβλημα" με το οποίο οφείλουν να ασχοληθούν. Επρεπε να το έχουν κάνει εδώ και πολύ καιρό προκειμένου να προλάβουν καταστάσεις και να δώσουν στην πολιτική εξουσία να καταλάβει ότι κινδυνεύει με διάλυση η παραγωγική βάση της πρωτεύουσας του δήμου και της ευρύτερης περιοχής. Από πολύ καιρό και με κάθε ευκαιρία τονίζουμε ότι πρέπει επιτέλους να πάψουν οι παράγοντες την αναζήτηση… εξωτικών προϊόντων που θα λύσουν ως διά μαγείας τα προβλήματα και να ασχοληθούν με εκείνα που υπάρχουν και την υλοποίηση μέτρων πολιτικής γι’ αυτά. Ελπίζουμε έστω και την τελευταία στιγμή να αντιστραφεί η κατάσταση. Διαφορετικά γυρίζουμε ολοταχώς στη δεκαετία του ’50 και τα δραματικά γεγονότα που τη σημάδεψαν.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Συνωστισμός στον πεζόδρομο Η αρίδα των …υπερηλίκων »